دیروز و پس از جلسه مسوولان برگزاری بازی ایران – کره‌جنوبی با سرپرست‌های دو تیم اتفاق عجیبی رخ داد.

رنگ پیراهن تیم ملی برای این بازی قرمز در نظر گرفته شد تا کره‌جنوبی مجبور شود رنگ جدیدی برای لباس‌های خود انتخاب کند. اگرچه رنگ پیراهن اول تیم ملی ایران سفید است اما تصمیم مسوولان فدراسیون و کارلوس کروش این بود که تیم ملی برای این بازی حساس قرمز بپوشد. هنوز مشخص نیست چرا مسوولان تیم ملی چنین تصمیمی اتخاذ کرده‌اند اما گفته می‌شود بحث روانشناسی در رابطه با این حرکت خاص وجود دارد.

روانشناسان اعتقاد دارند هیچ رنگی به اندازه رنگ قرمز نمی‌تواند چشم‌ها را به سمت خود جلب کند. به گفته آنها این رنگ سرشار از انرژی و هیجان است و می‌تواند به انسان انگیزه بالایی تزریق کند. با تمام این خوبی‌ها، رنگ قرمز مشکلاتی را هم پیش می‌آورد. این رنگ کمی خشونت اضافی به شخص انتقال می‌دهد که البته با توجه به حساسیت بازی ایران – کره‌جنوبی می‌تواند درصد درگیری و جنگندگی را بالا و بالاتر ببرد.

درست است که پیراهن اول تیم ملی ایران سفیدرنگ است اما از آنجایی که طبق قانون میزبان می‌تواند به عنوان تیم اول رنگ پیراهن خود را ابتدا انتخاب کند، مسوولان فدراسیون فوتبال تصمیم گرفتند بازیکنان تیم ملی را با پیراهن قرمز به مصاف کره‌جنوبی بفرستند.

یک میزبان باهوش با این حربه‌ها می‌تواند جنگ روانی را برای میهمان خود به‌وجود بیاورد. جدا از تماشاگران پرشور ایرانی که می‌توانند کفه ترازو را به سود تیم ملی سنگین کنند، تیزهوشی دست‌اندرکاران فدراسیون فوتبال در انتخاب رنگ قرمز برای پیراهن تیم ملی هم می‌تواند بار روانی برای کره‌جنوبی به‌وجود بیاورد و اثر منفی روی روحیه بازیکنان این تیم بگذارد.

همه می‌دانیم که پیراهن اصلی تیم ملی کره‌جنوبی قرمز رنگ است و آنها در تفکرات پیش از بازی ذهن خود را همواره به پوشیدن این رنگ و البته پیراهن سفید تیم ملی ایران معطوف کرده‌اند.
بر همین اساس انتخاب رنگ قرمز از سوی مسوولان فدراسیون فوتبال ایران می‌تواند پیش‌فرض‌های ذهنی حریف را به‌هم بریزد و روحیه آنها را پیش از بازی پایین بیاورد.

رنگ قرمز پر از انرژی و هیجان است. جدا از بحث کارشناسی، تجربه نشان داده رنگ قرمز برای فوتبال ما خوش‌یمن بوده و ثمربخش. به همین خاطر مسوولان فدراسیون فوتبال ایران یکی دو روز قبل پیشنهاد بازی با پیراهن قرمز را پیش روی کارلوس کروش گذاشتند تا او نظر نهایی را در این رابطه اعلام کند.

کروش از مسوولان فدراسیون فوتبال دو سه روز وقت خواست و سرانجام پاسخ مثبت خود را به این پیشنهاد اعلام کرد. همین مساله دلیلی بود تا تیم ملی یک جلسه تمرینی را با پیراهن قرمز انجام دهد و ملی‌پوشان بازی با این رنگ پیراهن را تجربه کردند.

حالا قرار است تیم ملی ایران قرمز بپوشد و کره‌جنوبی سفید. پیروزی تیم ملی چه با پیراهن سفید و چه با لباس قرمز رنگ خواسته تمام فوتبالی‌ها و مردم است.
تیم ملی هر رنگ لباسی را بپوشد منتخب فوتبال ایران است. این تیم منتخب حالا به دلایل روانشناسی و البته کمی هم به واسطه راه‌اندازی جنگ روانی با پیراهن قرمز رنگ به مصاف کره می‌رود.
آیا با لباس قرمزرنگ که هیجان و انرژی مضاعفی به بازیکنان و تماشاگران می‌دهد می‌توانیم از سد کره جنوبی عبور کنیم؟