یکشنبه ۴ اسفند (۱۳:۴۱)

مرجع خبری پرسپولیس : قاضی شریفی دوست دارد کلانتر باشد در ایالتی که فرماندار ندارد !

قاضی‌شریفی دوست دارد که «منجی» و «مسیح» فوتبال ایران باشد. قاضی‌شریفی دوست دارد که روح قانون و انضباط را در کالبد فوتبال این مملکت با دمی مسیحایی بدمد… غافل از کشتن روح فوتبال و فوتبالی‌ها…
قاضی‌شریفی دوست دارد مارشال ایالت باشد. ایالتی که شهردار، فرماندار و سکانداران بی‌مایه‌ای دارد.
قاضی‌شریفی دوست دارد سرو صورت و ریش و سبیل همه فوتبالی‌ها مثل خودش باشد. قاضی‌شریفی دوست دارد همه بچه‌های پایین‌شهر و شهرستانی و غیره مثل او لباس بپوشند.
قاضی شریفی دوست دارد تیم تصویربرداری داشته باشد. آیا به نصب میکروفن مخفی هم می‌رسیم؟ قاضی‌شریفی دوست دارد به رختکن‌ها وارد شده و همه را ادب کند.
قاضی‌شریفی دوست دارد ماهی یکبار به لوزان سوئیس سفر کند و دست ‌آخر ایده‌های خود را به مدیرمندان ابتر دیکته کند.
قاضی‌شریفی دوست دارد فوتبال را همچون نهاد ایکس پاستوریزه کند. (و هرچه گشتم هیچ نهادی را پاستوریزه نیافتم!)

قاضی‌شریفی می‌گوید: بازیکنان را تهدید نکردم… نیم‌ساعت بعد اعتراف می‌کند که گفته است: «در صورت عمل یا حرکت ناشایست تا آخر لیگ محرومتان می‌کنم…!»
قاضی‌شریفی گاهی این جمله مولا علی به مالک‌اشتر را فراموش می‌کند که… «تعلل در قضاوت، اولی‌تر از تعجیل در قضاوت است.» (حکم شهاب گردان…)
شاید هیچ‌کس نباید از زمین خوردن کسی شاد شود ولی «لحظات دیدنی» همه تلویزیون‌های دنیا، لیزخوردن‌ها و دعواهای ورزشی (هاکی روی یخ و…) و تصادف‌های موتور و ماشین و غیره است…
قاضی‌شریفی دنبال سرخی سیب روی درخت است ولی از ریشه درخت غافل است.
قاضی‌شریفی می‌خواهد تام و جری را به راه راست هدایت کند… او می‌خواهد طبع و طبیعت را با هم زندانی کند. چنین مباد.