پرسپولیس نیوز: آن مرد رفت، آن مرد که عشقش به پرسپولیس زبانزد عام و خاص بود، برای همیشه رفت.

ظهر امروز مرتضایی دیگر که از مشاهیر هنر بود، برای همیشه به منزل ابدی کوچ کرد. این مرتضی علاوه بر هنرمند بودن، شاخصه دیگری هم داشت که آن هم علاقه و تعصب فراوانش به پرسپولس این روزها و شاهین آن روزها بود.

مرحوم مرتضی احمدی، امروز در سن 90 سالگی درگذشت درحالیکه چند سالی بود که به دلیل کهولت سن و ناراحتی ریوی، دیگر خانه‌نشین شده بود اما هیچ کدام از دو دلیل، باعث نشده بود که به عنوان یکی از یاران باتعصب پرسپولیس دست از هواداری این تیم بردارد.

او که در ایام جوانی و در اوج شهرت نیز تمام بازی‌های این تیم را از روی سکوها می‌دید، چند سالی بود که دیگر نمی‌توانست به ورزشگاه برود اما اخبار تیم و بازی‌های سرخپوشان را دنبال می‌کرد.

مرحوم احمدی خود را پرسپولیسی‌ترین پرسپولیسی‌ها می‌دانست و قدیمی‌ترین هوادار این تیم.

این روزها پرسپولیس حال و روز خوشی ندارد، یعنی سال‌هاست که حال و روز تیم محبوب مرحوم مرتضی احمدی خوب نیست.

سکوهای سرد امجدیه، حالا گرچه دیگر میزبان سرخپوشان و سرخ دوستان نیست اما ورزشگاه آزادی هم که میزبان بازی‌ها شده، باز هم سرد است، نه از هیجان آن روزهای تیم محبوب مرحوم احمدی خبری هست و نه از هواداران پرشور و بازی‌های پرهیجان و غیرقابل پیش‌بینی.

هوادار ناراضی است و احمدی هم دیگر در بین هواداران نیست.

او که سرود «پرسپولیس قهرمان میشه، خدا میدونه که حقشه، به لطف یزدان و بچه‌ها، پرسپولیس قهرمان میشه» را البته با کمی تغییر بداهه در امجدیه سرود و سایر هواداران با او همراهی کردند تا این سرود چند دهه بعد هم در روزهایی که پرسپولیس با گل‌هایش هواداران سرخش را به وجد می‌آورد، در ورزشگاه شنیده شود.

او در مراسمی که در پنجاهمین سالگرد تاسیس باشگاه برپا شد نیز خود در سخنرانی کوتاهی که داشت به همین موضوع اشاره کرد.

«مرحوم مرتضی احمدی» یکی از کسانی بود که در راه‌اندازی تیم فوتبال راه‌آهن نیز نقشی موثر داشت.

این پرسپولیسی‌ترین پرسپولیسی‌ها، چندی پیش گفته بود که دوست دارد وقتی درگذشت، روزنامه هواداری این باشگاه، تیتر بزند: «آی پرسپولیسی‌ها، عمو مرتضی رفت»

خاطره ای که عمو مرتضی از آن دربی معروف ۶تایی تعریف کرد تا سالیان سال در اذهان فوتبال دوستان باقی خواهد ماند ، خاطره ای که هر بار تعریف کردنش لبخندی بر لبان شنونده ها ایجاد میکند:

" من کارمند راه آهن بودم. آخر ماه حقوق مزایای خودم که 700 تومان می شد را گرفتم و از آنجا یک راست به ورزشگاه رفتم تا بازی پرسپولیس با استقلال که آن زمان تاج بود را ببینم. دل توی دلم نبود. گفتم یا ابوالفضل (ع) هر گلی که پرسپولیس بزند، صد تومن را صدقه کنار می گذارم. پرسپولیس گل اول را زد، صدتومن را از جیبم در آوردم و در آن جیب گذاشتم. گل دوم را زدیم، صدتومن دیگر درآوردم و در آن جیبم گذاشتم. همین طور گل سوم و چهار و پنجم. گل ششم را که زدیم گفتم یا ابوالفضل(ع) غلط کردم، حداقل صدتومن برای خودم بگذار. من بدون پول چکار کنم. ابوالفضل(ع) به تاج رحم کرد. "

فقط خوب شد که آخرین دربی حیات قدیمی‌ترین هوادار پرسپولیس، با برد سرخپوشان همراه بود…

خداحافظ پرسپولیسی‌ترین پرسپولیسی‌ها…