مرجع خبری پرسپولیس : همه اين سال را كه به نفس‌هاي آخر رسيده، كريم باقري دور از فوتبال گذراند و هواداران در حسرت خداحافظي او كه شايد هنوز مي‌توانست براي پرسپوليس ناجي باشد.

اين حسرت را خود باقري هم به دل دارد اما به گونه‌اي ديگر و آن را نشانده كنار دلتنگي‌هايش براي فوتبال. با اين همه هنوز اصرار دارد كه به موقع كفش‌هايش را آويخته و با اينگونه رفتن، احترامش را براي هميشه در اين فوتبال باقي گذاشته.

امروز هم همه آرزويش براي اين فوتبال را تعليق نشدن مي‌داند و سامان گرفتن پرسپوليس.

خداحافظي‌ات مال پارسال بود ولي سال 90 را به طور كامل دور از فوتبال بودي، اين مدت چطور گذشت؟
(كمي مكث مي‌كند)… سال خوبي بود. شايد يك تجربه متفاوت بود ولي خب نمي‌توانم بگويم بد گذشت. واقعيت اين است كه من از خيلي وقت پيش خودم را براي اين تصميم آماده كرده بودم و به همين خاطر توانستم راحت با آن كنار بيايم.

يعني قبل از خداحافظي خودت را آماده كرده بودي؟
نه، خيلي قبل تر از آن. من با بازيكنان بزرگ زيادي همبازي بودم و مي‌ديدم كه چطور از فوتبال خداحافظي مي‌كنند. خودم را از سال‌ها پيش آماده كرده بودم كه من هم مثل آنها بايد يك روز بروم. نمي‌گويم راحت بود. نه، واقعا نبود ولي خيلي هم سخت نگذشت.

در اين مدت براي فوتبال دلتنگ هم نشدي؟
خيلي زياد اما برايش يك راه‌حل پيدا كردم. هر وقت دلم تنگ مي‌شد سالني، زمين چمني پيدا مي‌كرديم و با دوستانم مي‌رفتيم فوتبال.

به اين هم فكر كردي كه يك روز دوباره برگردي؟
ديگر خيلي زشت است اگر بخواهم برگردم.

چرا زشت است؟
وقتي رفتم گفتم فوتبال هم مثل زندگي است. يك بار به دنيا مي‌آيي و يك بار هم مي‌ميري. برگشت من مثل اين است كه يك مرده بعد از تشييع جنازه‌اش دوباره زنده شود. نمي‌خواهم بگويم خداحافظي باشكوهي داشتم ولي بد هم نبود. احترام خودم را نگه داشتم و اجازه ندادم كسي به من بي‌احترامي كند.

در اين مدت كه نبودي بازي‌هاي پرسپوليس را مي‌ديدي؟
هر كسي مي‌گويد من بازي پرسپوليس يا فلان تيم را نديدم يا پز الكي مي‌دهد يا خودش را به بي‌خيالي مي‌زند. مطمئن باش همه كساني كه قبلا در پرسپوليس و استقلال بازي كرده‌اند بازي‌هاي اين دو تيم را مي‌بينند. هيچ‌كس نمي‌تواند بگويد كه بازي تيم محبوبش يا تيمي كه در آن بازي كرده را نديده.

بازي‌ها را كه مي‌ديدي هيچ‌وقت پيش خودت نگفتي كه اگر من بودم اين كار را مي‌كردم يا آن كار را نمي‌كردم، نمي‌گفتي كاش توي زمين بودم؟
‌‌‌‌ نه.

نمي‌خواهم حرفي كه مي‌زني شعار باشد، واقعيت را بگو.
‌‌‌‌ هيچ‌وقت حتي در دل خودم هم چنين احساسي نداشتم چون خودم را تافته جدا بافته نمي‌دانم ولي اگر چنين فكري هم مي‌كردم درست نبود. بالاخره بازيكنان پرسپوليس در جوي قرار گرفتند كه نتوانستند خوب خودشان را نشان بدهند و شك نكنيد اگر كريم باقري هم بود فرقي نمي‌كرد. همين الان علي كريمي را ببينيد كه در تيم ملي چطور بازي مي‌كند و در پرسپوليس چطور. او بازيكن خيلي بزرگي است ولي در پرسپوليس هر چقدر تلاش مي‌كند به اندازه تيم ملي موفق نيست. يك كريم باقري هم نمي‌توانست پرسپوليس را نجات بدهد. من تنها حسرت مي‌خورم كه چرا وضعيت تيم آنطور نشد كه بايد مي‌شد!

يكي از اتفاق‌هايي كه امسال براي فوتبال افتاد برگزاري انتخابات فدراسيون بود؛ آن را چطور ديدي؟
‌‌‌‌ من تا به حال در زندگي‌ام چنين انتخاباتي و چنين مجمعي نديده بودم. نمي‌گويم نبوده اما من نديده بودم يك مجمع اينقدر كامل و آزاد باشد كه رييسش را خودش انتخاب كند. اين را نه در فدراسيون ديده بودم و نه در باشگاه‌ها. نخستين چيزي كه ما بعد از اين انتخابات فراموش كرديم قدم بزرگي بود كه به سمت دموكراسي برداشتيم. اين خودش يك پيام بزرگ براي‌مان دارد و با كمك آن مي‌توانيم بخش‌هايي از فوتبال ايران را كه از فوتبال حرفه‌اي دور است، ارتقا بدهيم.

با راي مجمع موافق بودي؟
‌‌‌‌ مجمع بهترين انتخاب را داشت و اين تنها چيزي است كه مي‌توانم بگويم.

اگر خودت حق راي داشتي چه كسي را انتخاب مي‌كردي؟
‌‌‌‌ مطمئنا علي كفاشيان.

اگر گزينه ديگري هم انتخاب مي‌شد باز همين حرف را مي‌زدي؟
‌‌‌‌ من در اين سال‌ها نشان دادم كه نه چاپلوسم و نه دروغگو. اگر كفاشيان هم انتخاب نمي‌شد باز مي‌گفتم به او راي مي‌دادم. نه كار من دست او گير است و نه كار او دست من ولي كفاشيان در اين چهار سال همه چيزهايي را كه بلد نبود ياد گرفت و درست نبود كه برويم سراغ يك نفر ديگر. اميدوارم كفاشيان، مجمع، فدراسيون و من را كه مي‌گويم او بهترين انتخاب بود سرافكنده نكند و موفق باشد.

اما بعد از انتخابات سازمان بازرسي اعلام كرد كه علي كفاشيان به خاطر بازنشستگي‌اش نمي‌تواند رييس فدراسيون باشد!
درباره وزارت ورزش و سازمان بازرسي من و شما نمي‌توانيم صحبت كنيم چون بي‌اطلاع هستيم و هر چه بگوييم درست نيست. مطمئنا ما درباره اتفاق‌هاي پشت پرده وزارت ورزش و سازمان بازرسي چيزي نمي‌دانيم، تنها اين را شنيده‌ام كه هيات وزيران مي‌تواند براي كفاشيان مجوز فعاليت بگيرد.

اما هنوز اين اتفاق نيفتاده و ممكن است مجوز دير صادر شود!
اينها هم از همان داستان‌هاي پشت پرده است كه گفتم من و شما درباره‌اش نمي‌دانيم ولي هر چه كه باشد به ضرر فوتبال ايران نيست.

فكر مي‌كني آخر اين داستان چه مي‌شود؟
اميدوارم كه همه چيز ختم به خير شود. خواهشم از دوستان در وزارت ورزش و سازمان بازرسي هم اين است كه لطف كنند از مسوولان و مديران ورزش در اين چهار سال مشاوره بگيرند تا بدانند كه اولتيماتوم تعليق فيفا اصلا شوخي نيست و مي‌تواند يك نگراني بزرگ براي فوتبال ما باشد.

از اين بحث بگذريم؛ هنوز اصرار داري كه به فوتبال برنمي‌گردي؟
آدم اگر از روي عقلش حرف بزند تصميمش را خيلي زود عوض نمي‌كند. من درباره خداحافظي‌ام فكر كرده‌ام و واقعا هم علاقه‌اي به مربيگري ندارم. از زندگي در كنار همسر و پسرهايم راضي‌ام و اصلا احساس نمي‌كنم در زندگي ام چيزي كم است. گفتم زياد دلتنگ مي‌شوم ولي اين خلأ آنقدر بزرگ نيست كه بخواهم براي جبرانش مربيگري كنم.

صحبت‌هايت با كارلوس كروش براي حضور در تيم ملي به كجا رسيد؟
به اينجا كه ديگر اصلا نمي‌خواهم درباره‌اش حرف بزنم. هر خبرنگاري به من زنگ مي‌زند نخستين سوالي كه مي‌پرسد اين است كه بالاخره به تيم ملي مي‌روي يا نه. احساس مي كنم دارد در جامعه اينطور جا مي‌افتد كه كريم باقري مي‌خواهد براي خودش تبليغ كند. من حرف‌هايم را زده‌ام. اگر بخواهند دوباره مي‌آيند سراغم و اگر نه هم كه هيچ. نه من از كروش طلبي دارم و نه او از من كه بخواهيم رودربايستي كنيم.

سال 91 را چطور پيش‌بيني مي‌كني؟
تنها اميدوارم با خبرهاي بد مثل تعليق فوتبال شروع نشود و بعد هم بتوانيم به جام جهاني صعود كنيم و باشگاه‌ها موفق باشند. براي همه ايراني‌ها هم آرزوي سلامتي و موفقيت و خوشبختي دارم.

گفت و گو: ایران ورزشی