چهارشنبه 19 فروردین(12:35)

مرجع خبری پرسپولیس : مقالات تحلیلی پیشکسوتان را در ادامه مطلب بخوانید…

۱– وضعيت پرسپوليس از زمانى كه وينگادا آمده مثل ابر بهارى شده است. پرسپوليس بايد از اين ۳ بازى نهايت استفاده را بكند. من چون پرسپوليس را دوست دارم اينگونه صحبت مى كنم. معتقدم پرسپوليس بايد در اين فصل تا رده سوم بالا بيايد و اگر غير از اين اتفاق رخ دهد هواداران خشنود نخواهند شد و اين موضوع پيامدهاى بدى براى سرخپوشان خواهد داشت.
۲– پس از حضور انصارى فرد در پرسپوليس مشكلات اين تيم تا حدودى مرتفع شده است. در اوايل فصل مشكلات مديريتى سبب شد تيم پرسپوليس به هم بريزد و اشتباهاتى صورت بگيرد. در حال حاضر پرسپوليس مربى مى خواهد كه بتواند تيم را از لحاظ روحى در سطح بالايى نگه دارد. مديريت بايد در اين مسأله دخالت كرده و نقش بسزايى را ايفا كند. وينگادا مربى خوبى است اما بايد از نظر روحى تلاش بيشترى انجام دهد.
۳– خط دفاع پرسپوليس بدون چون و چرا نقطه ضعف اين تيم است. خريد رحمان رضايى هم دردى از اين تيم دوا نخواهد كرد. رحمان با تجربه اى كه در ايتاليا دارد، بهتر از اين بايد كار كند. مشكل پرسپوليس بسيار مهم است. واقعاً جاى يحيى گل محمدى در خط دفاع پرسپوليس خالى است. مربيان بايد با تمرينات مداوم اين موضوع را پوشش دهند و همچنين از خلاقيت نفرات نيز استفاده كنند

۱– پرسپوليس در اين فصل در خط دفاع مهره هاى خوبى را در اختيار داشت اما ساختار خط دفاعى و مهره چينى در اين خط آن امنيت لازم را ايجاد نمى كرد. پرسپوليس از قديم يك تيم هجومى بود و هست. طبيعى است كه خط دفاع اين تيم بيشتر تحت فشار ضد حملات حريف قراربگيرد اما در گذشته هافبك هاى تكنيكى بودند كه در هنگام حمله حريف در ساختار دفاعى تيم قرار بگيرند و به خط دفاع كمك كنند. امروز اين مسأله به درستى رعايت نمى شود. در اكثر بازى ها شاهد هستيم كه فقط پژمان نورى براى كمك به خط دفاعى به عقب باز مى گردد.
۲– براى بالاتر بردن انسجام يك خط دفاع بايد از ۲ مهره كمك گرفت. يكى سنگربان تيم كه مى تواند وظيفه هدايت و جهت دادن به مدافعان را بر عهده داشته باشد و ديگرى يك هدايتگر مقتدر در خط دفاع. در زمان ما محمد پنجعلى همان رهبر خط دفاع بود و بهروز سلطانى و وحيد قليچ وظيفه جهت دهى به مهره هاى دفاعى را پشت خط دفاع بر عهده داشتند اما امروز پرسپوليس اين ۲ مهره را در اختيار ندارد. مهدى واعظى جايى ثابت در دروازه پرسپوليس ندارد و عليرضا حقيقى بسيار جوان است و احتمال گوش ندادن به حرف هاى او از سوى مدافعان تيم بسيار زياد به نظر مى رسد. حقيقى از نظر سنى پايين تر از مدافعان تيم است او يا رويش نمى شود به مدافعان بگويد كجا بروند و كجا مستقر بشوند و يا حرفش را گوش نمى دهند.
۳– در بين مدافعان تيم رحمان رضايى از همه باتجربه تر است. از او توقع مى رود كه نقش هدايت كننده خط دفاعى پرسپوليس را ايفا كند اما او عملاً از اين نقش دور است. عليرضا محمد بيشتر نفوذ مى كند و مجتبى شيرى با وجود توانايى هاى زيادى كه دارد قادر نيست مانند يك هدايت كننده در خط دفاع عمل كند. وقتى يك خط دفاع هدايت كننده نداشته باشد در آن خط انسجام ديده نمى شود.
۴– وقتى يك تيم رو به جلو حركت مى كند حريف ناخواسته در زمين خودش اسير مى شود و به فكر ضدحملات مى افتد. در زمان ما اجازه نمى داديم تعداد حملات زياد شود اما در موقع ضدحمله هم غافلگير نمى شديم. سلطانى از عقب وضعيت استقرار مدافعان را مشخص مى كرد پنجعلى وظيفه استقرار مدافعان را بر عهده مى گرفت و سيد عليخانى و عربشاهى به او و خط دفاع در اين راه كمك مى كردند. نمى گويم در آن زمان اصلاً غافلگير نمى شديم اما تعداد گل هاى خورده ما در آن زمان نشان مى داد كه در اين راه موفق عمل مى كرديم.
۵– فكر مى كنم پرسپوليس بايد همه اين دستورات دفاعى را براى موفقيت در آسيا و جام حذفى به اجرا دربياورد. شانس قهرمانى در ليگ از دست رفته و فرصت قهرمانى در جاى ديگر مهياست. فقط اميدوارم اين مهره هاى باتجربه و خوب در كنار هم به يك عملكرد مثبت دست پيدا كنند