پرسپولیس نیوز : سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس گفت:علی رغم همه فشارهایی که هست احساس خوبی از بودن در ایران دارم.

 برانکو ایوانکوویچ این روزها خواسته و یا ناخواسته با موضوع تیم ملی و کارلوس کی روش درگیر شده است و همین موضوع سبب شده یکی از سوالات پیرامون وی و پرسپولیس مرتبط با تیم ملی باشد.

این مربی البته با صبوری مثال زدنی اش، کمتر بر آتش اختلافات هیزم ریخته است اما از سویی دیگر حضور 5 بازیکن تاثیر گذار و کلیدی تیم او در اردوی تیم ملی، مانع از بی تفاوتی اش می شود.

برانکو با سیاست خاصی سعی می کند وارد بازی رسانه ای که یکطرف آن سرمربی پرتغالی تیم ملی است نشود.

صحبت های کی روش بعد از بازی ایران و قطر، اتفاقات پرسپولیس و بویژه بحث پردامنه بازگشت رامین رضائیان و بازی حساس هفته پنجم سرخپوشان برابر تراکتورسازی، بهانه هایی بود برای مصاحبت با سرمربی کروات سرخپوشان.

 
*امروز که تمرین تیم شما را از نزدیک تماشا می کردیم نکته جالب این بود که تحرک تان به عنوان سرمربی تیم کمتر از بازیکنان نبود؛ به نظر می رسد نسبت به سالهای اولی که در فوتبال ایران حاضر شده و دستیار بلاژویچ بودید با انرژی تر شده اید.

-تشکر می کنم بابت تعریفی که از من کردید. خب من الان نسبت به آن دوره ای که گفتید تفاوت هایی دارم و الان سرمربی هستم. کسی که امروز باید تمرینات پرسپولیس را رهبری کند من هستم و دوست دارم همه جزئیات تمرین زیر نظر خودم باشد و این حساسیت را یکی از رموز موفقیت یک مربی می دانم. وقتی من می خواهم طبق خواسته های خودم تمرینات را طراحی کنم باید بر تمام امور اشراف داشته باشم و حتی یک لحظه هم نباید از تیم غافل شد.

*نوعی لذت بردن هم در چهره شما دیده می شود.

-دقیقا همینطور است. من از این کار لذت می برم.

* تا به حال شده که در این مسیر دچار خستگی شوید؟

-نه هرگز. قشنگ ترین کار دنیا از نظر من همین است و آن را از ته دلم دوست دارم. وقتی شما عاشق این کار باشید خسته نمی شوید؛ من عاشق این حرفه هستم.شاید باور نکنید اما من اگر تمام 24 ساعت هم آن وسط زمین باشم خسته نمی شوم.البته ممکن است گاهی خستگی فیزیکی داشته باشم و حتی ذهنم خسته شود اما باز هم این کار را دوست دارم.

*مطمئنا حضور تماشاگران انگیزه تان را بیشتر می کند اما امروز که به محل تمرین تیم شما آمده بودیم با سکوهای خالی و سکوت ورزشگاه اختصاصی تان روبرو شدیم.

-این بستگی به روزهای مختلف دارد. ما روزهایی را داشته ایم که فقط برای تمرین مان نصف سکوهای ورزشگاه شهید کاظمی پر می شد.

*قبول دارید که محل تمرینات کمی دور افتاده از شهر است و همین مسئله شما را از تماشاگران تان دور کرده است؟

-بله؛ این طبیعی است و ما هم دوست داریم در دل شهر تمرین کنیم اما مشکا آنجاست که داخل شهر تهران محل مناسب برای تمرین سخت پیدا می شود. اینجا جدا از بحث مسیر دوری که دارد امکانات عالی دارد و این یک نکته مثبت به حساب می آید.

* یکی دیگر از نکات مهم درباره شما این است که برخلاف زمان حضورتان در راس تیم ملی ایران که منتقدان پر شماری داشتید، در پرسپولیس حامیان تان بیشتر هستند؛ بطور مثال اغلب چهره های مطرح پرسپولیسی مثل پروین، مایلی کهن، کریمی و … در زمره حامیان تان محسوب می شوند.

-رمز کار من این است که زیاد تلاش می کنم.درک خوبی از بازیکنانم دارم.صبوری یکی دیگر از رموز من است. وقتی بازیکن قبول می کند و درک می کند که شما بعنوان مربی می خواهید کار کنید آنها هم همه تلاش خود را می کنند. وقتی شما بعنوان مربی کارتان را جدی نگیرید بازیکن هم آن را جدی نمی گیرد.

* الان بازیکنان پرسپولیس به آن درک رسیده اند؟

-خوش شانسی من این است که با این بازیکنان کار می کنم.آنها کاری هستند و دوست دارند پیشرفت کنند.درباره چهره های مطرح باشگاه پرسپولیس و پیشکسوتان هم که شما پرسیدید باید بگویم آنها هم متوجه شده اند که من برای کار کردن به ایران آمده ام و دوست دارم دانش خودم را منتقل کنم.

*البته شما هم خیلی اهل بازی های رسانه های و جنگ و جدل های کلامی نیستید؛ برعکس استادتان بلاژویچ که با یک جمله شهری را بهم می ریخت؛ شاید دلیل آنکه رابطه خوبی با اغلب منتقدان سابق پرسپولیس دارید این باشد که علیه آنها موضع نمی گیرید.

-چیرو خاصیتش این بود و من شخصیت متفاوتی دارم.من خیلی احترام می گذارم به رسانه ها و آنها را مهم می دانم و از نظر من ما و خبرنگاران همکار هستیم. همه داریم تلاش می کنیم تا افراد بیشتری را به سکوهای ورزشگاهها بکشانیم.

*البته گاهی شما هم از دست رسانه ها عصبانی می شوید؛ هفته گذشته از بابت برخی سوالات درباره رامین رضائیان ناراحت شدید و حتی امروز یکی از خبرنگاران خطاب به شما گفت: اگر ناراحت نمی شوید درباره رامین سوال بپرسیم!

-نه، ولی گاهی به من هم باید حق بدهید.در طول یک هفته فقط یک سوال از من پرسیده شد و آن هم درباره رامین رضائیان بود.این تکرار خسته کننده است.

*شاید علت این باشد که موضوع رامین رضائیان ابهاماتی را داشت.

-شما هر چه دوست دارید درباره ابهامات بپرسید.

* شما بفرمائید که چرا این داستان کش و قوس پیدا کرد؟

-از دید من همه چیز روشن است. او بازیکن پرسپولیس است. دیگر چه باید بگوئیم.
 
* قبول دارید موضوع شفاف جلو نرفت؟ برخی حرف و حدیث ها مبنی بر تحمیل رضائیان به شما ناشی از همان ابهامات داستان می شد.

-من قبول ندارم که چیزی شفاف نبوده؛ این بازیکن سه ماه با ما نبوده و چهارماه هم تمرین نداشته و حالا باید به شرایطی که ما می خواهیم برسد.

* حتی یکی از رسانه ها در گزارشی مدعی شده بود که شما و مدیر باشگاه بر سر این اتفاقات رابطه خوب گذشته را ندارید.

-من کاری ندارم دیگران چه گفته و نوشته اند اما آیا کسی دیده که من و آقای طاهری مشکلی داشته باشیم؟ من دو روز قبل میهمان ایشان بودم و ملاقات خوبی داشتیم و حتی اعضای خانواده ایشان حضور داشتند.

* با توجه به حضور رضائیان و جدایی ساسان انصاری دیگر بازیکنی از جمع شما جدا نمی شود؟

-مگر قرار بود غیر از این اتفاقی رخ دهد؟

*صحبت بر سر این بود که شاید گولچ از جمع شما جدا شود.

-من این صحبت را الان از شما می شنوم و هیچگاه چنین قصدی نداشته ایم.

* از این بازیکن رضایت دارید؟

-بله، البته او نیاز به زمان بیشتری دارد.

* از دیگر خارجی های تیم بخصوص دو بازیکن اوکراینی چطور؟

-بله، آنها روز به روز بهتر می شوند اما این راحت نیست که تا به ایران رسیدی خودت را هماهنگ کنی.این بازیکنان رفته رفته به فرم مطلوب می رسند.

* می رسیم به موضوع تیم ملی که شما تماشاگر بازی آخر آن در برابر قطر بودید؛ کمتر کسی انتظار داشت که کی روش بعد از آن بازی شما را مورد خطاب قرار دهد؛ البته غیر مستقیم!

-من نمی دانم ایشان چه صحبت هایی کرده است و دنبالش هم نیستم.

*این را باور کنیم؟

-بله، من به ورزشگاه رفتم تا حمایت و طرفداری کنم از تیم ملی ایران. من خودم 5 سال در تیم ملی ایران مربی بودم.شاید نیاز به یادآوری باشد که تیم ملی ایران تحت رهبری من در سال 2005 در رتبه 15 جهان قرار گرفت. ما قهرمان بوسان شدیم. سوم آسیا شدیم. به جام جهانی رفتیم و چند بار هم قهرمان غرب آسیا شدیم پس نمی توانم نسبت به این تیم بی تفاوت باشم. علاقه دارم که بدانم این تیم چه می کند. من و کادرم رفتیم استادیوم آزادی تا هم به عنوان یک شخص حقیقی و هم به عنوان مربیان پرسپولیس حمایت کنیم.اکنون هم از برد ایران خوشحال هستیم.بقیه حرفها دیگر برایم مهم نیست.

* بعد از آنکه کی روش بیانیه هایی تند را علیه شما داد و حتی بعد از اظهارات اخیرش شما سیاست سکوت پیش گرفتید؛ علت خاصی دارد این سکوت؟

-من کار خبرنگاران را درک می کنم. شاید گاهی به دنبال حرفهای پر سر و صدایی از من باشند اما روش من این است که حتی به منتقدان خودم احترام می گذارم. روزی که برای اولین بار به ایران آمدم با خود گفتم  باید دانش خودم را بکار بگیرم برای توسعه فوتبال ایران.ضمنا همیشه به کارفرمای خودم که من را به اینجا آورده احترام می گذارم. به آداب و سنتهای ایرانی ها هم احترام می گذارم. برای من فرقی نمی کند که الان کجا باشم؛ آلمان، چین، کرواسی و یا ایران؛ هر جا باشم باید به فرهنگ آنجا احترام بگذارم. خوشحال هستم که 5 سال خوب را در تیم ملی ایران گذراندم و مردم من را جذب کردند. علی رغم همه فشارهایی که هست احساس خوبی از بودن در ایران دارم.امروز یک مدیر خوب به نام آقای طاهری و هیات مدیره ای توانمند در کنار خودم می بینم و همه ما با هم هماهنگ هستیم و بخاطر همین هماهنگی در یک مقطع توانستیم مسیر پرسپولیس را تغییر دهیم.ما سال گذشته بهترین عملکرد را داشتیم و شاهد بودید که فقط بخاطر تفاضل گل قهرمانی را از دست دادیم.

* تا چند سال قبل مربیان خارجی پر شماری در فوتبال مان داشتیم اما امروز از مردان خارجی فقط شما در لیگ برتر مانده اید؛ این موضوع چه حسی به شما می دهد؟

-احساس الان من این است که یک ایرانی هستم و خودم را در فوتبال شما خارجی نمی دانم.

 
*طی ماههای اخیر یک اتفاق جالب و البته کمی هم عجیب این بوده که شما و امیر قلعه نویی ارتباط بسیار خوبی با هم پیدا کرده اید؛ برخی بر این نظرند که وجه اشتراکی بنام «منتقد کی روش بودن» شما را به هم نزدیک کرده است!

– نه اینطور نیست. قبل از هر چیزی باید تاکید کنم «آقای قلعه نویی» نه «قلعه نویی»، چون ایشان واقعا آقا است. پر افتخار ترین مربی لیگ ایران است. حدود 10 سل قبل وقتی من از تیم ملی رفتم ایشان جای من آمد. ما با هم در یک سمینار مشترک بودیم. قبل از آن هم من به عنوان سرمربی تیم ملی و ایشان هم بعنوان سرمربی استقلال همکاری داشتیم. آشنایی ما یکی دو ماهه نیست بلکه 15 سال است همدیگر را می شناسیم و به همین خاطر احترام می گذارم برای همه تلاش هایی که این مربی برای فوتبال ایران کرده است. من افتخار می کنم به دوستی با آقای قلعه نویی .ما دوستان ورزشی و رقبای ورزشی هستیم.همینطور که با آقای فرکی دوستان خوبی هستیم. اما وقتی برابر هم قرار می گیریم و بازی داریم هر کسی به دنبال برد تیم خودش است. در پاسخ به سوال شما باید بگویم من به ایران نیامده ام تا با کسی دعوا کنم بلکه آمدم دوستی ایجاد کنم.

* درآستانه بازی حساس تان با تراکتورسازی صحبت های پراکنده ای درباره محل این مسابقه می شود؛شما از این بابت نگران نیستید؟

-هرگز نگران نیستم.شرایط بازی هر جور باشد هم برای ما و هم برای تراکتور یکسان خواهد بود. من مایل نیستم که بهانه پیدا کنم و اگر نتیجه نگرفتیم بگویم محل مسابقه مناسب نبود.

* ملی پوشان شما دو روز قبل از این بازی به ایران می رسند؛ این مسئله کارتان را دشوار نمی کند؟

-اینجا هم باز تکرار می کنم دنبال بهانه نیستم. درباره ملی پوشانم هم بهانه نمی آورم.

*به عنوان سرمربی اسبق تیم ملی ایران بگویید در بازی با قطر تیم ما بار فنی بالایی داشت؟

-من نظر نمی دهم. این سوال را با یک کلمه آری یا نه نمی توان جواب داد. تیم ملی شرایط خاص خودش را دارد. می دانم چه مشکلاتی سر راه تیم ملی و چه مشکلاتی سر راه باشگاهها است.خوشبختانه تیم ملی مهلت زیادی برای آماده شدن داشت. یک ماه در این مرحله زمان داشت و یک ماه هم برای بازی های بعدی اش زمان خواهد داشت. همه ما داریم می لرزیم برای موفقیت تیم ملی.