سکوت فاجعه داوری را حل می کند؟

مرجع خبری پرسپولیس : يعني الان كه «خون» راه نيفتاده، نمي‌شود فهميد داوري اين فوتبال هم مثل همه‌جايش رو به زوال و نابودي است؟ آيا موعد خودفريبي و ماله‌كشي هنوز به پايان نرسيده اساتيد محترم؟!

1- به نظر مي‌رسد عادت به ديدن نيمه پر ليوان و بي‌توجهي مطلق به آنچه در نيمه خالي مي‌گذرد، رفته رفته تبديل به يك اپيدمي مرگبار در فدراسيون فوتبال كشورمان و بين تمامي گردانندگان اين رشته ورزشي مي‌شود.

شايد باوركردني نباشد، اما با گذشت 72 ساعت از اشتباه ويرانگر مرتضي كريمي، كمك‌داور دوم داربي 69 در مردود اعلام كردن گل سالم سرخپوشان، هنوز همه مقامات و مسوولان هيجان زده‌اند و دارند با شعف به يكديگر تبريك مي‌گويند؛ از پيمان يوسفي در تلويزيون كشورمان گرفته تا كارشناس داوري وابسته به فدراسيون و از مجري برنامه «ورزش از نگاه من!» گرفته تا داور داربي و شخص كمك‌داور خاطي كه دسته گل كذايي را به آب داد.

تمام دوستان به شدت درگير تماشاي نيمه به اصطلاح پر ليوان شده‌اند و از اينكه پرسپوليسي‌ها بعد از ربوده شدن گل سالم و سرنوشت‌سازشان ورزشگاه را روي سر خودشان نگذاشته‌اند، به عنوان يك اتفاق ميمون و مبارك ياد مي‌كنند. عجب!

2- بله؛ همه ديدند كه روي سكوهاي آزادي، هيچ‌كس واكنش «بنفش» نشان نداد، حتي بازيكنان و مربيان هم پس از خطاي مرگبار كادر از خود متشكر داوري، آرام‌تر از چيزي كه تصور مي‌شد به نظر مي‌رسيدند. خب، حالا تكليف چيست؟

حالا اين همه آرامش يعني آنكه همه چيز حل است و اصولا فداي سر فدراسيون فوتبال و رييس خوش سفر كميته داورانش كه گزينه‌هاي انتخابي او، به راحتي آب خوردن داربي را از مسير اصلي‌اش خارج كردند؟ يعني حالا كه صداي مردم، يا از سر فرهيختگي سريع‌السير يا از سر بي‌حالي و يا از سر نااميدي بابت عقيم ماندن اعتراضات قبلي در نيامده، انگار نه انگار كه يك پرچم نادرست، نسخه مرگ براي يك باشگاه پرهوادار پيچيده و كادر فني‌اش را تا مرز متلاشي شدن پيش برده؟

حالا بايد همه با هم خوشحال باشيم و لبخند بزنيم؟ با شماييم آقاي عنايت، آقاي كفاشيان! ضعف داوري فقط وقتي بحران است كه ملت عصر جمعه را به فريادهاي خشمگينانه و فراتر از خط قرمزشان بيالايند يا بازيكنان دعوا راه بيندازند؟ يعني الان كه «خون» راه نيفتاده، نمي‌شود فهميد داوري اين فوتبال هم مثل همه‌جايش رو به زوال و نابودي است؟ آيا موعد خودفريبي و ماله‌كشي هنوز به پايان نرسيده اساتيد محترم؟!

3- بگذاريد فدراسيون‌نشين‌ها همچنان لبخند بزنند و به هم تبريك بگويند كه ذبح يك تيم توسط آنها در روز روشن، عقوبت جبران‌ناپذيري به همراه نداشته، اما «حقيقت» هرگز از قافله «خيال» عقب نمي‌ماند.

وضعيت اسفبار امروز داوري ايران كه به وضوح خودش را در حضور كمرنگ كشورمان در مسابقات جام جهاني و تحقيرآميزتر و تامل‌برانگيزتر از آن، در بازي‌هاي جام غرب آسيا نشان مي‌دهد، دقيقا زبان حال تشكيلاتي است كه از مدت‌ها پيش، خودش را به خواب زده و با سلاح تفسير و توجيه، به نبرد منتقدانش مي‌رود. روزي كه سهم ما از تمام جام‌جهاني با همه بزرگي و شكوهش فقط يك پرچم كمك‌داوري شد، مثل هميشه به پناهگاه سست و لرزان «خوش‌خيالي» پناه برديم تا گمان كنيم مورد بي‌محلي قرار گرفتن در بزرگ‌ترين رويداد فوتبالي جهان، آنقدرها هم اتفاق تلخي نيست، اما اعلام فهرست داوران جام ملت‌هاي آسيا و باز به ارث رسيدن همان تك پرچم از قاره به اين بزرگي براي ما، نشان داد حتي سياست‌گذاران تنبل و كم‌هوش AFC هم «حقيقت» داوري در ايران را مي‌دانند و خام «خيال» خوش مرداني نمي‌شوند كه به زعامت سركرده پرادعايشان، زير بار خطاي نگرفته نمي‌روند و آفسايد به دروغ اعلام شده را گردن نمي‌گيرند. مهم نيست جعبه‌هاي شيريني در خيابان سئول، هنوز تاب تحمل كام‌هاي تلخ و خشكيده آقايان را دارد يا نه، مهم اين است كه قضاوت ناشيانه كادر پرادعاي داوري داربي 69 در يكي از معدود اتفاقات اين مسابقه كم‌حادثه نيز به همه اسناد عقبگرد و ناتواني‌هاي فوتبال ايران در اين حوزه ضميمه خواهد شد تا چه‌بسا براي ادوار آينده جام‌جهاني و جام ملت‌ها، همين يك پرچم را هم نداشته باشيم!

4- حربه سپردن داوري داربي تهران به قاضيان ايراني براي ايجاد فضاي مصنوعي پيشرفت داوري در كشورمان هم جواب نداد و اتفاقا بدترين خبرها در يكي، دو دهه گذشته، در همين سال‌هايي به گوش رسيد كه برخ داوران ما با غرور كاذبشان مشغول اداره يك بازي كم‌رمق و البته ارايه مشتي اشتباه باورنكردني بودند اما هيچ‌كدام اينها، نبايد اوقات آقاي رييس و دار و دسته‌اش را تلخ كند. بفرماييد تبريك بگوييد دوستان؛ مي‌شنويم و ساكت مي‌مانيم!

نویسنده: رسول بهروش