«ابراهیم شکوری» بازیکن اسبق تیم فوتبال پرسپولیس که چند سال در سمت چپ خط دفاعی این تیم به میدان رفت در گفت‌وگویی متفاوت با ایرنا راجع به تیم محبوبش حرف زد و از آرزوی بزرگ خود پرده‌برداری کرد. این مصاحبه را در ادامه بخوانید.

حضور شما در پرسپولیس چگونه رقم خورد؟

سال ۸۸ پرسپولیسی شدم، در آن زمان بازیکن پیام مشهد بودم و هنوز کرانچار به ایران نیامده بود، حسین عبدی تمرینات پیش از شروع فصل را استارت زده بود و بازیکنان مورد نظر پرسپولیس را به خدمت گرفت که یکی از آنها من بودم.

در آن سال پرسپولیس جلال اکبری را به خدمت گرفت که کاپیتان سپاهان بود؟

بله، جلال اکبری کاپیتان سپاهان بود و او زودتر از من با پرسپولیس قرارداد بست، پرسپولیس یک دفاع چپ دیگر می‌خواست که قرعه به نام من افتاد.

از این هراس نداشتید که با حضور کاپیتان سپاهان فرصت بازی کردن به شما نرسد؟

خب به خوبی می‌دانستم کار بسیار سختی برای بازی کردن در پرسپولیس پیش رو خواهم داشت اما به توانایی‌های خودم ایمان داشتم و مطمئن بودم می‌توانم به آنچه می‌خواهم و دنبالش هستم، برسم. من در تمام سال‌هایی که فوتبال بازی می‌کردم به سخت‌کوشی عادت کرده بود.

چندین هفته نیمکت نشین بودید؟

۱۴ هفته بازیکن نیمکت نشین بودم و فرصت بازی کردن را پیدا نکردم. در این هفته‌ها به جای اینکه نا امید شوم بیشتر از همیشه تمرین کردم و منتظر یک فرصت بودم تا به میدان بروم.

این فرصت کی به شما رسید؟

بازی با ابومسلم. بعد از هفته‌ها نیمکت نشینی به میدان رفتم و یک پاس گل به کریم باقری دادم و از آن به بعد کرانچار به من اعتماد کرد و مرا در ترکیب ثابت قرار داد.

کرانچار در نیمه‌های فصل از پرسپولیس جدا شد.

خب در جایگاه سوم لیگ برتر قرار داشتیم که او رفت و علی دایی هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت. در پایان فصل به مقام سوم رسیدیم اما در جام حذفی قهرمان شدیم. به نظر من با توجه به بودجه و هزینه‌هایی که پرسپولیس در آن سال انجام داده بود عملکرد خوبی را به اجرا گذاشتیم. البته یک کار بزرگی نیز انجام دادیم.

چه کاری؟

مدت‌ها بود که دربی‌ها با تساوی به پایان می‌رسید و همه از این اتفاق ناراحت بودند اما پرسپولیس به این طلسم پایان داد و با برد ۲ بر یک مقابل استقلال پیروزی شیرینی را به دست آوردیم.

فصل بعد با علی دایی دوباره در لیگ موفق نبودید اما در جام حذفی قهرمان شدید؟

متاسفانه در لیگ برتر با بدشانس‌های زیادی روبرو شدیم و نتوانستیم به آنچه می‌خواستیم و استحقاقش را داشتیم برسیم اما در جام حذفی قهرمان شدیم تا حداقل با یک جام به کار خود پایان دهیم.

علی دایی در پایان فصل رفت و حمید استیلی هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت اما او نیز پایان فصل را ندید.

خب مدیران پرسپولیس این تصمیم را گرفتند و این اتفاقات رقم خورد و ما بازیکنان وظیفه داشتیم برای تیم خود بازی کنیم.

حضور شما در پرسپولیس فقط سه سال طول کشید، چرا؟

من یک فصل دیگر با پرسپولیس قرارداد داشتم اما مدیران این تیم اعلام کردند که مربی پرسپولیس نام چند بازیکن را اعلام کرده است که به وجود آنها نیاز ندارد. این صحبت‌ها گفته می‌شد که پرسپولیس مربی نداشت و خود مدیران، فهرست بازیکنان را مشخص کرده بودند. دلیلش را هیچ وقت متوجه نشدم اما وقتی شرایط را این‌گونه دیدم علیرغم این که یک فصل دیگر از قراردادم باقی مانده بود تیم محبوبم را ترک کردم.

بهترین خاطره‌تان از روزهای حضور در پرسپولیس چیست؟

حضور در پرسپولیس برای هر بازیکنی آرزوست و من از اینکه توانستم به تیمی بروم که از بچگی عاشق آن بودم، همیشه به عنوان بهترین خاطره‌ام نام می‌برم. اما در کنار این اتفاق دربی خاطره‌انگیز سه بر ۲ فراموش نشدنی است.

وقتی ۲ گل عقب بودید فکر می‌کردید آن اتفاقات رویایی رقم بخورد؟

اگر به خاطر داشته باشید وقتی استقلال ۲ بر صفر جلو افتاد بسیاری از هواداران پرسپولیس ورزشگاه را ترک کردند اما در ۱۰ دقیقه با اینکه یک بازیکن کمتر داشتیم دست به کار بزرگی زده و سه گل زدیم تا خاطره‌ای رویایی را برای همیشه رقم بزنیم. همیشه به اینکه جزو آن ۱۰ بازیکن داخل زمین بودم افتخار می‌کنم.

بدترین خاطره‌تان چیست؟

دربی‌هایی را که با شکست پست سر گذاشتیم چرا که این جدال برای هواداران از اهیمت‌ زیادی برخوردار بود.

بعد از خداحافظی از فوتبال به جای مربیگری به مدیریت روی آوردید؟

من همزمان کلاس‌های مربیگری‌ را پشت سر گذاشتم و تا مدرک B  رفتم، همیشه و حتی در روزهایی که بازی می‌کردم به یک موضوع فکر می‌کردم.

چه موضوعی؟

اینکه بسیاری از بازیکنان بزرگ در فوتبال ایران بودند که پس از آویختن کفش‌ها به آنچه لیاقت و استحقاقش را داشتند نرسیدند. برای همین به تحصیلاتم ادامه دادم و خدا کمک کرد تا در فدراسیون فوتبال سمت بگیرم. حتی برای اینکه حرف و حدیثی پیش نیاید چون خودم مسولیت داشتم دنبال مدرک  A نرفتم اما به طور حتم در اولین فرصت برای گرفتن آن اقدام خواهم کرد.

یعنی با توجه به شرایطی که برایتان رقم خورد دیگر دنبال مربیگری‌ نخواهید رفت؟

کلاس‌ها را پشت سر می‌گذارم اما با توجه به اینکه شاخه مدیریت را انتخاب کردم در این مسیر ادامه خواهم داد.

امیدوار هستید روزی مدیرعامل پرسپولیس شوید؟

باید دید آنهایی که تصمیم‌گیرنده اصلی هستند چه تصمیم می‌گیرند و آیا به برای این سمت به جوانانی همچون من اعتماد می‌کنند یا خیر اما یکی از اهداف من برای آینده نشستن بر روی صندلی مدیریت باشگاه پرسپولیس است و امیدوارم چینن اتفاقی رقم بخورد.