مرجع خبری پرسپولیس : باور كردني نبود اما علي كريمي هماني بود كه انتظارش مي‌رفت.

حضور مداوم در اردوهاي تيم ملي كه قريب به يك ماه طول كشيد از ملي‌پوشان پرسپوليس بازيكنان كم روحيه‌اي ساخته بود كه فقط منتظر فرصتي براي خودنمايي بودند بي آنكه توانش را داشته باشند.

اين مسأله تا حدود زيادي در نصرتي و اولادي ديده شد و شايد اگر زارع و نوروزي هم از ابتدا در تركيب اصلي به ميدان مي‌رفتند كارآيي لازم را نداشتند.

علي كريمي اما يك استثنا بود و فوتبالي به نمايش گذاشت كه هر از گاهي جمعيت حاضر در ورزشگاه را به وجد مي‌آورد. شماره 8 كه بعد از دو سال دوباره در تركيب پرسپوليس قرار مي‌گرفت تقريباً در تمام حركات انفرادي موفق بود و در چند نوبت با پاس‌هاي تماشايي عناصر تهاجمي تيمش را صاحب موقعيت كرد. جالب اينكه با وجود ناهماهنگي‌هاي معمول بين او و بقيه بازيكنان كه به سبب حضور او در اردوي تيم ملي طبيعي به نظر مي‌رسيد، كريمي خيلي خوب همبازيانش را پيدا مي‌كرد و در بيشتر اوقات بقيه عناصر حمله بودند كه در تكميل حركاتش كوتاهي مي‌كردند.

مهمترين نكته اما آمادگي بدني قابل قبول علي كريمي بود. شايد اگر ميزان دوندگي بازيكنان پرسپوليس در اولين مصاف آنها اندازه‌گيري مي‌شد، علي كريمي يكي از 3 نفر اول تيمش بود.

در مورد پست بازي علي كريمي اما نگراني‌هايي كه وجود داشت تا حدود زيادي درست از كار درآمد تا دور بودن او از خط دروازه، پرسپوليس را در خلق موقعيت گل دچار مشكل كند.

در واقع در شبي كه هم دريبل‌هاي كريمي مي‌گرفت و هم او به لحاظ ذهني و بدني آماده بود، پست بازي كريمي كه به نوعي هافبك دفاعي به حساب مي‌آمد و عقب‌تر از نوري بازي مي‌كرد، باعث شد پرسپوليس نهايت استفاده را از خلاقيت كاپيتانش نبرد.

شايد در 20 دقيقه پاياني با تغيير سيستم بازي كريمي كمي بهتر شد اما شايد بهتر باشد حميد استيلي از بازي بعدي درباره پست بازي كريمي و نوري تدبير بهتري بينديشد تا نهايت استفاده را از خلاقيت او ببرد.