مرجع خبری پرسپولیس : آخرين باري كه پرسپوليس در ضربات پنالتي برنده شد، مسابقه نيمه‌نهايي جام حذفي فصل گذشته بود كه صبا را بعد از 120 دقيقه توفاني برد.

در همان مسابقه هم پرسپوليس اقتدار لازم در ضربات پنالتي را نداشت و با كمي خوش اقبالي به برتري رسيد. قبل از آن و در تمام سال‌هاي اخير يادمان نمي‌آيد پرسپوليس در ضربات پنالتي تيمي مقتدر و بزرگ باشد.

از دست رفتن قهرماني جام حذفي سال 85 و چندين و چند پنالتي از دست رفته و سرنوشت‌ساز در ليگ برتر، طي فصول اخير ثابت كرد سرخ‌ها هيچ گاه در به نتيجه‌رساندن اين جريمه راحت الحلقوم، مقتدرانه عمل نكرده‌اند.

در پرسپوليس حتي بازيكن بزرگي مثل كريم باقري هم چند پنالتي حساس را از دست داد تا ثابت شود بعد از خداحافظي بهروز رهبري‌فرد و علي انصاريان اين تيم پنالتي‌زن مقتدري نداشته است.

سه سال پيش و پس از حضور ثابت فرزاد آشوبي در تركيب، كم كم او به پنالتي‌زن اول پرسپوليس تبديل شد اما رقابت براي بالا بردن تعداد گل‌هاي زده از سوي مهاجمان حتي او را نيز از رسيدن به اين عنوان دور نگه داشت. پس از آشوبي، نوبت به مازيار زارع رسيد كه در ليگ هشتم به دنبال اثبات خود در اين مورد خاص باشد اما حضور يكساله او در تركيب سرخ‌ها نيز اجازه اين مهم را نداد. با شروع فصل جديد تصور مي‌شد دوباره اين عنوان به مازيار زارع برسد اما در هفته دوم ليگ وقتي تياگو پشت توپ ايستاد مشخص شد هافبك برزيلي اين عنوان را مال خود كرده است. تياگو اما در حساس‌ترين لحظه پنالتي را خراب كرد تا ثابت كند از او نيز آبي گرم نخواهد شد. البته از آنجايي كه مازيار زارع در دقيقه 86 آن بازي از زمين بيرون آمده بود، دايي بايد از بين محمد نوري، تياگو يا يكي از بازيكنان با روحيه تيمش يكي را انتخاب مي‌كرد.

در بازي هفته پنجم و در لحظات حساسي از مصاف با راه‌آهن، پرسپوليس صاحب ضربه پنالتي شد. در آن لحظه هم مازيار زارع در زمين بود، هم محمد نوري اما از تياگو خبري نبود. مازيار مي خواست عنوان از دست رفته‌اش را از تياگو پس بگيرد اما دايي به محمد نوري دستور زدن پنالتي را داد و شماره 14 از جلوي دست مازيار توپ را قاپيد. ضربه شماره 14 البته به تنها گل پرسپوليس در 20 هفته ابتدايي و از روي نقطه پنالتي تبديل شد اما حتي بعد از آن ضربه هم هيچ كس نفهميد پنالتي‌زن اول پرسپوليس كيست. در ديدار هفته دوازدهم و دوباره در شرايطي فوق‌العاده‌ حساس از زمان بازي، پرسپوليس مقابل ذوب‌آهن صدرنشين به پنالتي رسيد و در حالي كه مي‌توانست پيروزي‌اش را پر رنگ تر كند با ضربه فوق‌العاده ضعيف اميرحسين فشنگچي از دستيابي به گل دوم بازماند. نكته جالب اينكه فشنگچي در حالي پشت ضربه پنالتي ايستاد كه هم محمد نوري و هم مازيار زارع در تركيب حضور داشتند و با حسرت پنالتي زدن شماره 23 تيم‌شان را تماشا مي‌كردند.

از آن روز تا پنج‌شنبه شب پرسپوليسي‌ها را در ضربات پنالتي نديده بوديم. هر چند بازي با اينتراخت فرانكفورت يك مسابقه تداركاتي و كاملا دوستانه بود و نتيجه حاصله در ضربات پنالتي نمي‌توانست نمايش قابل قبول شاگردان علي دايي را زير سوال ببرد اما دقيق شدن در چينش ضربه زنندگان و كيفيت پنالتي‌هايي كه پرسپوليسي‌ها به سمت گلر آماده اينتراخت روانه كردند بار ديگر ثابت كرد «اين تيم پنالتي‌زن ندارد.» مجتبي زارع و محمد منصوري كه يك پاس گل داده بود و ديگري گل زده بود فقط به خاطر روحيه بالا ناشي از اين دو كار ويژه پشت توپ ايستادند اما وقتي به كيفيت ضربات آنها دقيق مي‌شويم، به اين نكته خواهيم رسيد كه در به ثمر رساندن ضربه پنالتي بالا بودن روحيه يك بعد قضيه است اما به لحاظ فني هم بايد در اين مقوله دقيق شد. پنالتي زدن به غير از جنبه رواني، در بعد فني هم پيچيدگي‌هاي خاص خود را دارد. تصميم براي انتخاب هدف، شدت ضربه، كار رواني با دروازه‌بان در كنار اعتماد به نفس مي‌تواند يك پنالتي‌زن را موفق و البته تبديل به بازيكن برجسته تيمش در اين مقوله كند.

شايد وحيد هاشميان – كه البته او نيز متاثر از استرس بين بازيكنان پرسپوليس موفق به گل كردن پنالتي‌اش نشد – بتواند به عنوان پنالتي‌زن اول دست يابد. شايد هم مازيار زارع كه منتظر بود پنالتي پنجم مقابل فرانكفورت را بزند و البته نوبت به او نرسيد بالاخره سرمربي پرسپوليس را متقاعد كند كه عنوان پنالتي‌زن اول را به او بسپارد.

به نظر مي‌رسد با ورود به حساس ترين مقطع از فصل رقابت‌هاي ليگ برتر، پا گذاشتن به رقابت‌هاي فوق العاده سرنوشت‌ساز جام حذفي كه پنالتي در بسياري از بازي ها برنده يا حتي قهرمان را مشخص مي‌كند و البته ديدارهاي مهم ليگ قهرمانان آسيا، دايي بايد به دنبال انتخاب يك پنالتي‌زن خبره به عنوان پنالتي‌زن اول تيم باشد، هر چند به نظر مي‌رسد براي سپردن اين عنوان به بازيكني خاص واقعا كار دشواري خواهد داشت. دايي كه خودش سال‌ها استاد نواختن ضربات پنالتي بود و در تيم ملي اين مهم را به دوش مي‌كشيد حتما از اينكه در تيم 24-23 نفره او يك پنالتي‌زن خبره وجود ندارد مي‌نالد اما انگار بايد او بين داشته‌هايش يكي را انتخاب كند.