پرسپولیس نیوز : سعید راد، بازیگر مطرح سینمای ایران که یکی از حامیان پر و پا قرص پرسپولیس است، از شرایط حاکم بر تیم محبوب خود رضایت ندارد و بازی‌های پرسپولیس فعلی را دوست‌داشتنی و تماشاگرپسند نمی‌داند.

سعید راد از حال و روز فوتبال ایران و اوضاعی که بر مجموعه سرخ حاکم شده، گلایه دارد اما ترجیح می‌دهد فقط نظاره‌گر باشد.

سينمادوستان هميشه در فصل جشنواره و يا روي پرده سينما سراغ سعيد راد را مي‌گيرند اما ما مثل فوتبال‌دوستاني كه مي‌دانند سعيد راد دل‌بسته پرسپوليس است، به هر بهانه‌اي – چه پرسپوليس در اوج باشد و چه در بحران- ياد سعيد راد مي‌افتيم و دوست داريم پاي حرف‌هاي او بنشينيم. اين‌بار هم وقتي به بهانه ناكامي‌هاي اخير پرسپوليس با بازيگر توانمند سينماي ايران «هم‌كلام» شديم، حرف‌هاي شنيدني زياد داشت اما اكثر گفته‌هايش به خواست ايشان، به رسم امانت نزد ما مي‌ماند… سعيد راد دوست ندارد از حرف‌ها و گلايه‌هايش سوءبرداشت شود. او مي‌گويد مردم خودشان همه چيز را مي‌دانند و حرف تازه‌اي ندارم اما با اصرار ما، به واقعيت‌هايي اشاره مي‌كند كه درد واقعي پرسپوليس است. حال آنچه در پي مي‌آيد، فقط بخش‌هاي نوشتني از نقدهاي اين بازيگر تواناي سينماي ايران و حامي هميشگي پرسپوليس است…

سعيد راد ابتدا به اوضاع اين روزهاي پرسپوليس اشاره مي‌كند: «متأسفانه اوضاع تيم اصلاً خوب نيست. نمي‌دانم چه بگويم، پرسپوليس چند سالي است دچار مشكلات خاصي شده و در حد و اندازه نام خودش ظاهر نمي‌شود. اين چيزي نيست كه فقط من و شما بدانيم و بگوييم. اين مسئله ديگر فراگير شده است. الان نوجوان 10 ساله طرفدار پرسپوليس كه به قول خودشان يار دوازدهم تيم است و در سرما و گرما از پرسپوليس حمايت مي‌كند هم اين موضوع را مي‌داند و تجزيه تحليل مي‌كند، چه برسد به اينكه ما و شما بگوييم. من حال و روز اين مردم را درك مي‌كنم و به آنها حق مي‌دهم نگران باشند. من سال‌ها پرسپوليسي بودم و هنوز هم هستم و مي‌دانم هوادار از نتايج اخير اين تيم دچار چه ناراحتي‌هاي روحي مي‌شود.»

بازيگر تواناي سينماي ايران ادامه مي‌دهد: «اين هوادار وقتي به ورزشگاه مي‌رود، دوست دارد پرسپوليس واقعي را ببيند، همان پرسپوليس واقعي كه ما طرفدارش بوديم و خيلي‌ها به پشتوانه فوتبال هجومي و زيبايي كه بازي مي‌كرد، از همان دوران طرفدارش شدند. منظورم همان پرسپوليس جنگنده، هجومي، شاداب، مبارز و باتعصب است كه هوادارپسند بازي مي‌كرد. تيمي كه الان در زمين مي‌بينيد، اصلاً شبيه پرسپوليس واقعي نيست. مي‌خواهم يك مثال ساده براي شما بزنم؛ آن‌گونه كه ما فوتبال را شناختيم، هافبك كه حركت مي‌كند، ‌بايد توپ را به مهاجم برساند.

اين چيزي بود كه من در استاديوم مي‌ديدم اما حالا هافبك لب خط مي‌رسد و مهاجم هنوز حركت نكرده است. من به اين فوتبال مي‌گويم من‌درآوردي! اين بازيكنان اصلاً معلوم نيست در زمين چه‌كار مي‌كنند. اين آدم‌ها در زمين كاري كه مي‌كنند اصلاً شبيه تعريفي كه من از فوتبال دارم، نيست. من پرسپوليسي هستم و دوست ندارم تيم خودم را بي‌هدف و بي‌برنامه ببينم.» وقتي به سعيد راد مي‌گوييم ولي پرسپوليس مقابل تراكتورسازي فرصت گلزني هم زياد داشت و فقط بدشانسي آورد، جواب مي‌دهد: «اصلاً بحث اين بازي يا بازي قبل و يا حتي بازي آينده نيست كه مربي يا هوادار راضي باشد يا نباشد. مشكل اساس تيم پرسپوليس است. اصلاً شما فكر كنيد پرسپوليس 2 بر صفر تراكتور را برده! اگر تماشاگر نقاد نگاهي بيندازد، الان اصلاً تيم نداريم. هر بازيكني در زمين براي خودش هر كاري دوست دارد، انجام مي‌دهد و گاهي اوقات اين وسط، اتفاقي يك نفر توپ را مي‌برد و گل هم مي‌زند. در عوض هر لحظه از بازي هم امكان دارد ما گل بخوريم.

من نمي‌گويم قبلاً گل نمي‌خورديم، قبلاً اگر گل مي‌خورديم، گل هم مي‌زديم ولي حالا شرايط برعكس شده است. حالا نه تنها بد گل مي‌خوريم بلكه توان گل زدن هم نداريم. از موقعيت‌ها نمي‌توانيم استفاده كنيم چون برنامه‌اي براي خلق موقعيت نداريم. باور كنيد من آدم نتيجه‌گرايي نيستم. اصلاً مهم نيست پرسپوليس در هر بازي بازنده از زمين بيرون بيايد، مهم اين است كه فوتبال بازي كند و تماشاگر دست بزند و هورا بكشد. شادي و هيجان نصيب تماشاگر شود. در اين صورت هوادار خودش تشخيص مي‌دهد پرسپوليس در يك يا چند بازي بدشانس بوده و براي بدشانسي‌هايش متأسف خواهد شد. رسانه‌ها هم به بدشانسي تيم پي مي‌برند. هوادار اين چيزها را مي‌بيند و ناراحت مي‌شود. من هم اين بازي‌هاي پرسپوليس را با گذشته مقايسه مي‌كنم و حسرت مي‌خورم. آن پرسپوليس هجومي با آن همه بازيكن لايق كجاست؟ الان بازيكن نداريم.»

سعيد راد معتقد است پرسپوليس دو سالي است بد بسته مي‌شود: «متأسفانه 2 دوره است پرسپوليس بد بسته مي‌شود. نمي‌دانم چرا و حتي نمي‌دانم چه كسي پشت اين تفكر بوده اما هر كسي تيم پرسپوليس را بسته، باهوش نبوده است و تيم تعادل فني ندارد. تيم بستن يك كار تخصصي است، عين انتخاب بازيگر در يك فيلم خوب سينمايي… در تمام دنيا يك عده كه تخصص تيم بستن دارند و كارشان اين است، با همفكري و براساس نياز، تيم را مي‌بندند. آنها با تفكر و تحقيق يارگيري مي‌كنند و اصولاً اينگونه نيست كه دفاع، هافبك، دروازه‌بان و تمام مهره‌ها را فقط يك نفر جذب كند و تصورش اين باشد كه فقط خودش قوه تشخيص دارد!»

سعيد راد در واكنش به اين سؤال كه پس چرا پرسپوليس فصل قبل نايب‌قهرمان شد، حرف جالبي مي‌زند: «فصل قبل ساير تيم‌هاي ليگي خوب بسته نشده بودند و پرسپوليس با همين بازيكنان حتي مي‌توانست قهرمان شود ولي امسال همه تيم‌ها خوب و قوي بسته شده‌اند و پرسپوليس نمي‌تواند مقابل اين رقباي سرسخت حرف خاصي براي گفتن داشته باشد. من به جرأت مي‌گويم 90 درصد بازيكنان فعلي در حد و اندازه اين تيم نيستند. قصد جسارت و توهين ندارم و نمي‌خواهم زحمات اين دوستان را زير سؤال ببرم. هركس به اندازه توانايي خود اما زحمت به تنهايي كافي نيست. فوتبال يك مقوله تخصصي است و متخصص‌ها بايد كنار هم قرار بگيرند و كار را گروهي جلو ببرند. اتفاقاً در پرسپوليس فعلي آدم‌هاي خوبي هستند كه من قبول‌شان دارم.

سرپرست تيم، محمد پنجعلي از بازيكنان قديمي و از متخصصان قابل احترام است، افشين مثل پنجعلي بازيكن مطرح و صاحب سبكي بوده، علي دايي هم انسان باهوش و بالياقتي است. دايي چه بخواهيم و چه نخواهيم يكي از افتخارات فوتبال ايران است، مربي خوبي است و آقاي گل جهان بوده و هنوز هم در ايران مهاجمي روي دست او نيامده اما شما به من بگوييد چطور مي‌شود اين گروه حتي نتوانسته‌اند يك بازيكن در حد 30 درصد تخصص و شناخت خودشان آماده كنند؟» سعيد راد تأكيد مي‌كند: «من اگر حرفي مي‌زنم، فقط از روي دلسوزي است. اگر هم دوست نداشتم مصاحبه كنم، براي اين بود كه از حرف‌هايم سوءبرداشت نشود. من فقط ايرادات را مي‌بينم و مي‌گويم. من يك پرسپوليسي هستم و دوست دارم اين تيم مثل گذشته‌هاي دور موفق باشد.» از اين هنرمند پرسپوليسي مي‌پرسيم اگر سيدجلال، خلعتبري، پولادي و… مي‌ماندند، اوضاع پرسپوليس بهتر نمي‌شد؟ جواب سعيد راد هوشمندانه است: «اگر سيدجلال هم در پرسپوليس مي‌ماند، فرقي نمي‌كرد.

در اين شرايط حتي ليونل مسي هم نمي‌توانست كمك‌حال تيم شود. ما استخوانبندي درست و حسابي نداريم. تيم خوب بسته نشده، خوب دفاع نمي‌كند، خوب جلو نمي‌كشد. تمام اين عوامل دست به دست هم مي‌دهد تا پرسپوليس «هوادار آزاري» كند. من هم اگر ناراحتم، به خاطر ناراحتي هواداران است. ناراحتم چون دلم مي‌سوزد و از تيم محبوب خودم انتظار دارم. من يك پرسپوليسي هستم اما اين تيم فعلي پرسپوليس را دوست ندارم. پرسپوليس من همان تيم قابل‌احترامي است كه حتي هوادار استقلال هم مي‌گفت فوتبال خوبي بازي مي‌كند. من آن پرسپوليس را دوست دارم.» … و اما حالا چه بايد كرد؟! پاسخ سعيد راد را بخوانيد: «كاري نمي‌توان كرد، غير از صبر… تيم بايد جلو برود تا ليگ تمام شود.

اتفاقاً ممكن است در همين ليگ اول هم بشويم(!) اتفاق است ديگر! بچه‌ها باري به هر جهت بازي مي‌كنند و وقوع هر اتفاقي ممكن است. ليگ قهرمانان آسيا هم درپيش است. كاري نمي‌توانيم انجام بدهيم. تيم همين طوري كه موفق نمي‌شود، موفقيت ابزار مي‌خواهد. اين را همه پرسپوليسي‌ها مي‌دانند كه يك هارموني مناسب در تيم ديده نمي‌شود و واقعاً دست هواداران درد نكند كه صبور هستند و معرفت دارند. آنها با منش و معرفت خود، صبورانه پاي تيم ايستاده‌اند. غير از صبر هم كاري نمي‌توان كرد!»