بازگشت مجدد به پرسپوليس با درخواست على آبادى
حبيب كاشانى كه سال ۸۶ با پرسپوليس قهرمان ليگ هفتم شد و بلافاصله در پايان ليگ هم از سمتش كنار گذاشته شد، در مورد بازگشتش به اين باشگاه گفت: خردادماه سال ۸۸ آقاى على آبادى مرا صدا كردند و به من حكم عضويت در هيئت مديره دادند.

هيئت مديره همان روز تشكيل جلسه داد و مديرعامل پيشين را عزل كرد و مرا به عنوان مديرعامل باشگاه معرفى كرد. همان روز هم در سايت باشگاه منتشر شد كه من مديرعامل باشگاه شدم، اما من نزد  على آبادى رفتم و گفتم در حال حاضر شرايط اينكه مجددا مديرعامل باشگاه شوم را ندارم و عذرخواهى كردم.

انصارى فرد تيم رابراى ليگ نهم بست
وى در ادامه خاطرنشان كرد: با اين شرايط آقاى انصاريفرد كه مديرعامل وقت باشگاه بودند زحمت كشيدند و بازيكنان را براى فصل بعد انتخاب كردند تا روز ۱۱ مهرماه كه بنده به عنوان سرپرست باشگاه انتخاب شدم. همان روز به سازمان تربيت بدنى رفتم و نشستى دو و نيم ساعته با آقاى سعيدلو داشتم.

من به دلايل مختلف از سعيدلو خواستم كه اين مسئوليت را قبول نكنم اما رياست سازمان تربيت بدنى دلايلى را عنوان كرد و با توجه به شرايط پرسپوليس از من خواستند، مسئوليت باشگاه را به صورت موقت قبول كنم.ابتدا دوستان گمان مى كردند من رئيس مجمع باشگاه پرسپوليس شده ام اما رياست سازمان تربيت بدنى مرا به عنوان سرپرست انتخاب كرده بودند. در متن انتصاب من به عنوان سرپرست باشگاه اينطور قيد شده بود كه من سرپرست باشگاه هستم و كارهاى ادارى باشگاه را انجام مى دهم تا يك مديرعامل براى باشگاه انتخاب شود. با اين شرايط من به خاطر هواداران برگشتم اما براى چند روز- كه اين چند روزه شده است چيزى حدود ۲۰۰ روز كه من در باشگاه پرسپوليس سرپرست هستم و درگير امور باشگاه هستم.

تمرين كنار مرغ و خروس ها در شان پرسپوليس نبود
كاشانى ادامه داد: دوستان قبل از من تمام تلاش خود را كرده بودند كه اين نواقص نباشد اما به هر دليلى بازهم مشكلاتى وجود داشت كه كار را براى مجموعه مشكل كرده بود. زمانى كه من آمدم يك شب در برنامه ۹۰ نشان دادند كه در كنار زمين تمرين پرسپوليس مرغ و خروس و پوست هندوانه بود، اين در شان و شخصيت باشگاه پرسپوليس نبود. نه در شان و شخصيت باشگاه پرسپوليس، بلكه در شخصيت هيچ باشگاهى در هيچ رده اى نيست كه در كنار زمين تمرينش مرغ و خروس باشد.كاشانى ادامه داد: به همين خاطر تصميم گرفتيم زمين تمرين تيم را تغيير دهيم و در اين رابطه با مسئولان شهردارى مذاكره كرديم و به توافق رسيديم كه زمين تمرين تيم به مجموعه شهداى شركت واحد منتقل شود. با اين كار هزينه هاى تيم را براى برگزارى تمرين به ثلث تقليل داديم. قبل از اين براى هر جلسه تمرين ۵۵۰ هزار تومان هزينه مى كرديم و گاهى اوقات براى يك روز تمرين در مجموعه خيريه عمل مبلغ يك ميليون و صد هزار تومان پرداخت مى كرديم.سرپرست باشگاه پرسپوليس در ادامه خاطرنشان كرد: هر هفته اگر پول نقد پرداخت نمى كرديم ما را به زمين تمرين راه نمى دادند. با مساعدت مسئولان شهردارى به ويژه آقايان قاليباف و بيژنى زمين تمرين تيم را با يك سوم قيمتى كه پيش از اين از سوى باشگاه پرداخت مى كرد، در اختيار گرفتيم.

چك هاى اسپانسربراى يك سال بعد بود
حبيب كاشانى در ادامه اشاره به مشكلات باشگاه پرسپوليس گفت: مشكل بعدى ما اسپانسر بود. اسپانسرى كه پيش از اين باشگاه با آن قرارداد امضا كرده بود بايد براى ۴۰ بازى نزديك به يك ميليارد تومان پرداخت مى كرد و چك هايى كه از اين بابت در اختيار باشگاه قرار گرفته بود، موعد وصولش در سال ۸۹ بود. مبلغى كه باشگاه براى اين فصل بايد از حامى مالى خود دريافت مى كرد، تقريبا نصف رقمى بود كه در سال ۸۶ با اسپانسر باشگاه امضا كرده بوديم. طبيعتا مايل بوديم مبلغ اسپانسرينگ باشگاه را افزايش دهيم زيرا اصلى ترين منبع درآمد باشگاه از اين بخش تامين مى شود. متاسفانه حامى مالى پيشين براى هر بازى مبلغ ۲۵ ميليون تومان به باشگاه پرداخت كرده بود كه اين عدد براى باشگاه قابل قبول نبود.

در ارتفاع ۳۰ هزار پايى از سطح زمين قرار داشتيم!
وى در ادامه به وجود واسطه اى براى امضا قرارداد با حامى مالى پيشين تيم فوتبال پرسپوليس اشاره كرد كه براى امضاى قرارداد بين دو باشگاه رقمى در حدود ۱۵۰ ميليون تومان دريافت كرده بود و گفت: كار شروع شده بود و ناچار بوديم كار را دنبال كنيم. ما در ارتفاع بوديم مانند هواپيمايى كه در ۳۰ هزار پايى در حال حركت است، نه مى تواند مسافر سوار كند و نه مسافرى را پياده كند. ما بايد اين مسير را دنبال مى كرديم آن هم با شرايط و سيستمى كه از قبل داشت.

شوك ها ديگر جواب نمى داد
حبيب كاشانى ادامه داد: در اين شرايط بايد هرازچند گاهى شوك هايى را به تيم وارد مى آورديم، اولين شوك را سازمان تربيت بدنى وارد آورد و شوك مديريتى زد و من را انتخاب كرد. بعد از آمدن من تيم چند هفته اى خوب بود و تا پايان نيم فصل اول روبه جلو بوديم اما بعد از مدتى احساس كرديم اين شوك جواب مثبت نمى دهد. زمانى كه ديديم كه بازيكنان با كرانچار آچمز شدند.

ادبيات كرانچارشايسته بازيكنان نبود
كاشانى در ادامه گفتگوى خود به شرايط زلاتكو كرانچار در هفته هاى پايانى حضورش در پرسپوليس اشاره كرد و گفت: ما هفته اى يك بار با آقاى كرانچار جلسه داشتيم و در اين جلسات ايشان در مورد بازيكنان الفاظ و ادبياتى را به كار مى برد كه شايسته آنها نبود. بطور مثال عنوان مى كرد فلان بازيكن ديوانه است، فلان بازيكن نمى فهمد و .. . كرانچار و توميسلاو نسبت به بازيكنان و بازيكنان نسبت به اين دو مربى كروات ذهنيت پيدا كرده بودند. كرانچار در زمان تمرين فقط ۱۴ بازيكنى اصلى را از ديگران جدا كرده و كار آماده سازى را با آنها دنبال مى كرد. ما در آن زمان ۳۱ نفر را در هر جلسه تمرين داشتيم كه از اين جمع فقط ۱۴ نفر مورد تاييد كرانچار بودند و با او تمرين مى كردند و باقى به حال خود رها شده بودند. او سبك و سياق خود را داشت اما براى ما امكان اين نبود كه با چنين شرايطى كار را دنبال كنيم به همين خاطر از سرمربى تيم خواستيم در زمان تمرين از تمام بازيكنان استفاده كند.

۳ بازيكن ۵۰۰ ميليون تومان براى باشگاه درآمد داشتند
حبيب كاشانى ادامه داد: ما مشكل تعداد بازيكن هم داشتيم و بايد حداقل ۲۴ بازيكن در تمرينات شركت مى كردند، به همين خاطر در نيم فصل سه بازيكن را به تيمهاى راه آهن، صنعت نفت آبادان و نفت تهران قرض داديم و ۵۰۰ ميليون تومان از اين بابت كسب درآمد كرديم. اين براى باشگاه و آن بازيكنان مفيد بود. با دو تصميم مديريتى مبلغ ۸۰۰ ميليون تومان در نيم فصل دوم به منابع مالى باشگاه افزوده شد و كار شق القمر هم انجام نداديم.

از ابتدا به گزينه داخلى فكر مى كردم
كاشانى با بيان اينكه كرانچار مربى خوب و كارنامه دارى بود گفت: از زمانى كه به پرسپوليس آمدم به دنبال گزينه  ايرانى براى هدايت تيم بودم چرا كه اعتقاد دارم يك مربى با فرهنگ و روحيه ايرانى بهتر مى تواند با بازيكنان ارتباط برقرار كند. زمانى كه آقاى كرانچار در پرسپوليس بود، گاهى اوقات يك بازيكن دست به تمارض مى زد و سرمربى تيم به جاى برقرارى ارتباط با او و پيگيرى مشكلش خيلى راحت حرف او رامى پذيرفت.

كرانچار و تمرينات ۴۵ دقيقه اى
وى ادامه داد: ما در خصوص تعداد و زمان تمرين تيم هم با كرانچار اختلاف نظر داشتيم. تيم ۳۰ دقيقه، ۴۵ دقيقه تا يك ساعت تمرين مى كرد و انتظار داشتيم ۹۰ دقيقه بازى كند. با اين شرايط كرانچار نمى توانست براى تيم مفيد باشد. به همين خاطر تصميم گرفتيم به اين همكارى پايان دهيم. من همه تلاش خود ر ا كردم تا فاصله بين بازيكنان و كرانچار را به حداقل برسانم و ارتباط آنها را نزديك كنم اما نشد. اعتقادم به اين است هركسى سرمربى تيم باشد، چه ايرانى و چه خارجى بايد حمايت شود.

به كرانچار گفتم كار « گره » خورده است
كاشانى خاطرنشان كرد: من تلاش خود را كردم تا آقاى كرانچار در باشگاه پرسپوليس بماند اما زمانى كه ديدم بازيكنان ذهنيت بدى نسبت به او دارند و ادامه كار با او ميسر نيست براى اولين بار در تعاملى دوستانه تصميم به جدايى اين مربى كراوت از تيم پرسپوليس گرفتيم.وى ادامه داد: اين براى اولين بار بود كه يك مربى بدون ناراحتى و بدهى از پرسپوليس رفت و به صف شاكيان، طلبكاران و مخالفان اين تيم اضافه نشد. ايام كريسمس بود و يك دسته گل خريديم و رفتيم منزل كرانچار و موضوع را به ايشان گفتم. در آن جلسه ۲بار گريه ام گرفت چون نمى خواستم دل كسى را بشكنم.كاشانى افزود: موضوع را با كرانچار در ميان گذاشتم و گفتم كار گره خورده است و بودن شما هم به خودتان ضربه مى زند و هم به تيم. كرانچار اين موضوع را پذيرفت و گفت مهم اين است كه پرسپوليس بماند. من مربى حرفه اى هستم و شرايط را درك مى كنم. ما مراسم توديع كرانچار را براى اولين بار گرفتيم. اينها اتفاقات نادرى بود كه در ورزش ما اتفاق افتاد اما به سادگى از كنار آن گذشتيم. ما نشان داديم كه مى توانيم خوش استقبال و بد بدرقه نباشيم. اين بار هم خوش استقبال بوديم و هم خوش بدرقه. اين مربى در شرايطى كه بايد ۲۳۰ هزار دلار از باشگاه مى گرفت با ۵۰ هزار دلار از تيم ما جدا شد و رفت. ما هنوز هم با آقاى كرانچار ارتباط داريم و ايشان هم از ما دعوت كرده اند كه به مونته نگرو سفر كنيم.

دايى بدون ايراد نيست
سرپرست باشگاه پرسپوليس در پاسخ به اين پرسش كه آيا از انتخاب على دايى به عنوان سرمربى تيم فوتبال اين باشگاه راضى است گفت: طبيعتا بايد از اين انتخاب راضى باشم. بالاخره آقاى دايى از افتخارات فوتبال ايران است. نمى توانيم بگوييم آقاى دايى كامل است و ايرادى ندارد. نه. من اين را
نمى گويم. على دايى افتخار كشورماست. شما هر كشورى كه مى رويد، مردم دنيا ايران را به نام دايى مى شناسند. ما نمى توانيم از كنار اين موضوع به راحتى عبور كنيم. به هر حال انتخاب دايى با انگيزه اى كه ايشان براى كار در پرسپوليس داشت، اجازه داد تا او را انتخاب كنيم و از اين انتخاب رضايت داريم. آقاى دايى كه من از بيرون مى شناختم با آن مربى كه من از نزديك ديدم، تفاوت هاى زيادى دارد. دورنماى آقاى دايى شايد براى خيلى ها خوب نباشد اما زمانى كه با ايشان از نزديك كار كنند، نظرشان عوض مى شود. او خيلى مقيد، كاربلد و منضبط و علاقمند به كارش است. من پيش از آغاز همكارى با دايى شرايط خود و باشگاه را مطرح كردم و ايشان نيز با پذيرش اين موارد حاضر شدند با قراردادى سفيد به باشگاه پرسپوليس بپيوندد.

ماجراى قرارداد سفيد چيست؟
«اين موضوع قرارداد سفيد چيست، آيا اين موضوع واقعيت دارد يا يك نوع تعارف است؟ با توجه به اتفاقاتى كه بين على دايى و فدراسيون فوتبال براى دريافت مطالبتش صورت گرفته است باور اين موضوع چندان آسان نيست كه او با قرارداد سفيد حاضر به همكارى با باشگاه پرسپوليس شده باشد، آنهم دايى كه از يك ريالش نمى گذرد؟»كاشانى در اين مورد گفت: طبيعتا شما هم از يك ريال تان نمى گذريد. من هم از يك ريالم نمى گذرم. شما اگر سوار تاكسى شويد كرايه تان ۹۰ تومان باشد و راننده ۱۰۰ تومان بردارد حتما به راننده مى گوييد كه چرا ۱۰ تومان بيشتر گرفته است. شما همان آدمى هستيد كه اگر يك مستحق دست خود را دراز كند يا صندوق صدقات ببينيد هزار تومان هم كمك مى كنيد. من صادقانه با آقاى دايى مذاكره كردم و ايشان هم صادقانه شرايط ما را پذيرفت. تا به امروز هم آقاى دايى يكبار به ما نگفته پول من چه شد و چرا دير پرداخت شد، چند درصد رقم قرارداد من مانده است و … . با اين حال هر وقت پول به باشگاه آمده من سعى كردم حق و حقوق ايشان را پرداخت كنم. شايد اين هم لطف خداست كه شامل حال من شده است. آقاى كرانچار آنطور مى رود و آقاى دايى حاضر مى شود با اين شرايط كار كند و … .

ورزشگاه ۱۵ ساله اى كه فعلا ثمرى ندارد
حبيب كاشانى در مورد امكانات سخت افزارى باشگاه پرسپوليس نيز گفت: ما يك مجموعه اى به نام درفشى فر داريم كه از سوى سازمان تربيت بدنى ۱۵ ساله به باشگاه پرسپوليس واگذار شده است. تا به امروز كه من در خدمت شما هستم، قريب به هشت سال از اين ۱۵ سال گذشته است. در اين هشت سال جايى كه به ما واگذار شده است براى بازيكن سازى، تمرين تيم، مدرسه فوتبال و … هر سال كرايه داده شده است. استخر، سونا، زمين چمن كوچك و بزرگ و سالن اين مجموعه كرايه داده شده است و به هيچ عنوان دخل وتصرفى در آن نداشته ايم و طبيعتا دچار مشكل شده ايم.ما در سال ۸۶ با كمك شهردارى تهران در اطراف زمين چمن ورزشگاه درفشى فر سكو ساختيم به ظرفيت پنج هزار نفر. در كنار اين زمين همچنين رختكن و مجموعه بدنسازى احداث شد تا بصورت يك مجموعه كامل درآيد. به هر دليلى من در سال ۸۶ از مجموعه خارج شدم. امسال من به دنبال آن هستم كه ورزشگاه درفشى فر را بصورت يك كمپ درآوريم و باشگاه پرسپوليس را در اين مجموعه منتقل كنيم. تعمير و مرمت استخر، احداث زمين چمن طبيعى، تعميرات سالن، احداث مجموعه اى ۲۴ واحدى براى اقامت تيم و بازيكنان، هتلينگ و… از برنامه هايى است كه قصد اجراى آن را در ورزشگاه درفشى داريم. برآورد هزينه هاى ما براى اجراى اين برنامه ها چيزى در حدود سه ميليارد و ۸۰۰ ميليون تومان است. اگر پول به موقع دست ما برسد در كمتر از ۱۸ ماه مجموعه درفشى را آنطور كه بايد و در نظر داريم در خواهيم آورد. مجوز احداث سالن، ساختمان و … را بصورت رايگان از شهردارى دريافت كرده ايم اما هزينه هاى ساخت را از منابع مالى و اسپانسرها تامين مى كنيم.

انتقاد از بى ثباتى مديريت در ايران
مديرعامل باشگاه پرسپوليس از بى ثباتى مديريت در فوتبال ايران انتقاد كرد و گفت: اگر در فوتبال ايران ثبات مديريت باشد. يعنى مدير بداند چهار سال در يك مجموعه است و مى تواند بدون مشكل فعاليت كند، طبيعتا امور باشگاه را آنطور كه بايد و شايد دنبال خواهد كرد.

قراردادهاى ما با هيچ كجا قابل مقايسه نيست
«در فوتبال ما قراردادها حرفه اى نيست«، كاشانى با انتقاد از اين موضوع گفت: شما در فوتبال دنيا يك كشور را نشان بدهيد كه قرارداد مربيان و بازيكنان در باشگاه هاى آن كشور مشابه قراردادهايى باشد كه ما امضا مى كنيم. در ايران يك بازيكن با باشگاهى قرارداد مى بندد، ۴۰ بازى روى نيمكت مى نشيند و به ميدان نمى رود و در پايان فصل تمام پولى كه مى بايست دريافت مى كرده را مى گيرد. شما در هيچ كشورى نمى توانيد چنين قراردادى را پيدا كنيد.

بازيكن بايد انگيزه داشته باشد
وى ادامه داد: شما از على دايى، وحيد هاشميان، جواد نكونام و هر بازيكنى كه در خارج از كشور بازى كرده است، سئوال كنيد، آيا قراردادى با اين شرايط ديده اند؟ بازيكن بايد انگيزه داشته باشد براى بازى. بازيكن به اندازه زمانى كه بازى كرده بايد پول بگيرد. متاسفانه در ايران اينطور نيست و شرايطى كه در باشگاهدارى ما وجود دارد در هيچ كجاى دنيا نيست.كاشانى خاطرنشان كرد: ما يك جلسه تمرين اضافه مى گذاريم همين شما رسانه ها زمين و زمان را به هم
مى رسانيد. آقاى دايى و باقرى تعريف مى كنند زمانى كه در تيم آرمنيا بيله فلد بودند براى يك بازى سفرى ۶ ساعته با اتوبوس در زمستان به شهرى ديگر داشته بودند، از قضا تيم شان در آن بازى مقابل تيم حريف كه يك بازيكنش اخراج شده بود با نتيجه ۳ بريك شكست مى خورد. پس از اين بازى بازهم تيم با اتوبوس به شهر بيله فلد برمى گردند. باقرى و دايى تعريف مى كردند، زمانى كه همراه با ديگر بازيكنان قصد خروج از باشگاه و رفتن به سمت ماشين هاى خود را داشتند، سرمربى تيم همه بازيكنان را تنبيه كرده و براى دويدن داخل جنگل برد.

در ايران تيم اول و چهارم با هم فرقى نمى كنند
وى در اين خصوص افزود: در انگليس تيم قهرمان تا تيمهاى پايين جدول همه رقمى را دريافت مى كنند. در ايران چه؟ تيم اول با تيم چهارم هيچ فرقى نمى كند. تيم چهارم چرا بايد چهارم شود؟ تراكتورسازى ۵هفته به پايان ليگ ديگر انگيزه اى براى بازى ندارد. اين تيم نه خطر سقوط به ليگ دسته اول را احساس مى كند و نه شانس آسيايى شدن دارد. اما اگر بداند چهارم شود يك پاداش مى گيرد و اگر دهم شود، پاداشى كمتر دريافت خواهد كرد، تا هفته آخر تلاش مى كند و با انگيزه مى ماند.

سعيدلو انگيزه تيم ها را بالا ببرد
«كجاى اين فوتبال حرفه اى است؟» كاشانى با طرح دوباره اين پرسش افزود: من از آقاى سعيدلو خواهش مى كنم انگيزه تيم ها را بالا ببرد و پاداش نقدى بگذارد كه اگر تيمى قهرمان شود، n تومان دريافت مى كند، اگر دوم شود ۱ – n تومان و به همين ترتيب تا مقام پانزدهم پاداش مى گيرد همه تا هفته آخر با انگيزه تلاش مى كنند.

بابت ساختمان باشگاه به فدراسيون بدهكاريم
مديرعامل باشگاه پرسپوليس افزود: ما از پخش تلويزيونى پول نمى گيريم. از پخش تلويزيونى و بليت هيچ چيز عايدمان نمى شود و به جاى اينكه از فدراسيون پول بگيريم عنوان مى كنند كه به فدراسيون بدهكار هم هستيم! مسئولان فدراسيون مى گويند در سال ۸۴ براى باشگاه پرسپوليس يك ساختمان خريدارى شده است و داريم پول آن را كم مى كنيم. از آقاى دادكان سؤال مى كنيم، ايشان مى گويد ساختمان را براى شما خريده ايم، از فدراسيون سئوال مى كنيم مى گويند، بابت ساختمان بدهكار هستيد و… ما هنوز ۷۶۰ ميليون تومان بابت ساختمان به فدراسيون بدهكار هستيم.

عوايد بازى با تراكتورسازى در تبريز براى ما بيشتر از شهرآورد است
كاشانى تصريح كرد: در بازى استقلال – پرسپوليس ۱۰۰ هزار نفر به ورزشگاه مى آيند اما عنوان مى شود در اين بازى فقط ۷۵ هزار بليت فروخته شده است. از عوايد اين بليت فروشى ۶۰ درصد به تيم ميزبان مى رسد و ۴۰ درصد به تيم ميهمان. از ۷۵ ميليون تومان پول بليت فروشى حدود ۴۰ ميليون تومان به ما مى رسد كه البته اگر ميزبان باشيم. در اين شرايط ۲۰ ميليون تومان بابت اجاره زمين به ورزشگاه آزادى مى دهيم و ۶ ميليون تومان به هتل و… مى دهيم ته اين بازى براى ما ۴ ميليون تومان مى ماند. براى ما درآمد بازى با تراكتورسازى در تبريز به مراتب بيشتر از شهرآورد تهران است