مرجع خبری پرسپولیس : چهره اش چندان تغییر نکرده بود؛ راینر سوبل که بهانه ورودش به ایران سوغات علی پروین به جماعتی بود که او را خارجی ستیز می دانستند، چندی قبل پذیرای خبرنگار ایرانی  بی بی سی فارسی بود تا برای برنامه ورزش7 پاسخگوی سوالات آنها باشد.

 مرد ژرمن اینک در لیگ آفریقای جنوبی فعالیت می کند و از سیما و زندگی اش روشن بود که دست کم وضعیتش از حضور در ایران بهتر است چون نه هنگام مصاحبه کسی از پشت ، جیب عقب شلوارش را می زد و نه دیلماج تحمیلی حر ف هایش را واژگون ترجمه می کرد!

راینر سوبل آلمانی در لا به لای مصاحبه 10 دقیقه ای خود به نکاتی اشاره کرد که تامل در مورد آن شاید نشان دهنده مسیر جدیدی برای مایی باشد که هنوز دلیل قانع کنندهای برای پسرفت فوتبال مان نیافته ایم. حرف های وی ، خالی از تملق و ریا و حتی غرض بود.

 او نه قصد بازگشت مجدد به کشور شمالی خلیج فارس را دارد و نه از جایی به او دستور دادند که علیه یا له فوتبال ایران چیزی را بگوید. سوبل پتانسیل فوتبال ایران را بالا دانست وحتی مدعی شد آنچه در ساق مردان اینجا دیده است کم از اروپایی ها ندارد.

 هواداران پرسپولیس را عاشقانی مشابه طرفداران شالکه توصیف کرد و حتی گفت آنها عاشقانه تیم شان را می پرستند.عدم امکانات توجیه ما برای عقب ماندگی مان است اما سوبل عقیده ای به این موضوع ندارد و می گوید که دلیل درجا زدن فوتبال ایران با آن پتانسیل قابل توجه و سرشار از انرژی نه فقر بازیکن است و نه کمبود امکانات بلکه آنجا فوتبال همیشه در خدمت فوتبال نیست.

 او با توجه به سابقه حضورش در ایران خیلی هوشمندانه فهمید که چگونه بعضی از  مردان غیر فوتبالی ما  از این صنعت به نفع خودشان بهره برداری می کنند و آنچه برای شان اهمیت دارد خوده فوتبال نیست بلکه رسیدن به هدفی است که دنبالش می کنند.

سر مربی سابق پرسپولیس که سال حضورش در ایران متقارن شد با اجرای طرح منشور اخلاقی توسط عزیزمحمدی و شرکایش به نکته ای اشاره کرد که در لابه لای همه بحث های ما  در عین اهمیت ،بی ارزش انگاشته می شد؛ وقتی فوتبالیستی با موهای بلند احساس بهتری دارد چرا ما اصرار می کنیم که باید او حتما موهایش را کوتاه کند

.شما به دنبال چه هستید؟ فوتبالیستی که با موهای مورد دلخواهش با فکری باز در زمین مسابقه باشد و به  کیفیت فوتبال کمک کند یا بازیکنی که موهایش را به اجبار کوتاه کرده اما ذهنی آماده برای ارائه توانایی هایش ندارد؟

سوبل به عنوان یک مرد از مکتبی که دیسیپلین و انضباط از ارکان اولیه اش است به کارگزاران فوتبال ما می فهماند  لازم نیست بخاطر مسائل پیش پا افتاده از کیفیت فوتبال تان بکاهید. البته خدا را شکر که او دیگر در ایران نیست وگرنه فصل بعد باید در لیگ دسته یک فعالیت می کرد همانجایی که فیروز و فرهاد و میثاقیان تبعید شده بودند. البته علتش را در پایان می گوییم.

چرا در پرسپولیس موفق نشد؟ پاسخ صریخ بود؛ در آنجا به راینر سوبل عقیده نداشتند همان ایجنتی که برای راضی کردن سوبل برای او از شگفتی های ایران و امن بودنش گفته بود از یاد برد که برای ایرانی ها (بغیر از داماد و پدر زن)  از سابقه و وجه سوبل بین ژرمن ها بگوید.

 او در این باره گفت؛ تا قبل از حضور تیم ملی آلمان در ایران و در آغوش کشیدن من توسط  کلیزمن و بیرهوف درانجا کسی مرا تحویل نمی گرفت اما به محض اینکه آنها دیدند سرمربی تیم ملی آلمان و بکن بائر با چه احترامی از من استقبال کردند از آن به بعد بود که نگاه ژورنالیست های ایرانی به من عوض شد. سوبل حتی گفت  از آن به بعد  بود که پیروزی هایش در پرسپولیس شروع شد اما زمان برای بدست آوردن جام کافی نبود!

البته او قبل از پرداختن به این موضوع از داستان معروف آرش فرزین حرف زد همان دامادی که به دستور مستقیم پدر زن همه حرف های سوبل را معکوس ترجمه می کرد تا بازیکنان درون زمین عوض فرامین سر مربی به دستورات مدیر فنی توجه کنند. سوبل گفت من به بازیکنانم دستور حمله می دادم اما  شاهد عقب کشیدن آنها بودم البته بازیکنانی مثل باقری زبان آلمانی می دانستند و به من گفتند مترجم شما چیز دیگری به ما می گوید.

 او بیشتر از این به آرش فرزین و علی پروین نپرداخت و با گفتن همین جمله برای چندمین بار پنبه مردانی را زد که نگذاشتند این آلمانی که سوغات خود آنها برای پرسپولیس بود در ایران جامی را صید کند.

اما  بخش پایانی حرف های او مربوط  به تنها کلمه فارسی ای بود که با گذشت چند سال هنوز در ذهنش باقی مانده است. خبرنگار از او پرسید  چه کلمه ای از زبان ما در یادت مانده که سوبل بی درنگ دستانش را  بحالتی در آورد که گویی لیوانی در دست دارد سپس با خنده ای رندانه گفت؛ بسلامتی !