جالبتر از آن اما حضور در تيم‌ملي است كه به هنگام دعوت جاي هيچ شك و شبهه‌اي را نيز باقي نگذاشت و حتي منتقدترين فرد نيز به علي دايي خرده نگرفت. گويي 36 سالگي در طالع او سال بازگشت به اوج و دريافت هر چه بيشتر عنايت و الطاف خداوندي است.
 
كاپيتان پرسپوليس تفاوت‌هاي بسياري با هم‌نسلان خود داشت و حالا فاصله بسيار بيشتري نيز با نسل جديد فوتبال دارد. كافيست به چهره و پوشش او خيره شويد. كريم باقري برخلاف همه بازيكناني كه روز بازي را با روز دامادي يكي مي‌دانند همواره ظاهري ساده و بي‌پيرايه داشته است. در واقع جاودانگي حضور او در اذهان مردم نه به‌واسطه بزك و دوزك ظاهري، كه به‌خاطر توانايي‌هاي عيني و صد البته به‌واسطه سيرت زيباي اوست. اين تن شريف هرگز وارد عرصه‌هاي ناپسند و نادرست فوتبال نشده و خود را آلوده ظواهر آن نكرده است. مرد شماره 6 تركيب بي‌نظيري از صفاتي است كه علي‌الظاهر ربطي به فوتبال ندارند. كريم باقري را هرگز به‌واسطه جاه‌طلبي‌هاي بي‌حد و حصر و ركوردشكني‌هاي پي در پي نشناخته‌اند. او حتي در پاره‌اي از اوقات زندگي حرفه‌اي‌اش را در پيله‌اي از بي‌تفاوتي و بي‌خيالي سپري كرد كه شايد حرص هوادارانش را نيز درآورد. بيهوده نيست كه در 36 سالگي همچنان از بي‌علاقگي‌اش به دنياي پرمخاطره و پردردسر مربيگري حرف مي‌زند و انگار قهرماني پرسپوليس در اين فصل بايد آرزوي غايي او در واپسين سال‌هاي حضورش در فوتبال تلقي كرد.
آقا كريم البته با اشتياق از قهرماني سخن مي‌گويد و بدش نمي‌آيد كه يك بار ديگر هم كه شده روي سكوي قهرماني ميكروفن در دست بگيرد و سرود فتح‌الفتوح را سردهد.
84 بازي ملي و 50 گل‌زده گرچه عددي رويايي و دست نيافتني براي بسياري از بازيكنان فوتبال ايران است اما براي كريم باقري اين اعداد چندان اهميتي ندارند. مهم لحظه‌اي است كه توپ روي سر او جفت وجور مي‌شود و دروازه امارات را فرو مي‌ريزد تا براي دقايقي احساسات 70 ميليون ايراني را برانگيزد.
كريم باقري از جمله كساني است كه برايش عرض زندگي مهم تر از طول آن است. با همه اين احوال تولدت مبارك آقا كريم…