مرجع خبری پرسپولیس : شايد براي آنها جالب بوده از اسرار ديدگان كساني سر در بياورند كه صدها سال قبل از آنها و اجدادشان «تمدن» داشته‌اند.

1- پرسپوليس ايران در حالي غروب امروز در آخرين بازي مرحله گروهي ليگ قهرمانان آسيا به مصاف الشباب مي‌رود كه كاروان نماينده كشورمان به اين منظور ظهر يكشنبه وارد خاك امارات متحده عربي شد.

اين سفر نيز مثل بسياري از مسافرت‌هاي ايرانيان به دوبي با مشقات و رنج‌هاي خاص خودش همراه بود. سال‌هاست كه سياستگذاران اين شيخ‌نشين تازه به نوا رسيده، سختگيري‌هاي عجيب و نسبتا منحصر به فردي را براي پذيرفتن مسافران خارجي اعمال مي‌كنند و اين آزار و اذيت‌ها به ويژه در قبال هموطنان ما تشديد هم مي‌شود. در اين شرايط، تعجب چنداني ندارد كه اعضاي كاروان پرسپوليس نيز هنگام حضور در فرودگاه امارات با تست «چشم‌نگاري» روبه‌رو شده باشند؛ به ويژه حالا كه روابط دو كشور در بحراني‌ترين شكل ممكن است. پليس امارات بازيكنان تيم ايراني را به صف كرده و با دستگاه، به مردمك چشم تك‌تك آنها خيره شده است؛ شايد براي آنها جالب بوده از اسرار ديدگان كساني سر در بياورند كه صدها سال قبل از آنها و اجدادشان «تمدن» داشته‌اند، كه در آتش فقر و تنگدستي و بيكاري مي‌سوزند، اما هنوز هتك حرمت از اسم مقدس خليج‌فارس خون‌شان را به جوش مي‌آورد، كه همين دو ماه قبل در ورزشگاه مملو از جمعيت آزادي تيم كشورشان را به توپ بستند و با قهرمانان‌شان تفريح كردند. زل مي‌زنند در چشم ايراني‌ها تا بفهمند چگونه مي‌توان از اسب افتاد، ولي از اصل نه و بعد بدانند چگونه مي‌توان روي اسب بود، اما روي اصل نه! اميدواريم تيم كشورمان با وجود همه مصايب و بحران‌هايي كه اين روزها با آن دست به گريبان است، امروز نمايش سزاوارانه‌اي مقابل حريف عربي‌اش ارايه كند و پاسخ محكم ديگري به نوكيسه‌ها بدهد.

2- در حاشيه پذيرش كاروان پرسپوليس در فرودگاه امارات اما، تصاوير و خبرهاي تامل‌برانگيزي در مورد استقبال اماراتي‌ها از برخي ستارگان كشورمان و به ويژه علي كريمي منتشر شد كه در نوع خودش بسيار جالب بود. در يكي از اين عكس‌ها، دو پليس اماراتي را مي‌بينيم كه با شور و شعفي كودكانه و زايدالوصف، كنار كاپيتان سرخپوشان ايستاده‌اند و با او عكس يادگاري مي‌گيرند. اين شرطه‌ها، همان‌هايي هستند كه تا چند دقيقه قبل، با لحني خشن و غيرمودبانه به ايراني‌ها امر و نهي مي‌كردند، به پرخاشگرانه‌ترين شكل ممكن به آنها نهيب مي‌زدند كه دقيقا در يك صف واحد منتظر بايستند و به كار خودشان مشغول مي‌شدند تا انتظار و تعلل مسافران بيشتر به طول بينجامد. همان‌ها اما وقتي به عصاره ناب فوتبال پارسي مي‌رسند، اختيارشان را از كف مي‌دهند و به هر دري مي‌زنند كه كنار فرزند ايران در يك قاب كوچك تلفن‌همراه جا بگيرند. اين جادوي فوتبال است؛ پديده‌اي كه سياست را تحقير مي‌كند، تعصبات ملي و ميهني را كنار مي‌زند و دشمن ديرينه را تبديل به دوست مشتاق مي‌كند.

3- روابط ايران و امارات شايد به ندرت در سطح پرتنش كنوني به‌سر مي‌برده است. مساله سه جزيره ايراني و گستاخي و زياده‌خواهي طرف عربي، اصطكاك را به حداكثر رسانده است. در همين شرايط اما، وقتي سفرها لغو مي‌شوند، ديپلمات‌ها به هم چنگ و دندان نشان مي‌دهند و كار حسابي بالا مي‌گيرد، باز يك فرمول خط‌شكن وجود دارد كه همه مرزها را مي‌شكند و از راه ميان‌بر قلب‌ها را به تسخير درمي‌آورد؛ فوتبال! گاهي براي فتح جهان، لازم نيست حتما سياست انعطاف‌پذير داشته باشي، در فلان نقطه دورافتاده دنيا براي فقرا آپارتمان‌سازي كني و بيكارها را سر كار بفرستي، جهيزيه دختران بي‌بضاعت كشورهاي جهان‌سومي را جور كني يا حتي درهاي زرادخانه‌هاي هسته‌اي‌ات را ببندي. گاهي نابغه‌اي مثل علي كريمي، خودش يك ديپلماسي پويا و پرنفوذ است. كاري كه ديه‌گو مارادونا و ليونل مسي براي آرژانتين انجام داده‌اند، با دستاوردهاي برون‌مرزي تمام سياستمداران تاريخ اين كشور برابري مي‌كند، زيدان همچنان محبوب‌ترين چهره همه دوران فرانسه در تمام عرصه‌ها به شمار مي‌رود و ضريب نفوذ بين‌المللي هيچ رييس‌جمهوري در برزيل، حتي يك‌دهم ستاره‌اي مثل پله نبوده است. در اين شرايط، نكته آزاردهنده آن است كه چنين اسلحه قدرتمندي با وجود پتانسيل بالا در كشور ما به كلي مغفول مانده و به مدد سوءمديريت‌ها و سوءاستفاده‌ها، با سرعت بالا به سمت كژراهه مي‌رود. اين علي كريمي كه امروز شرطه‌ها به دست و پايش افتاده‌اند، در 33 سالگي دومين بازيكن موثر ليگ برتر ماست و طعنه‌آميزتر اينكه او در اين جدول بنيادين و بسيار مهم، پشت‌سر رضا عنايتي 34 ساله ايستاده است. به جمع اين ستاره‌هاي سرنوشت‌ساز بايد نويدكياي 32 ساله و حتي فرهاد مجيدي 36 ساله را هم اضافه كنيم. وقتي سال‌هاست لژيونر به درد بخور اروپايي نداشته‌ايم، وقتي از همين سيستم مضحك انتخاب بهترين بازيكنان سال آسيا هم به كلي عقب افتاده‌ايم، وقتي ضربان ليگ هنوز در آستين پيرمردهاي‌مان مي‌تپد، وقتي هزينه‌هاي ميلياردي مي‌كنيم، اما در زيرساخت‌ها يك گام به پيش نمي‌رويم و وقتي براي رشد دادن بازيكنان‌مان در يك پست خاص مجبور مي‌شويم بازار را به كلي غيررقابتي كنيم، اين يعني يك جاي كار مي‌لنگد. به‌زودي دوران كريمي‌هاي اين فوتبال هم به پايان مي‌رسد و با اين كم‌كاري تاريخي مديران فوتبال ايران، شرطه‌هاي اماراتي سرگرمي ديگري جز سختگيري بر مسافران ايراني نخواهند داشت.

4- فوتبال، راه صد ساله را يك‌شبه طي مي‌كند، به شرط اينكه چشمه استعدادهاي ناب ايراني، همين‌جا در ساق پاهاي علي كريمي خشك نشود و جادوگرهاي ديگري نيز به دنيا بيايند، به شرط اينكه مدرسه‌هاي فوتبال واقعا به پرورش اين همه استعداد بلاتكليف كمك كنند و به دكان سوءاستفاده‌هاي شرم‌آور از كودكان و چاپيدن والدين آنها تبديل نشوند و به شرط اينكه مواظب بچه‌هاي‌مان باشيم و اجازه ندهيم در برهوت شعف و شادي، پاي ازدحام استقبال از «خاله‌شادونه»ها پرپر بزنند.

* رسول بهروش