پرسپولیس نیوز : بهمن بهلولی داور قدیمی فوتبال ایران در این گفت و گو از خود در برابر اتهام پرسپولیسی بودن دفاع می کند.

علی پروین مرد اسطوره‌ای پرسپولیس در مصاحبه با برنامه تلویزیونی 90 حرف‌های جالبی به زبان آورد که در این بین حرف‌هایی که درباره بهمن بهلولی داور قدیمی فوتبال کشورمان زد، بسیار شیرین و جالب‌توجه بود. بعضی‌ها معتقد بودند که بهلولی پرسپولیسی بود و یکی از طرفداران علی پروین اما این داور قدیمی می‌گوید هرگز چنین چیزی صحت نداشت و فقط احترام متقابل بین او و پروین حاکم بود. با یکی از بهترین داوران دهه 50 و 60 فوتبال کشورمان هم‌صحبت شدیم. این گفت‌وگو را بخوانید:

*گویا در سن بازنشستگی، قید فوتبال را زده‌اید؟
خب فوتبال نگاه نمی‌کنم. واقعاً خسته شده‌ام. من که یک عمر با فوتبال بودم و با آن زندگی کرده‌ام حالا باید کنار بنشینم تا ببینم آقایانی چون عسگری‌ها و… با این داوران و آیین‌نامه‌های 65 سال به بالا و… چه می‌کنند! من حتی پدر و مادرم هم ورزشی بودند و خودم یک عمر معلمی کرده‌ام.

*خب به‌عنوان ناظر که می‌توانید فعالیت داشته باشید.
بی‌خیال! نظارت کنیم که عادل فردوسی‌پور بیاید در برنامه 90 بگوید چرا تعداد نفراتی که روی صندلی نشسته‌اند زیاد است و از کار ما ایراد بگیرد؟

*مصاحبه علی پروین در برنامه 90 را دیدید؟
نه ولی از دور و اطرافیان شنیده‌ام.

*آیا این صحت دارد که شما با پروین رفاقت بسیاری داشتید؟
خیر بین من و پروین فقط احترام متقابل حاکم بود و من با پروین خارج از زمین فوتبال دوستی و رفاقت نداشتم.

*داخل زمین چطور؟
به هیچ ‌عنوان، من داور بودم و البته یک معلم ورزش، مرحوم حجازی هم در مدرسه ابومسلم شاگرد من بود. حتی درخشان، فریبا، مراغه‌چیان و خیلی‌های دیگر از شاگردان من بودند. بحث پروین و پرسپولیس نبود چون خیلی از استقلالی‌ها از جمله حجازی هم شاگرد من بودند.

* می‌گفتند که شما پرسپولیسی هستید.
اشتباه می‌کردند، می‌دانید چرا من را با پرسپولیس می‌شناختند؟ چون اکثر بازی‌های پرسپولیس را در طول یک فصل من قضاوت می‌کردم. از 10 الی 12 بازی حداقل هشت تا بازی را من سوت می‌زدم چون خیلی‌ها شجاعت سوت زدن بازی‌های پرسپولیس را نداشتند اما من از پرسپولیسی‌ها نمی‌ترسیدم.

* جریان بازی پرسپولیس و هما چه بود؟
پرسپولیس با یک گل عقب بود. خدا شاهد است من حدود یکی، دو دقیقه وقت تلف‌شده گرفتم. آن زمان که تابلو و این‌طور تجهیزات نبود که وقت تلف‌شده را نشان دهیم. یک توپ آمد، پروین با پای چپ زد توی گل تا کار مساوی شود پس از آن بود که استقلالی‌ها می‌گفتند: «بهلولی دقیقه 97 یادت نره.»

* شما پس از گل پروین از خوشحالی به هوا پریدید؟
این حرف‌ها چیست؟ مگر می‌شود یک داور ملی چنین حرکتی انجام دهد. این حرف‌ها را برخی دوستان همدوره داوری ما ساخته‌اند. اگر فیلمش هست، ببینید که آیا من چنین کاری کردم؟ واقعاً این ادعا مسخره است.

* بازی پرسپولیس و خیبر خرم‌آباد شما داور بودید؟
بله و خیبر با یک گل پرسپولیس را برد. در آن بازی در چند صحنه توپ به دست خیبری‌ها برخورد کرد و من پنالتی نگرفتم چون نمی‌توانست پنالتی باشد. اگر من پرسپولیسی بودم در جام‌حذفی یکی از آن صحنه‌ها را پنالتی می‌گرفتم اما هرگز این کار را نکردم و پرسپولیس بازنده شد. پروین هرگز در آن بازی به من حتی چپ نگاه نکرد چون دلیلی هم نداشت من بی‌دلیل پنالتی بگیرم.

* برخورد استقلالی‌ها با شما چطور بود؟
خب من یک داور ملی بودم و بازی‌های استقلال را هم سوت می‌زدم. یادم می‌آید داور بازی استقلال و ابومسلم بودم. در یک صحنه بهتاش فریبا آمد و از ناراحتی یقه من را گرفت و اعتراض کرد. من هم گفتم من معلم تو بودم یقه‌ام را ول کن، این کارها یعنی چه؟

* خب شاید آنها هم فکر می‌کردند شما پرسپولیسی هستید؟
گفتم که اصلاً این‌طور نبود. من با حجازی هم رابطه خوبی داشتم در حالی که او یک استقلالی تیر بود درست مثل پروین که یک پرسپولیسی تیر بود.

* رابطه شما با سایر تیم‌ها چطور بود؟
اصولاً من مخالف هر رابطه‌ای بودم. همیشه هم از دوستان همدوره‌ای‌ام ایراد می‌گرفتم و می‌گفتم این‌قدر با مدیران باشگاه‌ها و یا تیم‌ها رفاقت نداشته باشید و ارزش خود را پایین نیاورید. بودند دوستانی که به خاطر یک پرس چلوکباب اضافه چه‌کار که نمی‌کردند. من مخالف این مسائل بودم و هیچ مدیری حتی شماره تماس مرا هم نداشت و می‌گفتم که شأن داوری بالاتر از این حرف‌هاست.