« على پروين» در پرسپوليس! او يك اسطوره است اما بعضى ها با اقدامهاى نابجا به اين واژه لطمه مى زنند و از جذابيت خبرهاى مربوط به او مى كاهند.طى روزهاى گذشته مسابقه اى براى انتشار اخبار روياپردازانه درباره على پروين به راه افتاده است . ترديدى نيست كه على پروين جايگاهى ويژه در فوتبال ايران و پرسپوليس دارد، اما براى محكوم شمردن اين جايگاه ۲ مشكل اصلى وجود دارد. نكته اول اينكه؛ على پروين خود را مسلح نكرده است. اين مسلح شدن مى توانست با اكتساب علم صورت بگيرد و هم با در اختيار گرفتن و كنار خود قرار دادن صاحب علم! چنين مسأله اى را تا كانون شاهد نبوده ايم. اشكال بعدى در ساختار ورزشى است. باشگاههايى مثل پرسپوليس و استقلال به دور از سازمان و ساختارى در شأن خود، عرصه اى بسيار محدود و كوچك نظر هستند و از اين رو ظرفيت ناچيزى براى استفاده از پتانسيلهاى فراوان وجود دارد در غير اينصورت مى شد در جريان استفاده و مهار پروين منافع بسيارى ايجاد كرد. جدا از اين بحث ساختارى، به مسائل ديگرى مى رسيم كه نكته پنهانى نيست. على پروين آنسوى خط قرمز سازمان تربيت بدنى و شخص على آبادى قرار دارد. پروين همچنين به دليل گردن نهادن به مشاوره ها وتوصيه هاى غلط هرچند از نظر مالى، سود كرد اما به جايگاه و اعتبار خود لطمه زد. به عنوان مثال مردم فراموش نمى كنند كه

 همين يكسال قبل حسين هدايتى و على پروين در شراكت با يكديگر به اسم ايجاد قطب جديد فوتبال در ميان مردم؛ عظمت پرسپوليس و جايگاه آن نزد مردم را نشانه رفتند. طرفداران فوتبال محدود هستند و تقسيم بندى بين آنها شكل مى گيرد. وقتى قرار بود استيل آذين تيم پرطرفدار باشد بطور طبيعى انشقاق در ميان هواداران پرسپوليس و در نتيجه تضعيف آنرا نشانه گرفته بودند. ضمن آنكه پروين و هدايتى كه حالا خود را ناجى و عاشق پرسپوليس مى خوانند از طرح اين مسأله ابايى نداشتند كه قصد دارند در مقابل استقلال و پرسپوليس، قدرتى را علم كنند.از اين نكات كه بگذريم بايد بگوييم اصلاً كار به مخالفت سازمان تربيت بدنى نكشيده، چون هيچ طرح و پيشنهادى در كار نبوده است. اى كاش اينطور نبود، اما واقعيت اين است. البته شايد حسين هدايتى مثلاً به پروين گفته باشد كه به دنبال بازگرداندن اوست اما اين مسأله صحت ندارد. او به تازگى در جدال با مصطفوى پيروز شده و قدرت را در دست گرفته و تازه بايد به اين مسأله فكر كند كه اين قدرت را در برخورد با انصارى فرد و سازمان چگونه حفظ كند، آيا او در اين شرايط رأس سومى مثل پروين را ايجاد مى كند تا خود در مثلث برمودا گرفتار آيد؟ آيا او با تلاشى كه براى درخشش و نشان دادن خود نشان مى دهد؛ كسى را مى آورد كه در سايه اش قرار بگيرد؟ آيا او آدمى است كه براى تقسيم قدرتش دنبال شريك باشد؟ آيا هدايتى با اين همه تلاشى كه خرج داد تا حرفهايش در پرسپوليس صائب باشد، كسى را مى آورد كه حرفهايش مقابل او وزنى نداشته باشد؟ هدايتى تازه مزه قدرت در پرسپوليس را مزه مزه مى كند، چرا كام خودش را تلخ كند؟ البته بايد يك احتمال را در نظرگرفت. اينكه هدايتى بخواهد از پروين استفاده كند. آ يا پروين مى خواهد ابزار باشد؟! تجربه قبلى نشان مى دهد، اگر پول باشد، چرا كه نه؟! با اين وجود فراموش نكنيم كه هدايتى مى خواهد قطب باشد و پروين چنين نخواهد بود. تكليف سايرين هم روشن است. عباس انصارى فرد هنوز خنجر خوردن از پشت را فراموش نكرده است. تكليف آخوندى و فرخزادى هم كه روشن است پس مى رسيم به اينكه حتى تعارفى هم وجود ندارد كه سازمان بخواهد خط قرمزش را به رخ بكشد