مرجع خبری پرسپولیس : جدال با تیم فولادی؛ یک نیمه خوب یک نیمه پر اشتباه
دومین بازی پرسپولیس از زمان بازگشت و مدیرعامل (یا همان سرپرست همه کاره!) شدن کاشانی برد نداشت. شاگردان زلاتکو کرانچار که هفته گذشته و پس از عبور روحیه بخش از مقاومت با انگیزه تداوم موفقیت ها پا به اهواز گذاشته بودند در برابر مقاومت فولادی اهوازی ها راه به جایی نبردند تا هفتمین تساوی خود را در لیگ نهم کسب کنند. تساوی هایی که کم کم دارد زیاد می شود و این برای تیمی که ادعای قهرمانی دارد خوب نیست. تساوی های متمادی را می توان شکست های خاموش تلقی کرد، شکست هایی که در پس کسب یک امتیازها مخفی می شوند و آرام آرام پرسپولیس و رؤیاهای هوادارانش را پایین می کشند. هفت تساوی یعنی از دست رفتن چهارده امتیاز, یعنی رقم خوردن چهار شکست و یک تساوی! حتی اگر پرسپولیس در هفت دیدار گذشته خود چهار بار می باخت و سه بار پیروز می شد دو امتیاز بیشتر از امتیازات اکنونش داشت. پرسپولیس، بازیکنان و هوادارانش نباید به مساوی کردن عادت کنند. هرچند بنظر می رسد این اتفاق حداقل در بین بازیکنان پرسپولیس رخ داده است. لحظات پایانی بازی با فولاد گواه این گفته ماست، آنجا که بازیکنان بیشتر در اندیشه حفظ نتیجه تساوی و دشت یک امتیاز از خانه حریف بودند و این در حالی بود که به دلیل افت بدنی بازیکنان فولاد در نیمه دوم می شد به راحتی دروازه این تیم را گشود و همه امتیازات بازی را بدون بدون کم و کاست به تهران آورد!
آنچه که در جدال با تیم احیا شده جلالی مشخص بود، بهتر شدن وضعیت پوشش مدافعان و هماهنگ تر شدن کل تیم بود. هماهنگی و انسجام تیمی بخصوص در فاز تدافعی تنها نکته مثبتی است که می شد آن را یک پیشرفت رو به جلو در این بازی قلمداد کرد.

از سوی دیگر دکتر سعیدلو باید هرچه زودتر چارت مدیریتی باشگاه را نیز تعیین کند تا همه چیز در پرسپولیس شکل رسمی تری بخود بگیرد. وضعیت معلق فعلی گمانه زنی ها را افزون کرده و آرامش مربیان و بازیکنان را می گیرد و در نهایت به تیم ضربه خواهد زد. هرچند اگر قرار است مدیری با خروارها ادعا یاید همان بهتر که این تیم مدیر نداشته باشد! محمد دادکان اگر دوست ندارد و سرش هم خیلی شلوغ است بهتر است در دانشگاه بماند و هر روز خاک ویترین افتخارات گذشته مدیریتی اش را بزداید و با دیدن آنها به خود ببالد. ورزش ایران، فوتبال ایران و باشگاه و هواداران پرسپولیس نباید معطل یک شخص بمانند؛ فوتبال بیمار ایران ما مدیرانی می خواهد که با دلی سرشار از عشق بیایند

هواداران کاشانی را فریاد می زنند و بازیکنان و مربیان تیم ماندن او را می طلبند پس هيچ مكثي جايز نیست. اگر مشکل کاشانی فقط حضور در شورای شهر و احترام به رأی 200 هزار نفر است با یک حساب ساده می توان این مشکل را حل کرد, اگر این تعداد تهرانی به کاشانی رأی داده اند که در شورای شهر تهران برایشان کاری انجام دهد حال سی میلیون نفر به او رأی می دهند تا با حضور در باشگاه پرسپولیس برای ورزش کشور ایران کاری انجام دهد. بی شک در این یکسال آخر شورا و شهر تهران بدون کاشانی منحل نخواهد شد! قطعا کاشانی و مشارانش این را هم می دانند که ماندن با موفقیت در پرسپولیس می تواند حتی او را به بهارستان هم بفرستد.
البته این ها به شرطی است که مشکل کاشانی فقط هفتاد ساعت حضور ماهانه در شورای شهر پایتخت باشد؛ موضوعی که باور کردنش سخت تر از باور نکردنش است.

بهترین بازیکن: گرفتن یک پنالتی در دقایق آغازین بازی کافی است تا میثاق معمارزاده را به عنوان بهترین بازیکن میدان معرفی کنیم البته همچنان با تقدیر و تشکر از شیث رضایی.

اتفاقات ویژه: امان از دست این گزارشگران تلویزیونی…

نکته : هر کی دنبال خبر می گرده،  بهش بگین عشق داره بر می گرده

گروه آنالیز مرجع خبری پرسپولیس

انتهای گزارش اختصاصی / امانت داری – استفاده از این خبر با ذکر نام مرجع خبری پرسپولیس مجاز است