خشت اول چون نهد معمار کج…

مرجع خبری پرسپولیس : تا دو سال پيش دغدغه فوتبالدوستان تبريزي نداشتن نماينده در سطح اول فوتبال ايران يعني ليگ برتر بود. بغض هواداران فوتبال در تبريز با صعود تراكتورسازي به ليگ برتر پس از هشت سال تركيد.

جالب اينكه اقبال به اين طيف از هموطنان رو كرد و امسال شهرداري تبريز هم مجوز حضور در ليگ برتر را گرفت. ليگ برتري شدن دو تيم تبريزي به خصوص تراكتورسازي بدنه فوتبال ايران را تحت‌الشعاع خود قرار داد و حضور  تبريزي‌ها در استاديوم جالب توجه شد. اين در شرايطي است كه موضوع جالب چند ماه پيش در حال حاضر به يكي از دغدغه‌هاي فوتبالي‌ها و مسوولان تبدل شده است.

صحبت‌هاي علي دايي پس از بازي پرسپوليس مقابل شهرداري تبريز تامل‌برانگيز بود. سرمربي پرسپوليس در كنفرانس خبري به مواردي اشاره كرد كه پيش از اين رسانه‌ها ترجيح مي‌دادند به اين مساله ورود نكنند.

دايي تاكيد كرد هواداران تبريزي براي ديدن فوتبال به استاديوم نمي‌آيند و شايد خيلي از آنها در پايان بازي حتي از نتيجه مطلع نبودند. سرمربي پرسپوليس در لابه‌لاي صحبت‌‌هايش مدعي شد اينها دنبال مسايل ديگري هستند و چرا بايد آذربايجان تشويق شود. البته طي فصل گذشته در برخي موارد عنوان شد كه شعارها در ورزشگاه تبريز غيرفوتبالي است و حتي ناصر شفق در كنفرانس خبري‌اش پيش از بازي تراكتورسازي مقابل سپاهان تاكيد كرد اگر هواداران فوتبال در اين شهر به سمت مسايل سياسي گرايش پيدا كنند، روز مرگ تراكتورسازي فرا مي‌رسد.

اين وضعيت باعث شد عادل فردوسي‌پور هم در برنامه گذشته دوشنبه شب 90 و پس از پخش صحبت‌هاي دايي اذعان كند كه نگاه هواداران در تبريز خيلي فوتبالي نيست. مجري برنامه نود در اين برنامه زنده تلويزيوني تاكيد كرد شعارها در استاديوم بايد فوتبالي باشد.

در اين بين مي‌توان با قاطعيت عنوان كرد كه مديران دو باشگاه تبريزي گامي موثر براي بهبود شرايط و بازگرداندن هواداران تبريزي به چارچوب واقعي يك تماشاگر فوتبال برنداشته‌اند. مسوولان در باشگاه تراكتورسازي و شهرداري تبريز و در راس آن مديران عامل با اظهارات نسنجيده و غيرمنطقي خود، نه تنها هواداران را به علت اعمال و شعارهاي غيرورزشي نكوهش نكرده‌اند بلكه به طريقي از آن حمايت هم كرده‌اند!

جعفري و سهرابي بارها در مصاحبه‌هاي مختلف و برنامه‌هاي تلويزيوني مدعي شده‌اند حركات هواداران تبريزي ري‌اكشن و عكس‌العملي به شعارهاي طرفداران تيم حريف بوده است. بدون ترديد چنين اظهارنظرهايي عرصه را براي هواداران تبريزي باز خواهد گذاشت؛ هواداراني كه اكثر قريب به اتفاق آنها سوار موجي شده‌اند كه توسط عده‌اي معدود به راه افتاده است و شايد در حالت عادي علاقه‌اي به شعارهاي غيرفوتبالي نداشته باشند.

مسوولان دو باشگاه تبريزي به جاي توجيه هواداران و فرهنگ‌سازي، آنها را چنان زير چتر حمايتي خود قرار مي‌دهند كه گويي هيچ اتفاق خارج از عرفي نيفتاده است. سهرابي، مديرعامل شهرداري تبريز براي فرار از اتفاقات بازي تيمش مقابل پرسپوليس مدعي شد كساني كه فحاشي كرده‌اند، طرفداران اين تيم نبوده‌اند! وي سپس تاكيد كرد شعارهاي غيرفوتبالي را به حساب هواداران شهرداري ننويسيد و احتمالا منظور او اين بوده كه آنها هواداران تراكتورسازي هستند.

جعفري مديرعامل باشگاه تراكتورسازي هم با ادبياتي مشابه همتاي خود در باشگاه شهرداري، براي دفاع از هواداران تيمش سپر دست مي‌گيرد. حال سوال اينجاست كه وقتي موضوع سردادن شعارهاي غيرفوتبالي توسط هواداران تبريزي كاملا رسانه‌اي شده چرا مديران عامل دو باشگاه تبريزي احساس خطر نمي‌كنند و راهكاري براي كاستن تنش‌ها در نظر نمي‌گيرند.

در اين بين مي‌توان مسوولان دو باشگاه تبريزي را در شكل‌گيري چنين جوي مقصر دانست و تا وقتي كه آنها در مواقع بروز بحران چشم بسته از عملكرد هواداران‌شان حمايت كنند، اوضاع بهبود نخواهد يافت.

نویسنده: مهدی ملکی