به بهانه سالگرد حماسه ملبورن / 8 آذر 14 ساله شد

مرجع خبری پرسپولیس : گاهی با خودمان فکر می کنیم دیوانه ای که تور دروازه ایران را پاره کرد و مانع از حملات بی امان شاگردان تری ونه بلز شد هدیه ای بود از جانب خدا برای نسلی که تا ابد در قلب ها ماندگار خواهد بود.

باورمان نمی شود ، 14 سال از حماسه ملبورن گذشت. حالا برای پیدا کردن باقی مانده نسل تاریخساز فوتبال ایران باید با ذره بین در میان ستاره نماهای این روزهای فوتبال با روزهای پایانی دوران بازیگری مهدی مهدوی کیا سر کنیم!

اول آذر ماه 76 ، 128 هزار نفر ایرانی برای تماشای مسابقه رفت مرحله پلی آف مقدماتی جام جهانی 98 به استادیوم آزادی رفتند تا در روزی که تری ونه بلز ایران را کشور خطرناک خوانده بود و حتی در اقدامی توهین آمیز آب آشامیدنی شاگردانش را از استرالیا به ایران آورده بود، شاهد تساوی یک بر یک دو تیم باشند.

نتیجه ای که شاید در خوشبینانه ترین حالت هیچ کس در سراسر ایران چنین پایان تاریخی را برای آن پیش بینی نمی کرد. روزها به سرعت گذشت و 8 آذر ماه 76 فرا رسید. خوب خاطرم هست که خیابان های پایتخت در آن روز مثل سرزمین ارواح بود، سرد و بی روح!

بازی به وقت ایران ظهر برگزار می شد و در میان سکوت رعب آور خیابان های تهران ، تاریخی ترین بازی فوتبال ایران در حضور 80000 هزار تماشاگر استرالیایی در ورزشگاه کریکت ملبورن آغاز شد.

در روزی که جواد خیابانی بعد ها فاش کرد به علت اشکالاتی که در دریافت تصاویر وجود داشت، بازی با سرعت فراتر از حد طبیعی برای بینندگان ایرانی پخش می شد، استرالیایی ها با محوریت هری کیول ، ویدوکا و ویدمار از همه جهات به سمت دروازه عابدزاده هجوم می آورند.

ارسال مورب لازاریدیس از سمت چپ که با حرکت امیدبخش عابدزاده و مهار توپ با یک دست از سوی او همراه شد نخستین شوک را به مردم ایران و ملی پوشان وارد کرد.

هر چند در نهایت هری کیول در دقیقه 32 دروازه ایران را گشود ، اما درخشش وصف ناپذیر عقاب در چهارچوب دروازه تا ابد از ذهن مردم ایران پاک نخواهد شد. در نیمه دوم با ثبت گل دوم استرالیا، پیتر هور چهره شناخته شده استرالیایی که بارها در روند برگزاری مسابقات اختلال ایجاد کرده بود ناگهان وارد زمین شد و تور دروازه ایران را پاره کرد.

این حرکت دیوانه استرالیایی پایانی بود بر حملات دامنه دار استرالیا بر دروازه ایران. پایانی که با حرکات آکروباتیک و روحیه بخش احمدرضا عابدزاده روند بازی را به کلی تغییر داد.

چند دقیقه بعد عابدزاده با زیرکی داور مسابقه را مجاب کرد برای خطایی که به وضوح انجام نشده بود به هری کیول کارت زرد نشان دهد. اتفاقی که بازیکنان استرالیا را از نظر روحی بیش از پیش تحت فشار قرار داد.

سومین هافبک گلزن تاریخ فوتبال جهان با گلی که وارد دروازه مارک بوسنیج کرد اختلاف را به حداقل رساند تا از آن لحظه بعد دست ها رو به آسمان بلند شود ، خوب یادم هست تسبیح مادربزرگ و بی تابی پدر در لحظاتی که امیدها برای صعود ایران به صفر میل می کرد.

علی دایی اما این بار همه را غافلگیر کرد و با پاس زمینی و در عمق خداداد عزیزی را در موقعیت تک به تک با بوسنیج قرار داد:

«کریم باقری، دایی ، یه توپ پشت مدافعان… خداداد عزیزی، خداداد عزیزی ، توی دروازه ، توی دروازه ، گل برای ایران… گل برای ایران… بازهم روی زمین ، خداداد عزیزی دروازه استرالیا رو باز می کنه»

فریاد های جواد خیابانی در روزی که گویی او هم ستاره بود و گزارش آدم را دق نمی داد! آغوش هایی که یکی بعد از دیگر به سویت باز می شد و سجده شکر … از زمان به ثمر رسیدن گل ایران تا پایان آن 8 دقیقه وقت اضافه جهنمی که ما را تا سر حد مرگ برد و با درخشش عقاب به رستگاری رساند تا سوت پایان مسابقه ، اشک های استیلی و دور افتخار عابدزاده با پرچم ایران، تصویری است که هرگز از ذهن نگارنده پاک نخواهد شد.

همه لحظه هایی که از ذهنمان پاک نمی شوند، سیگاری که والدیر ویرا از روی زمین برداشت و دوباره پک زد، پشتک های عقاب ، تاخیر نمایش ابراهیم تهامی برای خروج از زمین ، چهره مغرور مارک بوسنیج و هری کیول ، اشک های حمید و…

8 آذر 76 روزی بود که مردم استرالیا آن را تلخ ترین روز تاریخ ورزش کشورشان نامیدند و گزارشگر استرالیایی پس از سوت پایان مسابقه آشکارا به گریه افتاد. پس از بازی از قول والدیر ویرا سرمربی تیم ملی ایران تنها یک نقل قول منتشر شد: من فقط روی نيمكت نشستم و دعا می‌كردم. البته وقتی صعود كرديم، دلم واقعا برای استراليايی‌ها سوخت. چون در آن لحظات می‌دانستم چه غم سنگينی در دل دارند، به ويژه كودكان استراليايی كه می‌گريستند و می‌پنداشتند تيمشان بايد برنده اين بازی می‌شد.

حالا گاهی با خودمان فکر می کنیم دیوانه ای که تور دروازه ایران را پاره کرد و مانع از حملات بی امان شاگردان تری ونه بلز شد، هدیه ای بود از جانب خدا برای نسلی که تا ابد در قلب ها ماندگار خواهد بود.

امروز 8 آذر ماه 90 ، حماسه ملبورن 14 ساله شد ولی ملبورن هنوز برای ما مثل خواب و رویاست. هنوز وقتی تصاویر بازی را می بینیم نگران می شویم که مبادا توپ خداداد گل نشود! مبادا عقاب بالاخره زیر فشار استرالیایی ها اشتباه کند!

ترکیب ایران: احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، مهدی پاشازاده، نعیم سعداوی، افشین پیروانی، حمید استیلی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، خداداد عزیزی ، رضا شاهرودی و علی دایی

پویا نوایی

انتهای گزارش اختصاصی / امانت داری – استفاده از این خبر تنها با ذکر نام مرجع خبری پرسپولیس مجاز است