آب در خوابگه …

مرجع خبری پرسپولیس : حرکت اصلاحی هواداران پرسپولیس پس از پایان دهه حقارت بار هشتاد، برای انتقال مالکیت تیم محبوب خود از  سازمان تربیت بدنی با استقبال بی نظیر هواداران از سراسر جهان مواجه شد.

به گزارش مرجع خبری پرسپولیس با رقم خوردن شکست پرسپولیس در دربی هفتاد که دومین شکست این تیم از رقیب دیرینه طی آخرین فصل فوتبالی دهه هشتاد بود ، صبر هواداران این تیم لبریز شده و خواستار تغییر جدی وضع تحقیرآمیز موجود در پرطرفدارترین تیم آسیا شدند.

پرسپولیسی که زمانی کاپیتان اول تا سوم تیم ملی به نامش سند خورده و اکثر پست های حساس تیم از دروازه بانی تا نوک پیکان حمله را قبضه کرده بود اکنون باید آرزو به دل بماند تا یک بازیکن در ترکیب 11 نفره تیم ملی به خود ببیند! تنها تیم تاریخ فوتبال ایران که بدون شکست در طول فصل قهرمان لیگ شده، 10 بار کلمه شکست را روبروی خود دید و در مقابل سه تیم در دیدار رفت و برگشت لیگ دهم زانو زد!

در این بین و پس از آغاز یک حرکت اصلاحی از سوی وب سایت هواداری مرجع خبری پرسپولیس که از روی دلسوزی نسبت به تیم محبوب و مغموم پرسپولیس آغاز شد ، کسانی سعی کردند این حرکت اصلاحی را رنگ و بویی منفعت طلبانه بدهند. افرادی نسبت به انجام این حرکت معترض اند که معتقدند تمام ناکامی ها و دوران سیاه پرسپولیس در نام یک مربی خلاصه شده و سایرین از هرگونه نقص و ایرادی مبرا هستند.  در حالی ناکامی های پرسپولیس که روزی در یک نیمه سه گل به حریفان در ورزشگاه آزادی می زد و سپس به ادامه بازی می پرداخت به لیگ دهم محدود می شود که ناکامی ها و شکست های پرگل این تیم در تمام سال های دهه هشتاد ادامه داشته است. هواداران پرسپولیس خود داناتر از آن هستند که 10 سال ناکامی و تیره روزی را برگرفته از گل نشدن یک توپ و تعویض یک بازیکن ببینند و با جرقه های خاموش شونده ای همچون یک قهرمانی با هزار اما و اگردر طول دهه آنچنان سرمست شوند که علل ریشه ای روند رو به سقوط تیم خود را فراموش کنند. اگر مشکل در تعویض مدیر و مربی و بازیکن بود که این تیم در طول 10 سال 10 مدیرعامل مختلف تعویض کرد و چندین مربی ایرانی و خارجی به کار گرفت که همگی با شعار معروف «حیا کن،رها کن» از سوی عده ای عطای ادامه ی کار را به لقای آن بخشیدند و هیچ تغییر اساسی ایجاد نشد.

ما منکر وجود عیب و ایراد در اعمال و حرکات خود نیستیم اما شایسته نیست افرادی از ما ایراد بگیرند که  چندین ماه با تبلیغ باشگاه جعلی پرسپولیس و حمایت از تیم های والیبال و بسکتبال غیرقانونی پرسپولیس،  تیم محبوب میلیون ها هوادار در سراسر کشور را “پیروزی” نامیده و تیم والیبال خود با 200-300 تماشاگر را پرسپولیس نامیدند.

به راستی چه کسی در این میان در پی کسب منافع  است؟  حامیان تفرقه افکنان بین هواداران پرسپولیس و مالکان رستورن های زنجیره ای یا کسانی که سال ها با چنگ و دندان در پی تامین منابع لازم برای حفظ سایت خود و بالا نگه داشتن آن مرجع برای خدمت شبانه روزی صادقانه به هواداران پرسپولیس هستند؟

اگر فعالیت این مرجع هم مانند آن پایگاه هواداری کم طرفدار تفرقه انداز ، جهت دار و در سمت و سوی منافع یک گروه اقتصادی خاص بود که باید طرفدارانش هم به اندازه طرفداران همان تیم والیبال به 200 یا 300 نفر خلاصه می شد و روزانه شاهد مراجعه ده ها هزار هوادار مشتاق پرسپولیس نبود و با اعتماد این خیل عظیم هواداران تبدیل به پربازدیدترین وب سایت ورزشی باشگاه های کشور هم نمی شد.

پایگاه هواداری مرجع خبری پرسپولیس از بدو تاسیس در سال 1385 با انجام اولین حرکت هواداری خود و ایجاد طومار حذف نام پیروزی از باشگاه پرسپولیس کار خود را آغاز کرد تا اینگونه نشان دهد موفقیت محبوب ترین تیم باشگاهی تاریخ فوتبال ایران برای گردانندگانش در اولویت اول و آخر است و در سابقه تاریخی فعالیت خود نیز نشان داد که حفظ منافع پرسپولیس را به آمد و رفت هیچ مدیر، مربی و بازیکنی ترجیح نمی دهد. برای ما که خود را نقطه ای در برابر عظمت پرسپولیس و هوادارنش می دانیم چه منفعتی والاتر از این که مورد اعتماد هواداران پرسپولیس واقع شده ایم و چه سود و لذتی بالاتر از این که شاهد موفقیت های تیم محبوبمان و خوشحالی هواداران میلیونیش باشیم؟

همواره به حمایت همه جانبه و نقد منصفانه تاکید داشته ایم ، حرکات مثبت را تشویق کرده و حرکات مخرب را محکوم کرده ایم. افرادی که بارها و بارها اسطوره های فوتبال کشور و بازیکنان محبوب هواداران پرسپولیس را در برابر افراد غیرفوتبالی به قهقرا فرستاده اند، ارباب پرستند یا ما؟ از شما می پرسیم در میان این هجمه همه جانبه تان به سوی نام یک مربی که بود و نبودش تنها نیازمند یک حکم یک خطی است، چرا جایی برای انتقاد از عاملان اصلی فلاکت امروز پرسپولیس مان قائل نمی شوید؟ آیا نمی توان از رفتار شما چنین برداشت کرد که تمام مشکلات دیروز و امروز پرسپولیس از دید شما در بودن یا نبودن یک پرسپولیسی خلاصه می شود و با رفتنش این دوزخ لعین به بهشت برین تبدیل خواهد شد؟!  آیا چنین طرز فکری را می توان بخردانه قلمداد کرد؟!

امروز ما به جهت اینکه همچون دیگران سرمان را زیر برف نکرده ایم و درد پرسپولیس را در ندیدن یک پنالتی و گل نشدن یک توپ و تعویض یک بازیکن ندیده ایم نوکران منفعت طلب نامیده می شویم. هرچه می خواهید ما را بنامید، ما به راه خود ادامه خواهیم داد. نه اهل رویاپرداری هستیم، نه می خواهیم یک شبه ره صدساله برویم و نه تحمل وضع موجود را داریم چراکه در امروز کشورمان زندگی می کنیم و با واقعیت های موجود در آن کاملا آشناییم و می دانیم واگذاری کامل این باشگاه به هواداران در آینده نزدیک سرابی دست نیافتنی است که با ماندن در این رویا هیچ چیزی عاید پرسپولیس نخواهد شد.

اگر واگذاری صد در صدی این باشگاه به بخش خصوصی در برنامه سند چشم اندازه 20 ساله 1400 امکان پذیر بود، ما همین امروز ساکت می شدیم و 10 سال دیگر هم دندان روی جگر می گذاشتیم تا پس از آن چشممان به جمال پرسپولیس خصوصی و البته مقتدر مفتخر شود اما وقتی به چشم دیدیم 17 تیم از 18 تیم لیگ برتری فوتبال ما دولتی هستند و یک تیم غیردولتی باقی مانده هم در رده هجدهم و انتهای جدول لیگ قرار دارد و مالکان تیم های صنعتی جام های قهرمانی را  بدون هیچ دغدغه و اما و اگری درو می کنند و در این بین ما همچنان اندر خم همان کوچه خصوصی سازی مانده ایم، با عقل ناقص خود پی به بن بست بودن این کوچه بردیم.

خصوصی سازی باشگاهی با تراز مالی 100 درصد منفی حداقل تا 10 سال آینده امکان پذیر نخواهد بود و با مطرح کردن اسمی آن سر و من و تو هوادار را گرم کرده اند تا به قهقرا رفتن و نابودی تیم خود را فراموش کنیم. باقی ماندن در این ظلمات آشکار نمونه بی عدالتی در ورزش کشور است و چون پای محبوب ترین تیم ایران و آسیا در میان است تحمل این بی عدالتی ممکن نیست.

این وضع کشور ماست که 80 درصد اقتصاد آن دولتی است و ما باید همواره با توجه به شرایط موجود تصمیم بگیریم. تجربه سالهای گذشته  ثابت کرده تیم های “شخصی” به دلیل عدم وجود زمینه مناسب فعالیت در کشور ما  ،  ابتدا به انتهای جدول و سپس دسته های پایین تر و در نهایت نابودی کشیده می شوند. تیم های نظامی و منتصب به سازمان تربیت بدنی هم هیچگاه قدرت لازم برای ظهور در قامت مدعی قهرمانی را نخواهند داشت؛ در چنین وضعی بهترین روش از دید ما واگذاری باشگاه به کارخانه های نیمه دولتی-نیمه خصوصی است تا رفته رفته با حضور این کارخانه ها در بورس و حمایت مالی آنها از تیم ورزشی تحت تکفل خود ، زمینه خصوصی سازی کامل یک باشگاه بالنده و سودده فراهم شود.

مسئول محترم پایگاه هواداری دلسوز و حامی! ما نام کارخانه های فولادمبارکه و ذوب آهن را بر صدر جدول و حال و روز استقلال اهواز و استیل آذین را در انتهای جدول به چشم دیدیم و با توجه به وضع موجود یک راه حل موثر و عملی برای برون رفت از این دوران سیاه ارائه کردیم ، اگر شما راه حل بهتری دارید ارائه کنید ، بی شک هواداران فهیم پرسپولیس چشم و گوش و قدرت تصمیم گیری دارند و خود انتخاب می کنند که از راه حل ما استقبال کنند یا راه حل شما و نیازی به هزار و یک تهمت و افترا و سنگ اندازی در حرکات دیگران نیست.

و اگر نه بهتر است به جای سنگ زدن به قطار در حال حرکت گوشه ای بنشینید و درآمدهای اسپانسری تان را دریافت کرده و روزگار سپری کنید و آب به آسیاب کسانی که یک بار توانستند شاهین بزرگ را نابود کنند، پرسپولیس و پیروزی را دو شقه کنند و محبوب ترین تیم آسیا را تا مرز نابودی بکشانند، نریزید.

* چند خطی دیگر خطاب به دوستانی که ما را وابسته به مدیران سابق و بازیگران سیاسی نامیدند.

در ابتدا یک سوال از دوستان داریم و این است که اگر سیاست بد است؛ چرا شما وارد آن می شوید و اگر خوب است چرا دیگران را از آن بر حذر می دارید و فقط مرگ را برای همسایه می خواهید؟ با وجود اینکه سابقه روشن و شفاف ما مشخص می کند وابستگی به هیچ فرد یا گروهی نداریم اما از شما می پرسیم چه اشکالی دارد که برای بازسازی ویرانه ای به نام پرسپولیس دست به دامان سیاست هم بشویم؟

بخشی از دولت مردان مد نظر شما در یک سازمان، دوران غیرقابل دفاع دهه هشتاد را رقم زده و ثابت کره اند این ارگان از توانایی اداره یک باشگاه پرطرفدار و پرهزینه هم عاجز است چه برسد به اداره همزمان دو باشگاه پرطرفدار و رقیب دیرینه! از نظر شما اشکالی دارد که ما می گوییم نباید مالکیت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال یکسان باشد؟ بر فرض که ارگان مالک جدید از سازمان تربیت بدنی هم ضعیف تر باشد(که هرگز این گونه نیست) ، به نظر شما وقتی پای تقسیم مساوی بودجه در آن ارگان برای دو باشگاه قرمز و آبی مطرح نبوده و تعصب و هم و غم بیشتری برای اداره یک باشگاه زیرمجموعه خود به کار بگیرند ، اوضاع از امروز هم بدتر خواهد شد؟

نکته کلیدی که شائبه وجود هرگونه منفعت شخصی و گروهی را از انجام این حرکت مبری می کند این است که نقطه آغازین خواست های این بیانیه یعنی خارج شدن از سیطره مالکیت سازمان تربیت بدنی فصل مشترک همه بوده، اما سمت مقابل آن یعنی مقصد واگذاری، کاملا باز گذاشته شده و پیشنهاداتی در خصوص واگذاری اصولی پس از خارج شدن از مالکیت سازمان تربیت بدنی مطرح شده است. سرنوشت تیم های شخصی حضور در انتهای جدول ، سرنوشت تیم های سازمان های نظامی و تریبت بدنی کشوری و استانی حضور در میانه جدول و توانایی تیم های صنعتی تکیه زدن به صدر جدول بوده است. شما انتخاب بهتری برای انتقال پرسپولیس جز وزارت صنایع سراغ دارید؟ نام ببرید. در مرجع خبری پرسپولیس همواره نظر جمع و اکثریت هواداران قطب نمای حرکت بوده و نه منافع فرد.

در نهایت هداف اصلی خروج تیم از مجموعه سازمان تربیت بدنی است که مالک تیم رقیب یعنی استقلال نیز می باشد و اولویت بعدی انتخاب جایگزین برای آن می باشد که در درجه بعدی اهمیت قرار دارد چراکه انتظار فراهم آوردن زمینه واگذای کامل بزرگترین باشگاه کشور از سازمانی که بیش از 18 ماه است از معرفی 5 نفر به عنوان اعضای هیئت مدیره باشگاه عاجز است انتظار بی جایی است و این سنگ بزرگ علامت نزدن است. باقی ماندن تحت سرپرستی چنین مجموعه ای هم روز به روز زیان بارتر خواهد بود و گرفتن جلوی ضرر از هر جایی منفعت است.

دوست عزیز بهتر است دست از حضور در جریان تاریخی تضعیف کننده پرسپولیس بکشید و به رودخانه زلال هواداران پرسپولیس بازگردید که این تیم بی مردمش هیچ نیست…

****

– در انتهای مقایسه ای انجام می دهیم از عملکرد تیم پرسپولیس در دهه های هفتاد و هشتاد با مالکیت وزارت معادن و فلزات و سازمان تربیت بدنی و قضاوت را به خوانندگان واگذار می کنیم:

* دوران زمام داری صنایع :

پس از سال های ابتدای دهه هفتاد با قهرمانی تیم های پاس و سایپا مديريت باشگاه  پرسپولیس به وزارت معادن و فلزات وقت سپرده شد و استانکو به عنوان سرمربی انتخاب شد. پرسپولیس در این دوران دو قهرماني ليگ 74 و 75 ايران را به دست آورد و در سال 76 پرسپوليس به دليل حضور 13 بازيكن در اردوي تيم ملي از ادامه مسابقات انصراف داد تا استقلال قهرمان شود و در سال 1377 پرسپوليس مجدد وارد شد و با رکورد 65 امتیاز قهرمان شد و سال بعدی یعنی در سال 78 نیز با رکورد 23 بازی بدون شکست ،  رکورد تاریخی 4 قهرمانی در طی 5 سال را ثبت کرد. قهرماني هاي متفاوت يكي پس از ديگري، ركورد پيروزي هاي متوالي ، 23 مسابقه شکست ناپذیری ، سه سال پیاپی شکست تیم استقلال با نتایج سه بر یک ، سه بر صفر و یک بر صفر و موارد اين چنيني در همان سال ها كسب شد.

همچنین یک قهرمانی در جام حذفی ، یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی جام در جام در آسیا ، 4 بار حضور در نیمه نهایی و سه بار سومی جام باشگاه های آسیا از دستاوردهای دهه هفتاد بود. با اين حال در سال 1379 درگيري جديدي در باشگاه و مسئله مديريت آن به وجود آمد و اين مسئله تا يك روز مانده به سال 1381 طول کشید و در 29 اسفند 1380 با راي دادگاه تجديد نظر به سود سازمان تربيت بدني پرسپولیس پس از سال ها به سازمان تربيت بدني ملحق شد.

* دوران زمام داری تربیت بدنی:

بازمانده های پرسپولیس طوفانی دهه هفتاد در اولین دوره لیگ برتر در سال 80 با علی پروین در روز آخر لیگ و با شکست ناباورانه استقلال برابر ملوان انزلی قهرمان اولین دوره لیگ برتر شدند و پرسپولیس  پس از بازگشت تیم به سازمان تربیت بدنی یک بار در سال 2002 به مسابقات لیگ قهرمانان آسیا راه یافت که در مرحله گروهی حذف شد و پس از آن وارد دوران بحران خود شد و ۵ فصل نتوانست هیچ جام کشوری را ببرد و از راهیابی به این جام بازماند تا با قهرمانی معجزه وار در لیگ برتر ۸۷-۸۶ ، پس از ۵ سال دوری از بازی‌های بین‌المللی به لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۹ راه یاید.

در این دهه پرسپولیس با مدیریت جدید با دو قهرمانی در لیگ برتر و یک قهرمانی در جام حذفی کار خود را به پایان رساند. دهه ای که کاملا تحت سلطه تیم های صنعتی قرار داشت و در آن سپاهان اصفهان با دو قهرمانی در لیگ و 3 قهرمانی در جام حذفی و یک نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا مجال عرض اندام را از سایر رقبا گرفت.

قضاوت را به خوانندگان می سپاریم.

* هواداران می توانند برای امضای طومار درخواست انتقال تیم پرسپولیس از سازمان تربیت بدنی روی این لینک کلیک کنند.