پرسپولیس نیوز : امیررضا خادم معاون پارلمانی وزیر ورزش و مسئول واگذاری استقلال و پرسپولیس از پروژه واگذاری این دو تیم می گوید.

امیررضا خادم ؛ معاون حقوقی و پارلمانی وزارت ورزش. او این روزها نامش خیلی سر زبانهاست. خیلی زیاد. البته نه برای سمتی که دارد و نه برای همه قهرمانی هایش از جهانی تا المپیک. او این روزها زیر فشار انتقادات است برای مسئولیتی که ابتدای فصل ، در شرایطی که سجادی معاون توسعه ورزش قهرمانی با تمام تجربه فوتبالی که داشت از این کار سر باز زد. حالا او برای همه اتفاقات عجیب و غریب پرسپولیس در فصلی که گذشت زیر فشار است. امیررضا خادم در این گفت و گوی صریح از همه اتفاقاتی می گوید که در این نزدیک به یکسال بر این تیم ها و خودش گذشته است.

*باشگاههای استقلال و پرسپولیس قرار است خصوصی سازی شوند، ولی فعلا خریدار درست و حسابی ندارند؛ پیش از این شما و آقای وزیر می گفتید ما به قانون تمکین می کنیم ولی می ترسیم، هنوز هم ترس از واگذاری این دو تیم دارید؟

آن چیزی که از اول مطرح شد و من همان ابتدا که آمدم گفتم ، این بود که اکه اصولا تجربه خصوصی سازی باشگاههای ورزشی ، تجربه موفقی نبوده و تقریبا همه جا با چالش روبه رو شده، غیر از نمونه ملوان که آن هم فراز و فرودهایی داشت و هنوز به ثبات نرسیده ، ما نمونه موفقی از واگذاری تیم ها به بخش خصوصی را نداشته ایم. درباره ملوان بازخوردها و اطلاعاتی که ما از اداره کل تربیت بدنی گیلان داریم این است که آنجا بدون دردسر ، کار خودش را انجام می دهد، خود تیم فراز و فرود دارد، ولی برای اداره کل تربیت بدنی استان از طرف صاحب تیم حاشیه ای ایجاد نشده. در کل غیر از این یک مورد، در جاهای دیگر این کار، نتیجه خوبی نداشته و به دو علت این کار نتیجه نمی دهد،

*فکر می کنید چرا این تجربه این قدر ناموفق بوده است؟

بحث کپی رایت؛ این بزرگترین و اصلی ترین مطلب در هر فضای رقابتی و تبلیغاتی است اما در کشور ما رعایت نمی شود، تیم های ورزشی و کلا ورزش را وقتی می خواهیم با اقتصاد گره بزنیم، آنجایی که نمود بیشتری دارد زمینه تبلیغاتی و اصلا برد اطلاع رسانی و مسائل مثل این است، وقتی یک برند نتواند از موقعیتش و شاخصه اش به نحو شایسته استفاده کند، نمی تواند برای صاحبش انتفاع اقتصادی خاصی داشته باشد.

*با این شرایط خریداری برای پرسپولیس و اسنقلال پیدا می شود؟

این یک چالش بزرگ است. ما می خواهیم برند این دو تیم را بفروشیم اما در سطح جامعه  تقریبا هر کسی به نوعی از این برند استفاده می کند و از طرفی هم برای آن در فضایی که الان دولتی است شانیت خاص قائل نیستند؛ بازیکنی که با تیم قرارداد می بندد، مربی که قرارداد می بندد، بخش های مختلف، فضای اطراف و پیراهن و در کل بخش هایی که می توانند استفاده اقتصادی داشته باشند، هیچکدام متعهد به صاحب امتیاز و صاحب برند نیستند و کاملا مستقل و در فضای خودشان حرکت می کنند. سرخط کردن و سرهم کردن اینها با حاشیه روبه رو است.

کسی که خریدار این تیم ها می شود خواسته یا ناخواسته به خاطر این که پولی که سرمایه گذاری کرده سودی داشته باشد یا بتواند بازگشت سرمایه داشته باشد یا حداقل بتواند هزینه هایش را پوشش دهد، به نظر می آید خریدار از همان ابتدا برای یک رانت پا پیش می گذارد.  یعنی دو حالت بیشتر نبوده یا واقعا آمده هزینه کرده فقط به خاطر این که یک اسمی را به دست بیاورد یا وارد شده تا صاحب یک رانتی شود. در جاهای مختلف شاهد هستیم که این اتفاق افتاده و این رانت مطمئنا در درازمدت جواب نخواهد داد، چون اگر خیلی پررنگ باشد و خیلی دیده شود، حتما برای صاحبش حاشیه هایی را ایجاد می کند و با مشکلات و محدودیت هایی روبه رو می شود. اگر  هم رانتش سودده نباشد که جذابیتش را از دست می دهد.اگر این اتفاق برای فرد یا شرکت صاحب برند بیفتد، مشکلاتش این است که متاثر از کاری که کردند تبعاتی برایشان ایجاد می شود ولی مشکلی که برای جامعه ورزش ایجاد می شود این است که برای تیم ها حاشیه ایجاد می کنند . وضعیتشان بدتر می شود و از لحاظ اقتصادی نمی توانند فعالیتی انجام دهند . مطلب این است که اتفاقاتی که در حواشی تیم ها می افتد. غیر ورزشی ها با هر سودایی می آیند و می روند اما مشکلات مب ماند برای هواداران و متولیان دولتی این تیم ها. ما به عنوان وزارت ورزش و شما به عنوان مطبوعات برای مان این است که این تیم ها بدون حاشیه فعالیت کنند و موفق باشند اما تا به حال به دلیل چالش های اساسی در کپی رایت ، کسی برای درآمدزایی از اعتبار ورزشی تیم ها ورزشی پا پیش نگذاشته استاتفاقی که باعث شده متولیان ورزش همواره با مشکل روبه رو باشند و نتوانند  نتیجه مناسب و خوبی از این واگذاری ها بگیرند. اگر هم آقای وزیر و هم من در مقاطع مختلف نگرانی خودمان را از نتیجه واگذاری یا فضای بعد از واگذاری اعلام کنیم بیشتر ترس از همین چالش هاست.

* می گویند مالکیت باشگاه ها در ایران شده پیش زمینه رفتن به زندان . مدیریت استقلال پرسپولیس بلیط یکسره به اوین است؟

دلیل آن این است امکان فعالیت سالم اقتصادی از برند وجود ندارد یا نمی توانند از این قابلیت استفاده کنند، ما هم امیدواریم به اینکه در آینده این فضا ایجاد شود؛ یعنی چون مالک بعدی بخش خصوصی است، خودش بیاید و فضاسازی کند. شاید علت مثبت این است که مدیریت دولتی این همیت یا انگیزه را نداشته که برود و برای این  کار یک قالب مشخص تعریف کند . این ضعف مدیریت دولتی بوده که نتوانسته از برند تیم ها بهره کامل ببرد، شاید وقتی به دست بخش خصوصی بیفتد، این برند اصلی زمینه ای شود که طرفداران، مطبوعات و بخش هایی که می توانند تاثیر گذار باشند، آنقدر وارد شوند که دولت را هم وادار کنند از بخش خصوصی حمایت کند و فضایی را برایش ایجاد کند که بتواند بهره اقتصادی داشته باشد. اما تا زمانی که این اتفاق نیفتد خواسته یا ناخواسته باید به دنبال هزینه ای باشد که پرداخته. پس مالکین این تیم ها به دنبال رانت خواهند بود . رفتن دنبال رانت هم مشکلات شخصی و حقوقی برایشان به همراه می آورد.

* دستگاههای قضایی هم منتظرند ببینند چه کسی برای خرید تیم های فوتبال می آید تا به دنبال گرفتنش باشند. ماشالله این قدر تجربه واگذاری ها سیاه بوده که مسئولان قضایی هم حق دارند که بترسند و ناراحت باشند.

به نظر می رسد این بار و برای خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس گام بزرگتری برداشته شده است. شاید یکی از دلایلی که باعث شده که کسی برای خرید سرخابی ها پا پیش نمی گذارد ،همین سختگیری های دولت باشد . با شرایط اهلیت سنجی که گذاشتیم ، افراد هم از لحاظ قضایی، هم مالی و هم امنیتی بایستی از فیلترهایی رد شوند تا بتوانند وارد شوند. برای همین خیلی ها برای ورود به این عرصه تردید دارند.

یعنی اول باید اهلیتشان را بگیرند و بعد وارد مزایده شوند؟

اول وارد مزایده می شوند و درخواست می دهند، بعد سازمان خصوصی سازی این فرد را می فرستد و اهلیت او در این سه بخش بررسی می شود. شاید یک علتی که افراد وارد نمی شوند این است که احتمال می دهند در این سه بخش نتوانند اهلیت خودشان را بگیرند، هر چند که راهکارهایی هم برای فرار  وجود دارد مثلا می توانند به عنوان یک شرکت حقوقی پیش بیایند یا یکی دیگر را جای خودشان به عنوان خریدار معرفی کنند که وجاهت قانونی دارد  و … شاید به نوعی این بحث اهلیت را هم به سختی بتوانند رد کنند.

*اسم هایی که تا به امروز مطرح هستند، آیا توانایی گرداندن این تیم ها را دارند؟ شاید دولت هم از این می ترسد که اینها یک چیزی بدهند و بعد از پس این کار برنیایند؟

الان دیگر دولت از چیزی نمی ترسد. دولت در مورد واگذاری کاملا به این رسیده که قانون را اجرا کند و اگر طالبینی با لحاظ کردن و با تثبیت اهلیتشان آمدند، این تیم ها را واگذار کند. تصور خود من این است که اگر در مرحله دوم هم خریدار  پای کاری نباشد، احتمالا در مراحل بعدی عدد کاهش پیدا می کند یا شرایط بهتر می شود و مسایلی از این نوع هم امکان دارد فراهم شود. من در شورای واگذاری فضایی که دیدم، فضایی بود که با اطمینان می گویم این دو تیم واگذار می شوند.

*الان به نظر شما این عدد برای خریداری این تیم ها واقعی است؟

اگر آن دو مجموعه ساختمان و مجموعه ورزشی بدون مشکل باشد و شسته رفته در اختیار خریدار قرار بگیرد، به نظرم رقم منطقی است.

*ولی این دو تیم اگر اموال خودشان را داشتند نیازی به کاسه گدایی نداشتند. مثلا اگر اموال استقلال را به این باشگاه بدهند، در تهران از خود سازمان تربیت بدنی موسسه پولدارتری است، خود شما نصف اموالش را گرفتید نباید این اموال برگردد؟

کدام اموال؟

*مثلا مجموعه دیهیم، استقلال جنوب، یا همین مجموعه که الان سازمان تربیت بدنی استان تهران است. بالاخره اموال باشگاه استقلال است که یک بخشی شما و یک بخشی را دیگر نهادهای دولتی گرفتند و پس ندادند.

این که این اموال چه سیر قانونی داشتند و چطور الان در اختیار خود باشگاه نیستند را نمی دانم. ولی هر اتفاقی در هر قالبی که افتاده براساس مصوبه مجلس بوده، مثلا بحث واگذاری به بنیادمستضعفان. در همان اوایل انقلاب عنوان ورزشی این تیم ها به سازمان تربیت بدنی وقت و اموالش به بنیاد مستضعفان داده شده است.

*اما خیلی از آنهایی که اموال شان مصادره شده بود بعدها وکیل گرفتند و اموال شان را پس گرفتند. در مورد اموال این دو تیم هم شاید متولی ورزش باید این کار را می کرد. مثلا اگر استقلال استادیوم هایش را داشت یا مجموعه بولینگ چمران به پرسپولیس واگذار می شد ،

در مجموع با گفته تان موافقم اما دقیقا نمی دانم در سال های گذشته چه اتفاقی افتاده و چرااین راهکار عملی نشده و الان بدون مطالعه نمی توانم نظر قطعی در این باره بدهم. اگر نظر شخصی خود من را به عنوان یکی از جامعه ورزش بپرسید ، می گویم فارغ از سر و صداهایی که در بحث واگذاری این تیم ها ایجاد شد ،این دو تیم آنقدر قابلیت دارند که اگر سالانه دولت برای هر کدامشان 30میلیاردتومان در نظر بگیرد -البته برای این زمان صحبت می کنیم-  و برای یک سال یا دو سال این عدد را در اختیار دو هیئت مدیره پرسپولیسی و استقلالی که از داخل این دو باشگاه دربیایند، بگذارند ، ارزش دارد.  همانطور که میلیاردها تومان در اختیار بنیاد فارابی است تا از صنعت سینما حمایت شود ، می توان از این دو تیم هم حمایت کرد. یا مثلا برای این که یک مجموعه تفریحی یا شهربازی یا مسائل مختلفی که اوقات فراغت مردم را پر می کند بسازند. در سطح کشور سالیانه هزاران میلیاردتومان برای این مسایل از بودجه دولتی هزینه می شود. سی میلیارد تومان هم برای این دو باشگاه در نظر بگیرد . تیم ها را هم می توان با این ارقام به بهترین شکل اداره کرد. دو هیئت مدیره که کاملا سابقه استقلالی یا پرسپولیسی بودن داشته باشند، بالای سرشان بگذارد و اجازه دهد که اینها هر کدام فعالیت خودشان را کنند، حالا اگر عملکردشان خوب بود خودشان آنها را حفظ می کنند و اگر خوب نبود خودشان جابجا می کنند. همه این سر و صداها از بین می رود. بالاخره مردم با این تیم ها زندگی می کنند و این دو تیم بخشی از اوقات فراغت مردم را پر می کنند. با بردهایشان خوشحالند و از باختشان ناراحت می شوند اینگونه این تیم ها به سمتی می روند که شاید یک بهره اقتصادی هم داشته باشند، اما دولت این را به عنوان یک هزینه به حساب نیاورد به این عنوان که بخشی از اوقات فراغت مردم را پر می کند بپردازد. البته الان این امکان نیست. قانونی تصویب شده و همه ما به عنوان مجری مکلف به انجامش هستیم.

*در مجلس هفتم که شما هم نماینده بودید پایه این قانون که برای ورزش خصوصی بودجه دولتی پرداخت نشود ، گذاشته شد؟

اصلا! من حداقل در دوره خودم را خاطرم هست، در هیچ دوره ای نبوده که برای استقلال و پرسپولیس در بودجه عددی را مشخص کرده باشند.

*در آن مجلس مصوب شد که یکی دو تبصره ای که اجازه می داد به ورزش حرفه ای کمک شود برداشته شود؟

بحث ورزش حرفه ای در برنامه چهارم توسعه بود و برنامه چهارم هم در مجلس ششم بسته شد. در آن هم آمده بود که دولت اجازه هزینه کرد در ورزش عمومی به صورت حرفه ای را ندارد.

*مجلس هفتم هم این فشار برای اجرای قانون را تشدید کرد.

نه از ابتدا هم در بودجه های سالانه پولی برای ورزش حرفه ای در نظر گرفته نمی شد. یعنی بر اساس قانون نیازی نبود که به این مسئله پرداخته شود. مثلا در آن زمان اگر بودجه تربیت بدنی 400میلیاردتومان بود باید در زمینه های مختلف هزینه می شد، طبیعی بود که از این رقم نمی توانستند در ورزش حرفه ای هزینه کنند، چون قانون بالادستی که قانون 5ساله بود می گفت اجازه هزینه کرد در ورزش حرفه ای را ندارند؛ در داخل خود قانون دیده نشده بود که مثلا سالانه ما بگوییم مثلا به اینجا بدهید و به آنجا ندهید، قانون دائمی تری وجود داشت که تکلیف را مشخص کرده بود که چه باید کنند.

*شما هیچوقت مخالفتی نداشتید که به این دو تیم کمک شود؟

من هیچوقت در این مسئله ورود نکردم، نمی گویم به صورت ذهنی و شخصی مخالفتی نداشتم. یک چیزی در قانون هنوز هم هست . برای استقلال و پرسپولیس به عنوان دو شرکت دولتی بودجه ای آمده است. پارسال هم یکی از دوستان به آن استناد می کرد که سالی ده میلیارد باید به اینها بدهند؛ آن ده میلیارد مثل داستان "لا الا" را می گوید و "الا الله" را نمی گوید، بود. در قانون آمده که سالی ده میلیارد باید به پرسپولیس و استقلال داده شود، ولی این پولی است که باید خودشان کسب درآمد کرده باشند و به خزانه ریخته باشند و بعد برداشت کنند. آن قسمت اول که کسب درآمد کنند، سال هاست در قانون بودجه است که این دو باشگاه به عنوان دو شرکت دولتی باید درآمد داشته باشند و عین پولی که درآمد دارند به خودشان پرداخت شود، ولی دوستان آن قسمت اول کسب درآمد را نمی گفتند.

*ولی دو تا شش میلیارد در چند سال گذشته از همین بخش گرفتند؟

خیر . بعید می دانم . همین امسال هم تمام درآمدهایشان به خزانه رفته.

*دو تا شش میلیارد در زمان آقای احمدی نژاد به این دو تیم داده شد؟

نه آن که دو میلیارد، سه میلیارد، پنج میلیارد بارها داده شده، در حقیقت  به نوعی قانون را دور زدند و به این دو باشگاه پول داده اند.

*از همان ردیف بود؟

نه از همان ردیف نمی توانند بدهند. آن ردیف تکلیفش معلوم است. به عنوان کمک شاید بوده.

*آقای رویانیان نامه برد و گرفت؟

دو تا شش میلیارد را به عنوان کمک می دهند. کمک را به حساب فدراسیون یا سازمان لیگ می ریزند و آنها می دهند. مستقیم نمی توانند به اینها کمک کنند. ولی امسال هیچ ریالی از طریق دولت به این دو باشگاه داده نشده است.

*یعنی هیچ تخلفی انجام ندادید؟

اولا تخلفی انجام ندادیم، دوما امکانش را نداشتیم. چون آن زمان بحث یک درصد در بودجه دیده شده بود، یک درصد از کل بودجه ورزش کشور مجاز بود، در ورزش قهرمانی هزینه شود . اما الان این امکان نیست. در زمانی که قیمت نفت بالا رفت و … یک دوره ای دوره دوم آقای احمدی نژاد نفت 130-40دلار شد و تحریم هم نبود، در آن فضا ورزش وضع خاص خودش را داشت و وضعیت خیلی خوب بود و در مجلس هفتم این طرحی که پول به ورزش سرازیر شد، همان سالی بود که من دنبال بودجه آن بودم و آن را مصوب کردم. اما حالا دیگر امکان آن نوع هزینه کردن ها وجود ندارد.

*سالی هزارمیلیارد پول وارد ورزش شدو این همه طرح نیمه تمام باقی گذاشت!

آن زمان، زمانی که من وارد مجلس شدم بودجه ورزش 78میلیاردتومان بود، با کاری که در سال اول بودجه انجام دادیم 78میلیارد به 600-700میلیارد تبدیل شد و این رقم زمانی شد که پول زیادی در ورزش وارد شداما متاسفانه خوب استفاده نشد.

*ورزشگاهها و پروژه های عمرانی نیمه تمام!

پروژه های عمرانی آنچنانی که الان سه هزار و خرده ای از آنها به صورت نیمه تمام روی دست دولت مانده.

*برسیم به پرسپولیس امسال. الگوی شما خیلی هم کارآمد نشد و مثلا تیم را به اسپانسری مثل بهنام پیشروی کیش اجاره دادید اما آنها می گفتند اس آی اس نمی گذارد به درآمدهای شان برسند!

من الان به صراحت به شما می گویم که بحث اس آی اس از ابتدا هم خیلی مشکل ساز نبود . الان هم به صورت قطعی اعلام شد این شرکت مال خود پرسپولیس است.

*اس آی اس که به نام یکی از مسئولان سابق پرسپولیس است؟!

 بیش از 80درصد آن در دادگاه مشخص شد که به پرسپولیس تعلق دارد. در طول یک سال گذشته هم ما کوچکترین تهدید یا مشکلی با مدیران اس آی اس در خصوص این که بخواهند برای فعالیت اقتصادی باشگاه مشکل یا محدودیتی را ایجاد کنند، نداشتیم.

*پس چطور آنها می گفتند نمی توانیم بهره برداری کنیم؟

اصل مطلب و آن چیزی که مشکل عمده اسپانسر بود، عدم فراهم بودن شرایط و فضای فوتبال کشور برای بهره برداری است، این به نوعی به یک موضوع خاص مربوط می شود. وگرنه کاشی پرسپولیس، رستوارن پرسپولیس، نوشابه پرسپولیس، فروشگاه پرسپولیس و استقلال این ها در سطح کشور بسیار وجود دارد. اینها محدودیت هایی است که به خاطر همان مسئله ای که در ابتدا گفتم به وجود آمده.

*قانون کپی رایت فکر می کنم در مجلس هفتم تصویب شده؟

اصلا تصویب نشده و الان در کشور قانون کپی رایت به شکل واقعی آن نداریم .ما چیزی به اسم حق مالکیت معنوی داریم، آن هم شرایط خاصی دارد . اگر این قانون اعمال شده بود که برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی مشکلی نداشتیم.

* مدیریت پیشین پرسپولیس  معتقد است در این فصل پرسپولیس بیشتر از پارسال و سال قبل آن هزینه کرده. یک عدد و رقم چرتکه ای هم بیندازیم، شاید خیلی هم بیراه نگویند، ابتدای فصل دوازده میلیارد اسپانسر یعنی آقای گلرخسار داده، 35میلیارد آقای سیاسی هزینه کرده که نزدیک به 10 میلیارد آن پرسپولیس بوده و…

کمتر. چیزی حدود 8میلیارد.

*تا اینجا 20میلیارد؟

مبلغی هم از سازمان لیگ گرفتند، تا اینجا بیست و سه چهار میلیارد.

*ده میلیارد هم که تیم تا پایان فصل هزینه دارد. تازه بدون احتساب پول هایی که هدایتی می گوید پرداخته است.

حدود سی میلیارد می شود. کل این مبلغ مال تیم نیست، با بخش عمده ای از آن بدهی ها داده شده، مالیات داده شده، بدهی های فصل قبل بچه ها چیزی حدود 5میلیارد بوده که اول فصل آقای رحیمی فقط بابت تسویه یا راضی کردن بچه های فصل قبل داد که بیایند قرارداد ببندند. این فقط یک بخش است. بخش های عمده ای که می آمدند، 100میلیون 200میلیون احکام توقیفی می گرفتند و می بردند. اینها بابت بدهی قبلی پرداخت شد، خود این بدهی باید پرداخت می شد.

*خود این تیم تا الان فکر می کنید چقدر هزینه داشته؟

با سفرها و مسائل مختلف تا الان چیزی حدود 13-14میلیارد یا تقریبا 15میلیارد هزینه داشته.

*تا پایان فصل به بیست و سه چهار میلیارد می رسد؟

با 18میلیارد می توانستند تیم را ببندند، بقیه چیزهای دیگر هم احتمالا تا همین رقم می رسد.

*گران تمام نشده؟

عین هزینه های این دو باشگاه مشخص و مستند است. تمام هزینه ها و کارهایی که انجام شده مشخص است، الان پرسپولیس از آن سقف 18میلیارد بیشتر هزینه نکرده، اسناد آن هم مشخص و مشهود است، چیزی که به ما دادند.

*اگر برانکو یا مربی خارجی دیگری می آمد از آن سقف هم بالا می زد؟

احتمالا بله، ولی فکر می کنم نه! با رفتن دایی و مبلغی که از قرارداد او به صورت توافقی کم شد و از طرفی نماندن سید جلال الان عددی که دارند از سقف کمتر است، یعنی چیزی حدود 16میلیارد؛ این آخرین رقمی است که آقای طاهری به من داد. فکر می کنم تا قبل از نیم فصل که می خواستند بازیکن بگیرند حول و حوش 13-14میلیارد بود.

*الان می گویند این پولی که باید به اسپانسر بدهند 14میلیارد است، گفتند ده میلیارد دیگر هم هزینه کن یا تیم را می خری که خریدی، یک ساله به آن پیوند می خورد یا اگر نخریدی این جز معوقات باشگاه می شود و بعد از فروش تسویه می شود؟

اصلا چنین چیزی نیست. آن که هزینه کرده هزینه کرده تمام شده، اگر قالب دیگری هم داشته باشد در دعوای حقوقی است که باید برود ثابت کند که یک جایی در فعالیتش در باشگاه برایش محدودیت ایجاد کرده که نتواند کسب درآمد کند. آن یک بحث حقوقی است . الان داریم صحبت می کنیم که بیاید فعالیت و هزینه اش را بکند و هر درآمدی که بود برای خودش باشد. تنها تفاوتی که با قبل کرده را من برای تان خیلی صریح و راحت بگویم . قبلا قرار بوددرآمد سازمان لیگ مال باشگاه باشد، اما اینجا برنامه داریم که درآمد سازمان لیگ برای اسپانسر باشد.

*که سازمان لیگ هم پول نمی دهد؟

تصور این است که 4-5میلیارد هم اگر تا آخر امسال یا سال بعد بدهد هر چه که بود برای اسپانسر باشد.

*در استقلال وضعیت چطور است سبک دست بالاخره با آقای سیاسی هست یا نه؟

توضیحی که آقای سبک دست و همکارانشان دادند این بود که مستقل هستند.آنها آمدند کارها و طول مدت همکاریشان را یا سیاسی گفتند، در نهایت چیزی که به من نشان دادند این بود که همکاری اینها در جاهای دیگر و شراکت های دیگرشان در خیلی جاهای دیگری است اما شرکتی که اسپانسر استقلال شده متفاوت است. آنها دنبال فعالیت اقتصادی در فوتبال هستند.

*دقیقا چه نوع فعالیتی؟ آنها که روی پیراهن تیم هم تبلیغی نمی زنند. فعالیت بیرونی از برند هم که ندارند. فقط پول می آورند. تازه عکس شان هم که هیچ جا نیست. شاید بی دلیل نیست که دستگاه قضایی به این ها بدبینانه نگاه کند.

اتفاقا این دوستان می دانند چه کار می خواهند بکنند. برنامه دارند و چون دنبال شهرت نیستند .

*یک بار از ایشان رونمایی کنید خیلی این مسئله عجیب است!

خودش باید این کار را بکند مگر شما یک عکس از اسپانسری که پرسپولیس را می خواست ، دارید؟

*او هم همین است

بالاخره کار درست اقتصادی را اینها می کنند، چون بحث اینها اقتصادی است یعنی به دنبال این هستند که از این کاری که انجام می دهند بهره اقتصادی ببرند.

*چه بهره ای؟الان مثلا امسال چه سودی از برند استقلال یا پرسپولیس بردند؟

خب اشکال همین است و برای همین با مشکل روبه رو شدند که آن بهره اقتصادی که اول فصل درنظر داشتند نبردند و به همین دلیل این حاشیه ها ایجاد شده؛ الان صحبت سر همین است که همه این سر و صدا ها و مسائلی وجود دارد به خاطر این است که از این دو برند نمی توانند بهره اقتصادی مشخص ببرند و طبیعتا احساس می کنند در اینجا ضرر کردند.

*با این اوصاف کسی که تیم را می خرد که بیشتر گرفتار می شود؟

من که از ابتدا گفتم درست نیست که من بیایم به جای این که بازارگرمی کنم ، بازارسردی کنم و همه چیز را زیر سئوال ببرم، ولی کسی قبول نمی کند. همین الان این مصاحبه با همین قالب منتشر شود اولین مدعی ما وزارت اقتصاد و خصوصی سازی هستند که می گویند شما به جای این که به این کار کمک کنید، مشتری بیاید با این نوع صحبت کردن یعنی کسی نیاید دیگر!

*الان چیزی که وجود دارد این است که در این خلا هوادار چه گناهی کرده؟

من هم اول صحبتم به شما همین را گفتم. الان به نظر شما چه می شود کرد غیر از این که دولت از جیب خودش بیست میلیارد، سی میلیارد برای این باشگاه ها بگذارد که قانون این اجازه را نداده؟

*چرا این را به بحث نمی گذارید؟

خب قبول نمی کنند! اولا که از ورزش حرفه ای حمایت نکردن الان واقعا قانون است، مثل بحث بازنشسته ها و خیلی چیزهای دیگر که قانون است.

*شما می توانید یک لایحه ای بدهید؟

همین که شما می گویید تا تصویب شود، دو سال زمان می برد.

*حداقل می دانیم که بعد از دو سال یک لایحه وجود دارد؟

اولا باید دولت توجیه شود که چنین کاری کند و بخواهد چنین پولی بگذارد که این در سطح من نیست در سطح وزیر و هیئت دو لت و … است؛ دوم به فرض این که این لایحه تهیه شد و به مجلس رفت این باید دو سوم آرای نماینده ها را بیاورد، دو سوم نماینده هایی که خودشان مصوب کردند این دو باشگاه فروخته شوند را قانع کنیم که به این کار رای بدهند.

*مهم این است که یک طرح نویی وجود داشته باشد که اگر این شکست خورد از آن استفاده شود. شما باید به این هم فکر کنید که اگر این واگذاری شکست بخورد دوباره دامن شما را می گیرد؟

یک مسئله ای را خیلی صریح بگویم، من الان در جایگاهی که هستم و وزارت ورزش در جایگاهی که هست انجام وظیفه قانونی می کند در مرحله بالاتر این پروسه دست وزارت ورزش نیست، دست شورای واگذاری است که مصوبه هیئت دولت را پیگیری می کنند.

*و آنها هم موظف به انجام این کار هستندکه بی توجه به عواقب کار ، واگذاری را انجام بدهند؟

شورای واگذاری مصوبه هیئت دولت را اجرا می کند، فارغ از مصوبه مجلس. در شورای واگذاری وزیر اقتصاد، وزیر دادگستری، رئیس شورای رقابت، نماینده های مجلس، سازمان خصوصی سازی، قوه قضاییه و یک سری کارشناسی که من نمی شناسم و اسم های مختلف دارند هستند. آقای پورمحمدی به عنوان وزیر دادگستری از همه مصرتر است به این که این تیم ها فروخته شوند. وزارت ورزش در آن مجموعه فقط یک عضو است که می تواند نظرش را بدهد مثلا بگوید منفی است یا مثبت .

*حتی اگر منفی هم باشد باید کلا از این مسئله دفاع کند؟

بله چون نظر جمع است . سازمان خصوصی سازی به صراحت اعلام کرده اگر این دو باشگاه به فروش نرسند مرداد ماه آنها را منحل می کند؛ یعنی ما به عنوان وزارت ورزش تازه باید برویم از این دفاع کنیم که جلوی انحلال این دو تیم را بگیریم.

*یعنی در این 6ماه باید کاری کنید که فروخته شود؟

بله و اگر نشد برای بعد از آن یک پلنی را طراحی کنیم که بگوییم مردم با این تیم ها زندگی می کنند و … بگذارید ما اینها را مدیریت می کنیم. بعد زمانی که بگوییم مدیریت می کنیم، دولت دیگر بابت تیم ها پول هم نمی دهند. آقای دادکان بارها گفتند باید این دو باشگاه منحل شوند، همینطور آقای هاشمی طبا. این دو نظر صریح را در مورد انحلال این دو تیم داریم. قطعا با یک نگاه منطقی دودوتا چهارتایی و شرکتی من هم به شما می گویم باید  این تیم هامنحل شوند، ولی آیا این درست است که این اتفاق بیفتد؟ اگر بگوییم نه به این سئوال می رسیم که پس چی بشود؟ شما می گویید آدمی که علاقمند به اسم باشد و سر و صدا کند که نیاید، دولت هم که قانونا پول نمی دهد، مجلس که خیلی صریح می گوید شما اجازه ندارید به این دو باشگاه کمک کنید، الان سئوال از وزیر را بیاورم که اصرار دارند که شما امسال به این دو باشگاه پول داده اید! هر چه قسم می خوریم، مدرک می آوریم که ما پولی نداریم می گویند نه! بعد سئوال می کنند بخش خصوصی بابت چه چیزی به این ها میلیاردی پول می دهد، می گوییم حالا که داده، می گویند نه شما خودتان دادید.

*کسی نمی داند چرا ولی واقعا خیلی عجیب و غریب است و با عقل جور درنمی آید این آدمهایی که آمده اند و در این دو تیم هزینه کرده اند؟

همین اتفاق را آقای ایکس سالهاست انجام می دهد.مبالغی را می دهد. این آقایان از برند پرسپولیس استقلال بهره ای برده اند؟

*از این برند نه ولی خیلی بهره های اقتصادی دیگر برده اند. به شهرت رسیدند و…؟

به هر حال آنها هم حتما دلایلی برای کارشان داشتند. همه این ها آدمهای اقتصادی هستند و حتما می دانند برای چه پول خرج می کنند .

*شما یک دوره ای به ورزشگاه می رفتید کلی کف و سوت و تشویق و … الان در خیابان مردم شما را می بینند انتقاد هم می کنند؟

تقریبا؛ من این را به صراحت می گویم شاید خیلی واقع بینانه نباشد. ولی من حتی یک دفعه یک بی احترامی از هیچ کس در هیچ جایی ندیدم. جز این که بارها و بارها و خیلی هم زیاد آدم هایی را دیدم که معترض بودند ولی یک بی احترامی ندیدم. می گفتند یک فکری به حال پرسپولیس بکن اما بی احترامی نکردند.

*برای سابقه قهرمانی شما حرمت نگه می دارند احتمالا!

بله قطعا همینطور است. آن آدم هایی که واقعا عاشق این باشگاه ها هستند . با عشق این تیم ها زندگی می کنند ، حس خاصی نسبت به تیم شان دارند.شاید تعدادشان خیلی زیاد نیست . ولی همان ها هستند که پیگیری های این چنینی دارند . این آدم ها برای من مهم هستند. این را بدون دروغ و غرضی می گویم، یعنی اگر از اول هم وارد این داستان شدم و اینطور آبروی خودم را گذاشتم، برای این بود که یک کاری برای این جمعیت انجام بدهم . این طیفی که طرف مثلا اگر قرار باشد بچه هایش را به سینما ببرد پول ندارد، اما شب پشت در ورزشگاه می خوابد و پول ندارد به مسافرخانه برود ولی پول بلیت را می دهد و بعد از آن هم خوشحال است که بازیکنش یک میلیارد یا دو میلیارد می گیرد. این جماعت سرمایه ورزش ما هستند. باید اینها را حفظ کنیم . من خودم از خودم ناراحتم که آن چیزی که فکر می کردم و آن مسیری که فکر می کردم برای پرسپولیس در لیگ محقق نشد . اینکه  برای تیم موانعی ایجاد کردند. نه این که من اشتباه کردم چون اگر من اشتباه می کردم و حتی یک نفر آدم متخصص می گفت این مسیرت غلط بود و باید راه دیگری می رفتی ، می پذیرفتم.  اما حتی یک مورد هم نداریم که یک نفر بگوید این کار اشتباه بوده و باید شیوه دیگری را انجام می دادم.

*ولی مثلا آقای دادکان به شما می گفتند الان دیگر کله گاو گیر کرده توی خمره و کاری نمی شود کرد!

نه قبل از آن که سر گاو در خمره برود باید چه می کردیم؟ الان را ولش کن! من از ایشان هم در آن مناظره رادیویی پرسیدم که چه کار باید می کردم. آنهایی که این حرف را می زنند وقتی تحلیلی بحث می شود در نهایت می گویند باید این دو باشگاه منحل شوند.

*الان از آن جمعیتی که دل شکسته هستند، عذرخواهی می کنید؟

من واقعا برای این اتفاق متاسفم اما کار اشتباهی نکردم که عذرخواهی کنم. برای آنها متاسفم که این اتفاق خیلی خوب نشد. این مسیر را کنار بگذار بحث اول فصل تا نیم فصل را با همه فراز و فرودها کنار بگذار، یک باره نیم فصل یک فردی آمده و مدیر عامل شده با یک قول ها و تعهداتی که داده که ما مطمئن نبودیم این فرد از همه کسانی که می توانستند مدیرعامل شوند بهتر بود، ولی از گزینه قبلی ما بهتر بود؛ آن آدم یک تعهداتی داده و متعهد به انجام کارهایی در نیم فصل شده و یک باره کات شده.

*البته آن آدم هم با انتخاب کادر فنی که داشت مشخص بود که کاری نمی کند؟

نه کادر فنی را او انتخاب نکرد من سیرش را گفتم.  کس دیگری در هیات مدیره این پیشنهاد را داد .