مرجع خبری پرسپولیس : سیاست نادرستی که همچنان ادامه می یابد …

آمدن تاپ مولر به پرسپولیس خبر خوشی برای این تیم و فوتبال ایران است اما؛
-در پرسپولیس سرمربی از همان لحظه آغاز کار،بهانه های درشت برای موفق نشدن دارد.تاپ مولر میتواند خیالش از گرفتن 850 هزار دلار راحت باشد و از همان روز اول به متهم کردن دیگران در راه ناکامی هم فکر کند.کاری که چند فصلی است پرسپولیسی ها در تابستان انجام میدهند،در سطح استاندارد فوتبال اروپا کم نظیر است.مدیران پرسپولیس خودشان تیم را میبندند و بعد با یک سرمربی به توافق میرسند که مسئولیت فنی تیم را به عهده بگیرد.آخرین مربی ای که در پرسپولیس خودش تیم را بست،علی پروین بود؛مردی که با او نمیشد از این شوخی ها کرد.پروین حداقل  در دو موضوع تمامیت خواه بود:بستن تیم در تابستان و  ارنج تیم در هر بازی.پرسپولیس برای فصل 85-84 توسط سرمربی اش بسته شد؛همان فصلی که پروین پژمان نوری و مهرزاد معدنچی را جذب کرد و حامد کایویانپور را نیز به جمع قرمزها برگرداند.

پس از ان مصطفی دنیزلی درحالی با پرسپولیس قرارداد بست که فصل نقل و انتقالات تقریبا به پایان رسیده بود.دنیزلی در طول فصل به شدت از این موضوع ضربه خورد به طوری که تیمش چهار مدافع بیشتر نداشت و در پست دفاع آخر مجبور شد از بازیکنانی مثل پژمان نوری استفاده کند یا فرزاد اشوبی را در پست استاپر به بازی بگیرد.شاید بتوان از عقد دیرهنگام قرارداد با دنیزلی و عدم حضور این مربی در پروسه تیم بستن،به عنوان مهمترین دلایل قهرمان نشدن پرسپولیس در فصل 86-85 یاد کرد.پس از دنیزلی،این قطبی بود که دو فصل پیاپی کمترین نقش را در بستن پرسپولیس داشت.

در فصل اول حمید استیلی عملکرد خوبی دربازار داشت و به قطبی در راه قهرمانی کمک کرد و فصل بعد افشین پیروانی و مدیران پرسپولیس با نگاهی نامتعادل در جذب مهره ها،تیم را خیلی ستاره محور و البته کُند و ایستا بستند تا افشین قطبی خیلی زود از تیمش ناامید شود و ایران را ترک کند.حالا دوباره پرسپولیس دارد از همان سوراخ همیشگی گزیده میشود و هیچکس به این فکر نمیکند که تاپ مولر 800 هزار دلاری یا هر مربی دیگری،چگونه میتواند با تیمی که احتمالا طبق نظر خودش بسته نشده،در یک پروسه 10 ماهه به موفقیت برسد؟ اصلا همین که یک مربی از روز اول تمرین در یک تیم،بهانه های بزرگ برای موفق نشدن داشته باشد،سطح انگیزه او و تیمش به حداقل میرسد.آیا پرسپولیسی ها به این نکات ریز و ترسناک فکر کرده اند که این قدر مطمئن دارند تیم می بندند؟

2-جالب است که در سطح اول فوتبال جهان نیز چنین حرکتی از سوی پرفاتخارترین تیم دنیا دیده میشود.رئال مادرید که دیگر در فوتبال اروپا بدنام شده و لقب تیم “بی فلسسفه” را گرفته،تقریبا هر فصل سرمربی اش را عوض میکند و عدم ثبات سرمربیانش نیز بیشتر معلول نقش کم انها در بستن تیم است.رئالی ها برای فصل بعد با مانوئل پلگرینی قراراداد بسته اند.یک مربی متخصص در امور دفاعی.بعد خورخه والدانو و فلورنتینو پرس پشت سر هم در حال جذب ستاره های هجومی هستند و به بدنه دفاعی تیمشان توجه چندانی ندارند.این وسط معلوم نیست پلگرینی تا چه زمانی میتواند در رئال دوام بیاورد.در واقع موازی کاری مدیرفنی و مدیرعامل باشگاه با سرمربی و دخالت در وظایف او،کاری کرده رئال در این سالها رنگ نیمه نهائی لیگ قهرمانان را هم نبیند. 3

-حالا اگر باشگاه پرسپولیس اصرار دارد لقب رئال مادرید را بهش بدهند و با این لقب جذاب،هر فصل ناکام بماند،حرفی نیست.اصلا از این به بعد به جای پرسپولیس،میتوان از “رئال ایران”  استفاده کرد؛اسمی که همانقدر که جذاب است،کنایه امیز و خنده دار هم جلوه میکند.اگر این استراتژی و سیاستی که رئال انتخاب کرده،به موفقیت پایدار برسد؛تمام قواعد اقتصادی و فنی فوتبال زیر سوال میرود.همانطور که موفقیت احتمالی “رئال ایران”،رای به مثبت بودن “بی فلسفگی” در تیم بستن و جذب مربی و کلیات فوتبال میدهد.البته ریشه ها و دلایل تشابه استراتژی پرسپولیس و رئال،یکسان نیست.در رئال جنگ برای گرفتن پورسانت نیست.مدیر رئال خیلی راحت نقش سرمربی را کمتر از خود میداند و در این موضوع هیچ شک و شبهه ای وجود ندارد.اینجا اما دلایل دیگری پشت معرفی سرمربی پس از تیم بستن وجود دارد.در همین شرایط موفق ترین لیگ جهان،لیگ انگلیس است چون سرمربی در فوتبال شان،”رئیس” است؛رئیس نقل و انتقالات،رئیس رختکن و رئیس کلیه مسائل فنی.فوتبال ایران کدام الگو را انتخاب میکند؟ 4-پرسپولیس ممکن است با تاپ مولر قهرمان لیگ شود و به موقیت برسد اما موفقیت پایدار،از دل الگوها و استراتژی های درست زاده میشود،نه از دل بی  فلسفگی دیمی و ناپایدار.