عباس انصاری فرد روزی که جانشین مصطفوی شد خوب می‌دانست که در این بی‌قانونی پرسپولیس، عمر مدیریت‌اش تا بیش از یک نیم فصل دوام نخواهد داشت. به همین خاطر از همان ابتدا به سراغ برنامه‌های بلند مدت و تازه‌اش رفت تا شاید خودی نشان دهد و مدیریت‌اش را به رخ بقیه بکشد اما او برای رسیدن به آنچه می‌خواست مانع بزرگی پیش‌رو داشت و آن چیزی نبود جز مخالفت‌های مکرر رییس هیات مدیره که پیش از آن هم همیشه مانعی بوده برای وتو کردن تصمیمات داریوش مصطفوی.

حضور انصاری‌فرد قرار بود مهر پایانی باشد بر اختلافات مدیریتی. اما تک روی‌های او و تصمیمات خودسرانه‌اش تنها آتش اختلافات را شعله‌ور تر کرد آقای مدیر دوستان پای قدیمی‌اش را به باشگاه باز کرد و به هر یک از آنها سمتی تازه داد تا جرقه اولین اختلاف‌ها را زده باشد. حکم قائم مقامی باشگاه به نام حسین منتظرموعود مهر خورد و او شد مغز متفکر انصاری‌فرد در تصمیمات کلان مدیریتی.

اصغر میرزایی و رمضان حصاری از دیگر نزدیکان مدیرعامل هستند که اگرچه حکمی به نامشان ثبت نشده اما یکی نقش معاون اجرایی باشگاه را دارد و دیگری مأمور مذاکره با بازیکنان شده است. حضور آنها اما برای حسین هدایتی آنقدر آزاردهنده است که او در صحبت‌های خصوصی‌اش با اعضای هیات مدیره و حتی رییس مجمع، از اینکه پیشتر خواهان برکناری مصطفوی شده بود اظهار ندامت کرده و گفته که درباره مدیرعامل قبلی و انتخاب انصاری‌فرد بزرگترین اشتباه را مرتکب شده است.

دیگر دلیل این اختلاف، کادر فنی است و ماجرای بازگشت افشین پیروانی. اما آنچه بیش از همیشه هدایتی و انصاری‌فرد را مقابل هم قرار داده چیزی نیست جز فعالیت باشگاه در بازار نقل و انتقالات.

وظیفه حساسی که آقای مدیر، بدون مشورت با رییس و اعضای هیات مدیره آن را بر عهده دوست قدیمی‌اش گذاشته و خودش هم خارج از مسیرهای تعیین شده در حرکت است.

حالا اختلاف به حدی رسیده که ادامه همکاری را غیرممکن کرده و انصاری‌فرد و هدایتی می‌دانند که آخر فصل، یک نفر باید برود. در این میان جایگاه مدیرعامل متزلزل تر به نظر می‌رسد. در ناکامی‌های اخیر پرسپولیس، نقطه روشنی در کارنامه مدیریت انصاری‌فرد به چشم نمی‌خورد و پیش‌بینی اتفاقات پیش‌رو هم جایی را برای امیدواری باقی نمی‌گذارد.

حسین هدایتی اما کمی آسوده‌خاطر است. رابطه اش با رییس مجمع را در یان مدت بهبود بخشیده و حمایت دو عضو دیگر هیات مدیره را هم پشت سر خود دارد. شواهد، همه از شانس بیشتر هدایتی برای ادامه همکاری با پرسپولیس خبر می‌دهد. هر چه باشد او با آن جیب‌های پر از پول، در هر دوره‌ای می‌تواند تکیه‌گاه مالی خوبی به حساب بیاید و حتی تغییرات احتمالی آینده هم تأثیر منفی چندانی در وضعیت او ندارد.

اگر هم این طور باشد او این شانس را دارد که با خرید بخشی از سهام باشگاه -اگر شرایط فراهم شود- دوباره خود را به پرسپولیس نزدیک کند و البته این بار نیازی به این تهدید که «تا فلانی مدیرعامل باشد، خرج نمی‌کنم» نداشته باشد.