مرجع خبری پرسپولیس : در جواب اين دوستان بايد گفت كه آيا كسي از بين آنها مي‌توانست تضمين بدهد كه آرفي از شروع فصل در همين وضعيت آماده و باانگيزه ظاهر شود؟

 باور كنيد عضو حزب باد نيستيم كه در هنگام ناكامي از مربي انتقاد كنيم و به وقت موفقيت تعريف و تمجيدش كنيم. همان‌طور كه حتي در جريان چهار برد پياپي پرسپوليس از هفته سوم تا ششم كه سايپا، نفت‌آبادان، راه‌آهن و شاهين قرباني قرمزهاي پايتخت شدند نكات قابل تعريف چنداني از كيفيت كار پرسپوليس و نوع بازي اين تيم به جز بردن به چشم نمي‌آمد، ولي اين روزها تاثيرات علي دايي در سريال پيروزي‌هاي اين تيم كاملا مشخص است و دور از انصاف است كه اين تغييرات مثبت اعمال شده در روند كاري پرسپوليس و شخص دايي مورد كنكاش و تحسين قرار نگيرد.

تغيير روحيه تيمي
پرسپوليس تا قبل از بازي با ذوب‌آهن در هفته دوازدهم تيمي بود كه همواره به نتايج حداقل قناعت مي‌كرد.

توجه داشته باشيد تيمي كه در تاريخ فوتبالش همواره به تهاجمي بودن شهره بوده است، طي پنج برد خود تا قبل از هفته دوازدهم هيچ مسابقه‌اي را با اختلاف بيش از يك گل به سود خود خاتمه نداد. درواقع نوع بازي پرسپوليس به شكلي بود كه به محض پيش افتادن از حريف، تيغ حملاتش كند شده و به نوعي در پيله احتياط فرو مي‌رفت و همين تفكر نه تنها بازي همراه با برد اين تيم را از جذابيت مي‌انداخت، بلكه در بعضي بازي‌ها مثل رويارويي با پاس‌همدان و شهرداري تبريز و تساوي در ثانيه‌هاي پاياني امتيازات گرانبهايي را از كف شاگردان دايي خارج كرد، ولي از بازي با ذوب‌آهن اين وضعيت پرسپوليس كاملا تغيير كرد و حالا بعد از زدن گل برتري، اين تيم به فكر حفظ نتيجه نمي‌افتد، حاصلش هم كاملا مشخص است؛ تمام بردهاي اخير پرسپوليس با اختلاف بيش از يك گل به دست آمده تا تفاضل گل 2+ قرمزها طي سه هفته به 8+ برسد.

ترميم خط دفاع
گل‌خوردن‌هاي پرسپوليس در دقايق پاياني حسابي روي اعصاب بازيكنان، مربيان و علاقه‌مندان اين تيم پياده‌روي مي‌كرد. در حقيقت از هفته هفتم تا دهم و در بازي مقابل فولاد، پاس، شهرداري و ملوان همواره اين پرسپوليس بود كه گل اول را مي‌زد و بعد يا مساوي مي‌كرد يا مي‌باخت. به‌خصوص كه از هفته هشتم تا يازدهم قرمزها مرتبا بعد از دقيقه 85 گل خوردند كه دردناك‌ترين‌شان گل فرهاد مجيدي در وقت‌هاي تلف شده داربي بود. اين سريال مقابل نفت‌محمودآباد هم تكرار شد و از شيريني برد 5 بر صفر پرسپوليس كاست. ولي اين كابوس حالا ديگر از بين رفته است، چون پرسپوليس با تمركز بيشتر در خط دفاعي و برطرف كردن نقاط ضعف خود طي سه مسابقه اخير فقط يك گل آن هم روي يك پنالتي كاملا بحث‌برانگيز دريافت كرده است.

اقتدار در استفاده از مهره‌ها
بدون تعارف شيث رضايي مدافع خوبي است كه طي دو سال گذشته در پرسپوليس بازي‌هاي خوب زيادي هم انجام داده است، ولي به هر حال در كار او هم نقاط ضعفي ديده مي‌شود. به جرات مي‌توان گفت كه بعد از كنار گذاشته شدن شيث از سوي علي دايي، 90 درصد اهالي فوتبال مخالف اين تصميم سرمربي پرسپوليس بودند و حتي عده‌اي از منتقدان اين حركت دايي را نوعي پاك كردن صورت مساله و تغيير جهت افكار از شكست در داربي مي‌دانستند. هنوز هم نمي‌توانيم قضاوت كنيم كه آيا دايي رفتار صحيحي داشته يا خير، ولي در عين حال همان‌طور كه يك سرمربي بايد پاسخگوي نتايج تيمش باشد، بايد در مربيگري خود هم استقلال داشته باشد. فعلا هم علي دايي بعد از كنار گذاشتن شيث رضايي همه بازي‌هايش را با پيروزي‌هاي خوب و بدون ايراد در خط دفاعي پشت‌سر مي‌گذارد، پس حق با او است. درست مثل نيمكت‌نشيني‌هاي كريم باقري، برادران شيري و… كه فعلا حق به جانب دايي است.

و اما آرفي
اشپيتيم آرفي بعد از يك سال و نيم حاشيه‌نشيني و نيمكت و سكونشيني، اين روزها تبديل به يك گلزن تمام‌عيار شده است. مهاجمي كه طي بازي با نفت‌محمودآباد، استيل‌آذين و نفت تهران مجموعا 180 دقيقه وارد ميدان شده و چهار گل براي پرسپوليس زده و با نمايش خوب خود مقابل نفت كاري كرد كه نه‌تنها غيبت غلامرضا رضايي ملي‌پوش به چشم نيايد، بلكه حتي بعضي‌ها به نيمكت‌نشيني رضايي بعد از بازگشت از گوانگجو هم فكر كنند. در حال حاضر منتقدان دايي مدعي هستند با گلزني‌هاي اخير بايد دايي را مورد مواخذه قرار داد كه چرا چنين مهاجمي را طي 9 ماه گذشته مربيگري‌اش به نيمكت و سكو دوخته است؟ در جواب اين دوستان بايد گفت كه آيا كسي از بين آنها مي‌توانست تضمين بدهد كه آرفي از شروع فصل در همين وضعيت آماده و باانگيزه ظاهر شود؟ از شروع ليگ نهم كه دايي نبود، پس چرا آرفي طي 21 مسابقه زمان مربيگري زلاتكو كرانيكار فقط يك گل‌زده بود؟ واقعيت اينجاست كه جايي براي مواخذه دايي وجود ندارد، چون او زماني از آرفي استفاده كرده كه اين بازيكن در اوج آمادگي و انگيزه بوده و جواب اعتماد دايي را داده است. رابطه بين دايي و آرفي تازه شروع شده است.

نویسنده: آرش رستم نمدی