مرجع خبری پرسپولیس : يادش به خير روزهايي كه خيلي هم دور نبود همان روزهايي كه بازيكن براي پوشيدن پيراهن دو تيم پرسپوليس و استقلال نذر و نياز مي‌كرد.

وقتي مي‌فهميد مورد توجه يكي از اين دو تيم قرار گرفته تا چند روز خواب و خوراكش را از دست مي‌داد و حتي پس از انجام چند بازي باز هم باورش نمي‌شد كه براي اين تيم بازي مي‌كند. عباس كارگر كه امروز خيلي نامش به ميان نمي‌آيد روز جدايي از پرسپوليس را هيچ وقت فراموش نكرده و با حسرت از آن ياد مي‌كند. اما امروز چه؟

امروز بازيكن وقتي به يكي از اين دو تيم مي‌آيد خودش را از كودكي عاشق آن مي‌داند اما همين كه قراردادش تمام مي‌شود از پيشنهاد تيم رقيب صحبت مي‌كند، آن هم به راحتي آب خوردن. اين بازيكنان چقدر خوب براي خودشان بازارگرمي مي‌كنند و چقدر باشگاه‌هاي بزرگ ما معطل آنها مي‌شوند و بعضا چوب سادگي خودشان را مي‌خورند اما اي كاش مسوولان باشگاه و مشاوراني كه همه جا خودشان را به آنها مي‌چسبانند كمي به مسائل دقيق شوند.

بازيكني كه جايگاه بسيار خاصي در تيمش دارد و اگر دو روز تمرين هم نكند خيلي مورد مواخذه قرار نمي‌گيرد و حتي اگر يك روز قهر كند او را با اتومبيل شخصي به زمين تمرين ديگري مي‌برند تا جداگانه تمرين كند و با همان اتومبيل هم به خانه‌اش برمي‌گرداند و از همه مهمتر پول قراردادش را هم سر موقع مي‌گيرد چرا بايد به يكي از دو تيم بزرگ پايتخت بيايد و زير سايه بزرگان اين تيم‌ها قرار بگيرد؟ اما در مورد خلعتبري كه به گفته خودش از اتريش و امارات پيشنهاد داشت و به همين دليل يكي دو هفته‌اي باشگاه پرسپوليس را معطل خودش كرد كاملا مشخص بود كه در ذوب‌آهن مي‌ماند. در سال‌هاي گذشته هم ما نمونه‌هايي مثل خلعتبري را داشتيم.

بازيكن ملي‌پوش يك تيم شهرستاني كه او هم جايگاه خاصي در تيمش داشت و هر ساله قرارداد يك ساله‌اي را تمديد مي‌كرد در زمان نقل و انتقالات به تهران مي‌آمد و سري به دفتر علي پروين در توانير مي‌زد كه مشغول مذاكره با بازيكنان مورد نظرش براي پرسپوليس بود اما اين بازيكن خودش مي‌دانست كه به هيچ وجه خيال آمدن به پرسپوليس را ندارد اما حضورش در دفتر علي پروين، قيمت او را بالا مي‌برد. امروز هم هستند بازيكناني كه با مديران چند تيم مطرح مذاكره مي‌كنند اما خودشان هم مي‌دانند كه هيچ‌جا تيم خودشان نمي‌شود. در اينكه بازيكني مثل خلعتبري توانايي‌هاي فني زيادي دارد شكي نيست و اينكه چقدر هم پول گرفته به خودش ارتباط دارد اما بحث اصلي با مديران باشگاه‌ها است كه خيلي پاي ليست خريدهاي خود نايستند، چون شأن باشگاه‌ها هميشه از بازيكنان بالاتر است.