خبر سرخ: احمد نوراللهی یکی دیگر از بازیکنانی بود که با دلخوری از باشگاه پرسپولیس جدا شد، مانند اکثر نقل و انتقالاتی که در سالهای گذشته شاهد بوده‌ایم.

دو فصل پیش در نقل و انتقالات نیم فصل پیشنهادی برای انتقال علیرضا بیرنوند از آنتورپ رسید اما مدیریت و کادرفنی با توجه به نیاز تیم با این انتقال مخالفت کردند.

اما در زمان مدیریت انصاری فرد با موافقت باشگاه با افزودن متممی به قرارداد بیرانوند یک و نیم میلیارد به قرارداد پایه او اضافه شد و از طرفی رضایتنامه این بازیکن برای پیوستن به آنتورپ صادر شد با این شرط که بیرانوند تا پایان فصل در پرسپولیس بماند و بازی کند.

این معامله دوسر سود برای دو طرف ایرانی بود و تنها این باشگاه آنتورپ بود که ۷۰۰ هزار دلار از جیبش خارج شد. بیرانوند می‌توانست انتهای فصل که قراردادش تمام شده راهی تیم جدید شود اما در این صورت نه یک و نیم میلیارد بیشتر به او می‌رسید، نه ۷۰۰ هزار دلار به باشگاه پرسپولیس.

در نهایت بیرانوند راهی آنتورپ شد اما به او گفتند به خاطر این چند بازی آخر فصل که در ترکیب نبودی ۲۵ درصد از قرارداد به تو تعلق نمی‌گیرد و متمم قرارداد را هم پرداخت نمی‌کنیم!

این در حالی است که مسابقات به خاطر شیوع کرونا به تعویق افتاد و بیرانوند حاضر بود تا انتهای فصل برای پرسپولیس بازی کند اما رسول‌پناه اصرار داشت او راهی آنتورپ شود تا قسط آخر قرارداد را دریافت کند و بدهی برانکو را با آن پرداخت کند.

در نهایت باشگاه با پرداخت مبلغ درخواستی بیرانوند مخالفت کرد و بیرانوند برای دریافت مطالباتش به کمیته تعیین وضعیت شکایت کرد و این کمیته هم نیمی از طلب او را کم کرد.

شاید باید خوشحال باشیم که ۲٫۵ میلیارد از بدهی باشگاه کم شده اما اگر قرار باشد در هر پرونده و اتفاقی این طور کورکورانه دفاع کنیم و طرف مقابل را محکوم کنیم نه تنها حامی منافع باشگاه نبوده ایم که بیشتر دوستی خاله خرسه داشتیم. شاید باشگاه در کوتاه مدت یکی دو میلیارد سود کند اما در بلندمدت وقتی بازیکنان رفتار باشگاه را می‌بینند خیلی از جاها دیگر حاضر نیستند از منافع خود بگذرند و به راحتی به پیشنهاد بالاتر چراغ سبز نشان می‌دهند.

در ماجرای جدایی احمد نوراللهی هم باشگاه پرسپولیس تا به حال دو نامه و یک بیانیه در پاسخ به نوراللهی منتشر کرده و گله‌های دو طرف از یکدیگر ادامه دارد. مدیران و معاونان پرسپولیس هم برخلاف سرمربی تیم که برای شاگردان جدا شده اش آرزوی موفقیت کرده در پست‌ها و استوری‌های خود به گله کردن پرداخته‌اند.

بحث به هیچ وجه درباره شخص احمد نوراللهی و ماندن یا رفتن او نیست و او ممکن است هزار و یک ایراد و اشتباه داشته باشد که در جای خود قابل ذکر است. احمد و احمدها و شجاع‌ها و علیپورها و ترابی‌ها شاید بدترین آدم های دنیا باشند، اما این بیانیه‌ها و کامنت‌ها و حمله کردن‌ها هیچ دردی را دوا نمی‌کند. آن کسی که رفته دیگر رفته، صحبت درباره کلیت رابطه باشگاه و بازیکن است.

بازیکنان فکر خودشان هستند، خیلی اوقات بی معرفتی می‌کنند، رفیق نیمه راه می‌شوند و اشتباهات بسیار دیگری دارند، همه اینها درست. اما نمی‌شود انتظار داشت بذر جو بکاریم و گندم درو کنیم! ما درست رفتار کنیم آن وقت اگر واکنش اشتباه دیدیم می‌توانیم گله کنیم.

بازیکن با خودش می‌گوید با هم‌تیمی من که در تیم ماند و مصدوم شد چه کردند؟ با بازیکنی که در ازای انتقالش به باشگاه سود رساند چه کردند و چطور با او راه آمدند؟ وقتی زیر توافق خود با بازیکن زدند و باید حقوقش را نصفه و نیمه در کمیته وضعیت پیگیری کند چرا من باید رفتار آنها را تکرار کنم؟ آن هم قراردادی که چندین برابر کمتر از پیشنهاد خارجی است. این طور می‌شود که تا روز آخر قراردادش می‌ماند و حاضر به تمدید نشده و بدون یک ریال سودآوری جدا می‌شود.

در فوتبالی با اقتصاد و ساختار بیمار که قراردادها همه یکطرفه است و هیچ کدام بیشتر از دو فصل نیست باید با همین ترفندها و مماشات‌ها منافع تیم را تامین کرد وگرنه هرکس باشد پول بدون دردسر، بدون کاهش ارزش، بدون شکایت و بدون تاخیر را انتخاب می‌کند و با یک امضای ساده راهش را می‌کشد و می‌رود.

 

برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)