پرسپولیس نیوز : مدیران و پیشکسوتان باشگاه استقلال و پرسپولیس دغدغه‌های خود را درباره واگذاری این دو باشگاه اعلام کردند و خواهان تغییر در نحوه واگذاری این دو تیم شدند.

ایسنا میزبان دو مدیرعامل سابق باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس به همراه دو تیم از پیشکسوتان ارزشمند این دو باشگاه، آقایان حاجیلو و فنونی‌زاده بود تا مسئله واگذاری سرخ‌آبی‌ها را با آنها مطرح کند و نظرات آنها را جویا شود ضمن آنکه حسن زمانی رئیس کارگروه نظارت بر نحوه واگذاری این دو باشگاه از سوی مجلس شورای اسلامی نیز در این جلسه حضور داشت. مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید:

* اگر موافق باشید از آقای زمانی شروع کنیم چرا که پاسخ‌های ایشان می‌تواند بر شروع بحث و ارائه دیدگاه‌هایی که از سوی سایر مهمانان مطرح می‌شود موثر باشد.

زمانی: البته همان طور که می‌دانید مسئولیت من از سوی مجلس شورای اسلامی نظارت بر نحوه واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس است. یعنی ما بر نحوه انجام واگذاری نظارت داریم. دو تیم استقلال و پرسپولیس شاخصه اصلی فوتبال ایران هستند و اعتقاد دارم هر زمانی که این دو تیم در اوج بودند فوتبال ملی ما هم در اوج قرار داشته است. همین اوضاع بحرانی که پرسپولیس در آن قرار دارد از نظر من 30 درصدش مربوط به خود این باشگاه است. 70 درصد مشکلات این باشگاه مسایلی است که به این تیم تحمیل شده و این برای تیمی که چیزی حدود 30 میلیون طرفدار دارد اصلا جالب نیست. همان طور که می‌دانید در بودجه سال 93 مجلس شورای اسلامی خصوصی شدن دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تصویب شد و همان زمان هم کارگروه نظارت بر نحوه واگذاری شکل گرفت. ما جلسات مختلفی با کسانی که می‌توانستند در این میان نظرات سازنده‌ای داشته باشند برگزار کردیم. ما الان طبق برنامه پیش‌بینی شده پیش رفته‌ایم و امیدواریم که 27 بهمن این دو باشگاه وگذار شود. تا الان در زمان واگذاری تاخیری نداشته‌ایم و اگر 27 بهمن کار خصوصی شدن این دو باشگاه تمام شود ما یک ماه از زمان پیش‌بینی شده جلو خواهیم بود. تا جایی که اطلاع داریم کسانی برای خرید تا الان پیش آمده‌اند و مذاکراتی هم داشته‌اند، اما بنا داریم تا بیست و هفتم در این زمینه ورودی نداشته باشیم و پس از آن در مورد خریداران نظارت کنیم. درباره رقمی که درباره این دو باشگاه در نظر گرفته شده است باید بگویم که اگر کسی این کاره باشد، می‌تواند این رقم را خیلی راحت دو ساله با سود زیاد باز گرداند و هیچ جای نگرانی نیست. این نکته را هم در نظر داشته باشید که برند این دو تیم پس از واگذاری مجانی به کسی واگذار نخواهد شد و استفاده از برند تنها در اختیار خریدار خواهد بود.

* ظاهرا در بحث برند شرکت این دو باشگاه سوالات زیادی وجود دارد. آقای فتح‌الله زاده به عنوان کسی که در این رابطه پیش‌تر اظهاراتی داشتند شاید بهتر بتوانند این موضوع را توضیح دهند.

فتح‌الله‌زاده: یک زمان دوستان اعلام کردند که می‌خواهیم برند دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را بفروشیم، اما شرکت این دو باشگاه بحث‌شان مجزاست. این مساله با ساختار AFC مغایرت دارد. یعنی AFC برند را به رسمیت نمی‌شناسد. یعنی شما نمی‌توانید به اسم این که صاحب برند استقلال هستید در لیگ قهرمانان آسیا بازی کنید. چرا؟ چون دو سال پیش AFC تیم‌ها را ملزم کرد که شرکت شوند. از نظر AFC شرکت تیم محسوب می‌شود بنابراین هر کسی که برند باشگاه استقلال را می خرد باید شرکت باشگاه استقلال را هم خریداری کند. یک چیز خطرناک دیگر هم من در این جا متوجه شدم و آن هم این که گفتند یک شرکت به نام استقلال را هم بعدا ثبت خواهیم کرد. این مساله خطرناک است، چرا که شرکت قبلی می‌تواند بگوید به این اسم قبلا شرکتی ثبت شده و AFC هم آن را پذیرفته است. این همان بهانه‌هایی است که آقای عابدینی یک بار چوبش را خورده است. رفته پرسپولیس را خریداری کرده و این باشگاه واگذار شده و بعد از سه ، چهار سال یک دولتی عوض شده و به او گفته‌اند که چه کسی باشگاه را به شما فروخته است؟ این جا هم همین مساله مطرح است. ثبت شرکت با خودش شماره دارد. من نمی‌دانم از چه کسی استمداد بطلبم، چرا که از یک چیز می‌ترسم. احساس می‌کنم که این دو باشگاه از حالت خصوصی‌سازی بیرون آمده‌اند. علیرغم این که این دو پول ساز هستند، اما یک آدم فوتبالی یا اقتصادی با این قیمت این باشگاه‌ها را خریداری نمی‌کند، چون به صرفه نیست. من احساس می‌کنم شرکت‌های دولتی یا شبهه دولتی دارند وارد این قضیه می‌شوند و آنها خریدار هستند. در حقیقت فوتبال ما به جای این که به سمت خصوصی شدن برود به سمت تبدیل شدن به یک کمپین سیاسی می‌رود و تبدیل به خانه احزاب می‌شود. این بازی بسیار خطرناکی است و من از مسئولان کشور مثل رییس جمهور تقاضا می‌کنم که در این مساله ورود کند. من شک ندارم که یک برنامه‌ریزی سیاسی در حال رخ دادن است. من فکر می‌کنم که احزاب در حال منتقل شدن به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هستند.

* آقای عابدینی، نظر شما در این باره چیست؟

عابدینی: قطعا واگذاری استقلال و پرسپولیس امری حتمی به شمار می‌رود. اگر شما دو تیم استقلال و پرسپولیس را با هر دلیل و شکلی بفروشید، ولی این دو باشگاه پرونده‌ای در فیفا یا AFC داشته باشند، این پرونده گریبان خریدار را خواهد گرفت. در این جا آمده است که ما بدهی‌ها را می‌دهیم. برای این که فوتبال را می‌شناسیم از این صحبت‌ها می‌کنند. من و آقای ژوزه به همراه قطبی پرونده داریم. این پرونده‌ها در فیفا مطرح هستند. این مساله می‌تواند شش تا دوازده امتیاز از باشگاه پرسپولیس کسر کند. این امتیاز از تیمی کم می‌شود که در داخل زمین است و برای فیفا اهمیتی ندارد که این بدهی‌ برای چه دوره‌ای است و قرار بوده این بدهی را اصلا چه کسی پرداخت کند. این نکته حساسی است که در این واگذاری به آن توجهی نشده است. من خطاب به آقای زمانی می‌گویم که دقت به این عمل وظیفه شماست. اگر ما در مسائل اجرایی کشور ایراداتی داریم دلیلش ضعف نظارت است. شما بر اساس تبصره "3" بند "ع" با صراحت آورده‌اید فروش سهام شرکت‌های ورزشی دولتی؛ کجا صحبت از برند آورده‌اید؟ چرا می‌گویم برند؟ چون می‌گویند که سهام معوقه و دیون دارد. خب بهتر نبود این معوقات و بدهی‌ها را اول صاف می‌کردید؟ شما چرا به این توجه نمی‌کنید که واگذاری را آنقدر طول دادند که تا پایان سال برسیم. شما در قانون گفته‌اید که واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تا آخر سال. نه این که آخر سال. آنها می‌توانستند شش ماه پیش آن را انجام دهند. این اشکال دوم بود که می‌خواستم به آن اشاره کنم. من به اراده واگذاری استقلال و پرسپولیس احترام می گذارم. به این نکته توجه کنید که آقایی بیاید و مدیرعامل یکی از این دو باشگاه شود و در نهایت با ایجاد یک لابی حزبی به شورای اسلامی شهر تهران و یا به نمایندگی مجلس شورای اسلامی برسد. این جای تاسف دارد که یک جوان برای هویت ملی تصمیم گیری می‌کند. استقلال و پرسپولیس هویت ملی این کشور هستند. سایر تیم‌های لیگ برتر هویت استانی دارند. منهای تراکتورسازی که هویت زبانی هم دارد یعنی هر جا که آذری‌ها هستند این تیم طرفدار دارد اما استقلال و پرسپولیس هویت ملی دارند و از بیله‌سوار مغان تا خاش پر از طرفداران استقلال و پرسپولیس است. راجع به این مساله یک بچه نمی‌تواند تصمیم گیری کند. آقای زمانی، من به همت و اراده شما احترام می‌گذارم. یکی از کسانی که می‌توانستیم در این واگذاری روی او حساب کنیم آقای پورحسینی است. او رییس ستاد لشگر عاشورا بوده. در دیوان محاسبات و مجلس شورای اسلامی خدمت کرده است. او فردی قابل احترام است. من پیش او رفته‌ام و به او گفته ام که آقای حسینی کارهای شما همه درست، چرا اما در این جای کار خراب کار می‌کنید؟ چه جایگاهی برای پیشکسوت، صاحب سهام که مردم هستند قائل شده‌اید. درد من این است که استقلال و پرسپولیس برند معنوی هم دارند و صاحبان اصلی آن مردم هستند. در برند معنوی مردم حاکم هستند یا صاحب سرمایه؟ متاسفانه در این واگذاری فقط برند مادی دیده شده است. چرا به خریدار نگفته‌اید که موظف است بعد از دو سال باشگاه را باید سهامی عام کند و در اختیار هواداران بگذارد؟ ما برای مردمی که عاشق این تیم‌ها هستند و می‌خواهند سهمی در این دو تیم داشته باشند هیچ جایگاهی ندیدیم. من تمنا می‌کنم آقای زمانی اگر راهکاری دارد یک فرجه‌ای بگذارید و به این مساله توجه کنید. من درباره این پاکت باز کردن یک مساله خصوصی را باید بعدا به شما بگویم که می‌خواهند هم ما و هم آقای پورحسینی و اساسا بحث واگذاری را خراب کنند. من امیدوارم که پاکت‌ها بی ربط باشند و باز نشوند تا خود به خود یک فرجه ایجاد شود تا واگذاری به صورت ساختاری اصلاح شود. نباید بخش خصوصی این دو باشگاه را بگیرد و تبدیل به یک حزب کند، بلکه باید کار را به سمت کلیات نظام پیش ببرد. نباید از آرای مردم سوء استفاده شود. ما معلوم است که چه کسی هستیم. پاکت ما باز است اما آن کسی که می‌خواهد باشگاه را بخرد هم پاکتش باز است؟ همه هویت او همان پاکت است یا نه؟! چیزهای دیگری هم در این میان وجود دارد؟ خدا کند تردیدهای فتح‌الله زاده فقط صحت داشته باشد و تردید‌های من محلی از اعراب نداشته باشد. به هر حال آنها از خودمان هستند، نهایتا ما را می‌گذارند کنار.

فتح‌الله زاده: جناب مهندس! آنها خودی نیستند. در انتخابات چه کسانی پول می‌دادند تا نماینده شوند؟ بعضی‌ها کاسب خوبی هستند که در سیاست‌ها دخالت می‌کنند. ما یک مشکل بزرگ داریم که آن را هم به آقای پورحسینی هم گفته‌ام. من به عنوان یک شخص طلبی از باشگاه استقلال دارم. من در این باره می‌روم اقدام می‌کنم و وارد پروسه اداری می‌شوم. فرض بگیرید که خسته می‌شوم و نامه‌ای به AFC می‌نویسم و می‌گویم که بر اساس مستندات پولی به این باشگاه قرض داده‌ام، اما آنها به من پولی نمی‌دهند. AFC بلافاصله اقدام می‌کند. آن کسی که باشگاه را می‌خرد اگر به یکباره ورشکست شود چه کار می‌کنید؟ الان می‌گویند که باشگاه استقلال 40 میلیارد بدهی دارد. تنها کافی است دو میلیارد از این بدهی به AFC اعلام شود تا بلافاصله باشگاه را تعطیل کند. حتی در دادگاه‌های داخلی هم چنین چیزی شود با حکم قضایی من می توانم بخشی از سهام باشگاه را در اختیار بگیرم. این‌ها چیز‌هایی است که اصلا به آن توجهی نشده است. باشگاه که بقالی نیست که بدهی‌اش ریز باشد و متوجه نشویم. مثلا بگوییم که قند و شکر خریده‌ایم و دقیقا نمی دانیم میزان بدهی چقدر است. بدهی 40 میلیاردی استقلال خیلی مشخص است. مثلا 20 بازیکن هر کدام 800 میلیون تومان طلب دارند یا فلان جا یک میلیارد از استقلال می‌خواهد. بهتر است قبل از واگذاری همه این بدهی‌ها تسویه می‌شد. دولت به دنبال این است که سودش را بگیرد اما بدهی‌ها را پرداخت نکند و به این ترتیب باشگاه و خریدار بعدی دچار معضلات زیادی خواهند شد. نهایتا سرمایه‌دار ورشکست می‌شود و پولش را می‌بازد ، ولی ما این جا 20 الی 30 میلیون هوادار داریم که تیم‌شان از بین رفته و مایوس و ناامید شده‌اند. به یکباره ما به چیزی حدود 40 الی 50 میلیون جمعیت بی اعتنایی کرده‌ایم و آنها را دچار مشکل کرده‌ایم. اگر این تعداد افراد ارزش ندارند پس چه چیزی ارزش دارد؟! آقای زمانی از شما می‌خواهم در این رابطه تمرکز کنید. یک جلسه‌ای را با پیشکسوتان و اهالی فن برگزار کنید تا دغدغه‌هایشان را بشنوید. کل مدیران عامل تاریخ باشگاه استقلال و پرسپولیس را جمع کنید و از آنها نظر خواهی کنید. یک جمع بندی خوب داشته باشید تا مشکلات حل شود.

* آقای زمانی نظرتان راجع به نقد‌هایی که آقایان عابدینی، فتح‌الله زاده و زمانی بیان کردند چیست؟

زمانی: دوستان یکسری نگرانی‌هایی دارند که به نظرم به حق است. قطعا باید جلساتی باشد تا این نگرانی‌ها برطرف شود اما یک نکته درباره کمپین سیاسی باید بگویم و آن هم این که من ضمن احترام برای آقای فتح‌الله زاده و این که می‌دانم ایشان از سر دلسوزی و نگرانی این بحث را مطرح کرده‌اند، ولی باید بگویم که با توجه به نظارت‌های صورت گرفته و مسایلی که در رابطه با اهلیت خریدار مطرح می‌شود این قول را می‌دهم این دو تیم در دامن افراد سیاسی نخواهد افتاد.

* آقای زمانی، فرض محال، محال نیست. یک در هزار فرض کنید این اتفاق بیفتد. آیا اساسا راهکاری برای این مساله در صورت وقوعش در نظر گرفته شده است؟

زمانی: یکی از مسایلی که خریدار تعهد می‌دهد این است که اگر از مسیر مشخص شده منحرف شود خیلی راحت باشگاه از او گرفته می‌شود. به همین دلیل می‌گویم این دغدغه دوستان برطرف شده و فکری به حال آن شده است. درباره شرکت‌ها هم باید بگویم یکی از توضیحاتی که سازمان داشت این بود که برای آسوده کردن خیال خریدار از سوی طلبکاران گفتیم که آقای خریدار یا شرکت دارید یا ندارید. اگر شرکت دارید که در قالب آن می‌توانید کار را جلو ببرید. اگر هم ندارید می‌توانید یک شرکت در این قضیه ثبت کنید. دوستان می‌گویند این مساله اشکال دارد. سازمان خصوصی سازی می‌گوید به لحاظ قانونی مشکلی ایجاد نمی‌کند. شرکت فعلی استقلال و پرسپولیس قرار است مدیر تسویه داشته باشد، تا زمانی که کارها انجام شود و بعد از اتمام کار شرکت فعلی استقلال و پرسپولیس منحل می‌شود.

فتح‌الله زاده: آقای زمانی حرف شما در این جا صحیح نیست. AFC شماره شرکت فعلی باشگاه استقلال و پرسپولیس را پذیرفته و آن را ثبت کرده است. شما اگر این را منحل کنید یک شرکت دیگر نمی‌تواند جایگزین آن شود. ما که نمی دانیم دولت بعدی چه کسی خواهد بود و چه فکری دارد. به یکباره شاید این اتفاق بیفتد که با همان شماره ثبت شده قبلی تیم استقلال و پرسپولیس مجددا ثبت شوند. همین الان به من 40 میلیارد بدهند تا من بدهی‌های استقلال را تسویه کنم و یک ماهه باشگاه را بدون حتی یک ریال بدهی به خریدار واگذار خواهم کرد. اگر بعدا کسی پیدا شد و گفت که من از باشگاه طلب دارم مسئولیت آن طلب بر عهده من قرار بگیرد، چرا چیزی که به این راحتی قابل حل است را حل نمی‌کنید؟ متاسفانه یک عده‌ای که این کاره نیستند صورت‌های مالی استقلال و پرسپولیس را مخدوش جلوه می‌دهند و می گویند برای این که خریدار با طلبکار روبرو نباشد این کار را انجام نمی‌دهیم. من از طرف پرسپولیس نمی‌توانم صحبتی کنم اما درباره استقلال خیلی راحت ادعا می‌کنم که صورت‌های مالی بسیار شفاف است و یک ماهه قابل تسویه است. این که آنها می گویند استقلال 90 میلیارد بدهکار است دروغ است و این مساله را من با سند و مدرک اثبات می‌کنم. من با خریدار باشگاه کاری ندارم. دل من برای هوادار می‌سوزد که این وسط به لحاظ روحی دچار مشکل خواهد شد. این ناامیدی الان وجود دارد که باعث شده نهایتا سه هزار نفر برای دیدارهای لیگ به ورزشگاه می‌روند و این در حالی است که در گذشته بیش از پنج هزار نفر برای تمرینات تیم در زمین حاضر می‌شدند.

* بخش زیادی از هویت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس متعلق به پیشکسوتان این دو تیم است. قطعا بسیاری از این پیشکسوتان نگران رخ دادن اتفاقاتی هستند که برای پاس رخ داد. به همین دلیل دوست داریم نظر آقای حاجی‌لو و فنونی زاده را در این رابطه بدانیم.

حاجیلو: من برای آقایان فتح‌الله‌زاده و عابدینی احترام زیادی قائلم و با این عزیزان بزرگ شده‌ام. برادر آقای عابدینی که در جنگ شهید شد همکلاس من بود و با خانواده‌ ایشان رابطه صمیمی داشتم. با احترام به این عزیزان باید بگویم که بحث‌هایی مثل مزایده و مناقصه مسایلی اقتصادی است که من از آنها خیلی سر در نمی‌آورم. چیزی به نام هویت، نفس، اسم، عشق و از این چیزها را ندیده‌ام که جایی به مناقصه یا مزایده بگذارند. مطمئنا پشت این واگذاری یک سیاستی است که من سوادش را ندارم. من اقتصاد را نمی‌فهمم چون مشی‌اش را نداشتم. همیشه در فوتبال بوده‌ام و با آن زندگی کرده‌ام اما اعتقاد دارم که یک پروسه 10 ساله باعث شده که استقلال و پرسپولیس را به این روز بیندازند. استقلال و پرسپولیس ساختمان نیستند که برای مزایده آنها را آماده کنیم. هیچ کس نمی‌تواند دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را بخرد. من فکر می‌کنم کسی که 290 میلیارد تومان برای خرید این دو باشگاه می‌پردازد به دنبال برداشت خیلی بیشتر از این‌هاست. کسی این که این قدر پول دارد یک آدم معمولی نیست. او یک فردی است که با تفکرات اقتصادی بزرگ شده است. با واگذاری این دو باشگاه اتفاقی برای پیشکسوتان رخ می‌دهد که یک خاطره تنها برای آنها باقی می‌ماند. هر دوی آقایان عابدینی و فتح‌الله زاده در جاهای بزرگی در این مملکت خدمت کرده‌اند. این دو ثابت کرده‌اند که پایبند نظام هستند. در گالاتاسرای وقتی می‌خواهند باشگاهی را واگذار کنند دیدیم که فردی مثل عابدینی و فتح‌الله زاده را مامور می‌کنند تا کار را پیش ببرند اما ما متاسفانه آدم‌های با هویت و بزرگمان را خیلی راحت از دست می دهیم. همین آقای افشارزاده را ببینید. او در کمیته ملی المپیک بوده است. ظاهرا برای او یک تکلیف شرعی ایجاد کرده‌اند که او مدیرعاملی استقلال را قبول کرده است. بحث من روی یک فرد نیست. صحبت من نوع برخورد است و این که چرا از سرمایه‌ها استفاده نمی‌کنیم. من همه زندگی‌ام را در استقلال گذرانده‌ام و بعد از چند سال هم قاعدتا خواهم مرد ، چرا که اکثر زندگی‌ام گذشته و کمی از آن باقی مانده است اما نگران هواداران هستم. آیا کسی جز فتح‌الله زاده و عابدینی به عنوان مدیران فوتبالی وجود دارد که معنای واقعی استقلال و پرسپولیس را بداند؟

خیلی از مردم روی این سکوها به خاطر دو تیم استقلال و پرسپولیس مرده‌اند و خیلی‌ها هم با این تیم‌ها زندگی می‌کنند. خدا بیامرزد ناصرخان را، اما خاطرم هست که زمانی که با او هم بازی بودم شش هزار نفر برای دیدن تمرینات ما حاضر می‌شدند و ما نمی‌دانستیم که چه کار کنیم. من نمی‌دانم چه اتفاقی برای این فوتبال افتاده است، اما این را می‌دانم که قصه مزایده، تنها یک قصه است. اگر می‌خواهند دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را کنسل کنند، می‌توانند سال بعد این دو تیم را ضعیف‌تر کنند تا به لیگ یک بروند و همین طور به دسته‌های پایین‌تر سقوط کنند تا همه این دو تیم را فراموش کنند. آقای زمانی! شما در مجلس شورای اسلامی حضور دارید و با آدم‌های درشت صحبت می‌کنید که آنها فهم سیاسی دارند، اما من فهم ورزشی دارم. در فهم من خصوصی شدن دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در قالب مزایده را نه انسانی می دانم و نه ورزشی. خصوصی شدن این دو تیم تهدید بزرگی برای آنهاست. الحمدالله تعداد پیشکسوتان بزرگ هم روز به روز کم می‌شوند. من یک عکس دارم که فقط دو، سه نفر از افراد حاضر در آن زنده‌اند. آن کسانی که برای خصوصی شدن دو تیم تصمیم می‌گیرند واقعا متوجه این مسائل می‌شوند؟

* آقای حاجیلو نظر شما راجع به خصوصی سازی تنها موضع شما محسوب می‌شود یا این که شما با توجه به ارتباطتان با سایر پیشکسوتان آنها را هم به صورت غالب هم نظر با خود می‌دانید؟

حاجیلو: پیشکسوتان استقلال به صورت کلی اعتقاد دارند که عده‌ای به دنبال جمع کردن استقلال هستند، اما رویشان نمی‌شود که این را واضح اعلام کنند. این چه عجله‌ای است که برای فروش باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس صورت گرفته است. عجیب است که می‌بینیم بدهی‌های استقلال و پرسپولیس را هر شب اضافه می‌کنند. از 40 میلیارد به 90 میلیارد افزایش می‌دهند و فردا هم آن را تحویل می‌دهند. من دلم واقعا برای رویانیان سوخت، چرا که مثل کسی که از هواپیما پرتش کنند بیرون او را از فوتبال کنار گذاشتند. متاسفانه کاری از ما پیشکسوتان بر نمی‌آید و این اتفاقی است که در حال رخ دادن است.

* جدا از بحث‌هایی که آقای حاجیلو مطرح کردند، یک نکته مفغولی هم در این جا وجود دارد که شاید گفتنش خالی از لطف نباشد. در حال حاضر می‌بینیم که در بازی‌های استقلال و پرسپولیس سه الی پنج هزار نفر در ورزشگاه حاضر می‌شوند. بارها در هنگام ارسال چنین اخباری برای ما این سوال پیش می‌آید که آن هوادار فوتبالی که در خارج از ایران اخبار را دنبال می‌کند با دیدن این آمار به چه چیزی فکر می‌کند. در اواسط دهه شصت بود که به خاطر دارم پرسپولیس برای انجام یک دیدار دوستانه به شهر ری آمد به خاطر دارم که به همراه پدر و برادرم برای تماشای بازی به ورزشگاه رفتیم. شهر ری کاملا آن روز تعطیل بود و همه به دنبال فهمیدن زمان و مکان بازی بودند. یادم می آید که نتوانستیم در ورزشگاه حاضر شویم و در نهایت بالای یک ساختمان مشرف به ورزشگاه رفتیم که از آنجا فقط محدوده نقطه کرنر را می‌دیدم. من با دیدن همان منطقه از بازی و شنیدن گزارش بازی از طرف بلندگوی ورزشگاه کلی لذت می‌بردم. الان این دغدغه ما شده که چرا آن پرسپولیس پر طرفدار که یک شهر را تعطیل می‌کرد به این روز افتاده و دیگر کسی برای دیدن بازی‌هایش به استادیوم نمی‌رود. آقای فنونی‌زاده شما به عنوان پیشکسوت پرسپولیس در این رابطه چه نظری دارید؟

فنونی‌زاده: از من با سوادترهای زیادی در پرسپولیس حضور دارند. با این حال همه فرمایشات دوستان را تایید می‌کنم، اما درباره واگذاری باید بگویم که این بحث از چند دولت قبل مطرح بود. من بر خلاف حاج اصغر (حاجیلو) اعتقاد دارم خصوصی شدن دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به نفع فوتبال ایران است. من بر خلاف حاج آقا فتح‌الله‌زاده اعتقاد دارم که آدم‌های زیادی هستند که برای خرید باشگاه پا پیش می‌گذارند و قیمت استقلال و پرسپولیس به بالای 500 میلیارد هم می‌رسد. افراد متمول زیادی هستند که می‌خواهند این دو تیم را بخرند. من با عابدینی موافقم که هویت پرسپولیس قابل فروش نیست و در کل با واگذاری این دو باشگاه مخالف نیستم. جا دارد که یک خاطره هم بگویم. سال 65 بود که به تپه‌های داوودیه رفتیم تا تمرین کنیم. در کل استقلال هویت بهتری از ما در آن زمان داشت. آنها در نظام آباد تمرین می‌کردند، اما باشگاه پرسپولیس هیچ امکاناتی نداشت تا این که مهندس عابدینی آمد و با ارتباطاتش با کارگران زمین این تیم را جور کرد. شاید باورتان نشود که ما در دهه شصت چیزی نداشتیم چون موبایلی هم در کار نبود به بانک تجارت زنگ می‌زدیم و به خوردبین می‌گفتیم که "محمود خان تمرین کجاست؟" که معمولا تا ساعت 13 مشخص نمی‌شد که تمرین در کجا برگزار می‌شود. برگردم به خاطره‌ام که مربوط به سال 65 بود. خلاصه ما از تپه‌های داوودیه پایین آمدیم که دیدیم یک آقایی با کت و شلوار پایین ایستاده است. آن زمان فقط مدیرعاملان کت و شلواری بودند و ما این فرد را نمی‌شناختیم. خسته و کوفته از تپه پایین آمده بودیم و حتی آب خوردن هم نداشتیم که آن فرد به گفت من می توانم با علی پروین دیدار کنم؟ به او گفتم بزرگ‌ترین حسن علی آقا مردمداری اوست. پروین را به او نشان دادم که پایش را در جوی آب گذاشته بود و در حال شستن دست و صورتش بود. او به من گفت که رویم نمی‌شود جلو بروم. آیا امکان دارد که خودت من را به پیش پروین ببری؟ به او گفتم بیا برویم که درِ محبت علی آقا همیشه باز است. رفتیم پیش پروین و او به علی آقا گفت که من از طرف ثبت شرکت‌ها آمده‌ام. خدا شاهد است که دروغ نمی‌گویم و این خاطره را برای اولین بار تعریف می‌کنم. علی آقا برگشت و به او گفت که ثبت شرکت‌ها کجاست؟ بنده خدا نمی‌دانست که ثبت شرکت‌ها چیست. به او گفتم علی آقا هر کسی که بخواهد شرکتی ثبت کند باید به آنجا برود. علی آقا گفت خب حالا حرفتان چیست؟ آن آقا گفت که می توانی باشگاه پرسپولیس را به نام خودت ثبت کنی. علی آقا گفت نه! این تیم برای میلیون‌ها نفر است. من اگر به نام خودم کنم به پیشکسوتان پشت کرده‌ام. آن آقا برگشت و به پروین گفت که خرج این انتقال 10 هزار تومان است، اما علی آقا قبول نکرد. من کاری به سواد علی آقا ندارم، اما به مدیریتش ایمان دارم. علی آقا در نهایت این مساله را نپذیرفت و این مساله هم همان جا تمام شد. این در حالی بود که پروین می‌توانست خیلی راحت پرسپولیس را به نام خودش کند. ما جلسه‌ای را با آقایان هدایتی، عابدینی و پروین در این رابطه داشتیم که هدایتی برگشت و به ما گفت که پول دارید 20 درصد سهام پیشکسوتان را بخرید که ما گفتیم واقعا این پول را نداریم پرداخت کنیم، چرا که 20 درصد مساوی است با حدود 60 میلیارد تومان است. هدایتی گفت که من این 20 درصد را برای شما می‌خرم. البته خودتان می‌دانید که امثال حاج آقا هدایتی الکی که پولدار نشدند. آنها اقتصادان‌های بزرگی هستند. هدایتی به ما گفت که 70 به 30 با یکدیگر توافق کنیم . من هم یک چیز آرامی گفتم که به من گفت تو چیزی نگو، چون من خودم در دو جا مدیرعامل تعاونی مصرف و مسکن شرکت بودم، نکاتی را می‌دانستم. البته الان بازنشسته شدم، اما تغییر هیات مدیره و این مسائل را متوجه می‌شوم. من به او گفتم که حاج آقا باید 51 به 40 باشد که او به من گفت نه تو چیزی نگو. آخرش هم فکر می‌کنم که 60 به 40 توافق شد. به هر حال هدایتی پولدار است، پولدار هیچ وقت ضرر نمی‌کند. ختم کلامم را این گونه می‌خواهم بگویم که شاید حاج اصغر بیشتر از من پیراهن پاره کرده است و تجربه بیشتری از من دارد و چیزی می‌بیند که من متوجه آن نشدم، ولی من اعتقاد دارم خصوصی شدن این دو به نفع ماست. من هشت سال است که در پایه‌های پرسپولیس کار می‌کنم. هیچ وقت هم ادعای رفتن به بزرگسالان را نداشتم، اما همین الان از چهار سال پیش طلب دارم. فکر می‌کنم 17، 18 میلیون تومان از پرسپولیس در حال حاضر طلب دارم. شاید با خریدار جدید طلب‌های ما هم حل شود. یک خاطره‌ هم این جا بگویم که در نوع خودش جالب است، آن هم این که دو شب پیش بود که از طرف رسانه منتسب به اسماعیل ایزددوست با من تماس گرفتند. خیلی صحبت‌مان به درازا کشید. دستم از شدت گرفتن موبایل خسته شد و در نهایت گفتم به تلفن خانه‌ام زنگ بزن، چرا که باتری موبایلم تمام شد. به همان‌ها هم گفتم که در زمان بازیگری برای پرسپولیس مجانی بازی کردم. از مربیگری‌مان هم کلی طلب داریم. مصاحبه‌ کردنمان هم که مجانی است که به یک باره فرد پشت تلفن به من گفت که نماینده ما در تهران است و به او می‌گوییم که با شما تماس بگیرد و به شما چیزی بدهد. به او گفتم که باور کنید به خدا از دهانم در رفت و منظوری نداشتم.

حاجیلو: حالا من فهمیدم که چرا آقای عابدینی و پروین پیر نمی‌شوند، دلیلش حضور امثال مرتضی فنونی زاده است (با خنده)

فنونی‌زاده: یک خاطره‌ هم در آخر بگویم که شاید برایتان جالب باشد. خدا بیامرزد اموات‌تان را . یک بار پیش مادر علی آقا خدا بیامرز بودیم که به ما گفت تو رو خدا اگر من یک روزی فوت کردم دور و اطراف او را خالی نگذارید. عشق "علی" این است که دور و برش باشند و با او شوخی کنند. من افتخار شاگردی پروین را دارم و البته خود او همیشه به من می‌گوید که من از بهترین شاگردانش هستم. این تیم مال پروین، عابدینی ، کاشانی ، بهزادی، کلانی و دیگر پیشکسوتان است. ماشاءالله وضع حاج آقا فتح‌الله زاده خوب است و می‌تواند 30 ، 40 پیشکسوت پرسپولیس و استقلال را جمع کند تا نظراتشان را در این باره ارائه دهند. من فکر می‌کنم چنین نشستی اگر قبل از 27 بهمن باشد خیلی مفید خواهد بود. علی آقا پروین می‌گوید که قهرمانی لیگ یا باید برای استقلال باشد یا برای پرسپولیس . قطعا به مشکل خوردن این دو باشگاه به ضرر همه فوتبال ایران می‌شود.

حاجیلو: آقای زمانی! دلواپسی پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس برای این است که اگر کسی به غیر از امثال عابدینی و فتح‌الله زاده باشگاه استقلال و پرسپولیس را بخرد، فایده ندارد. فردا می‌آید و نه ضیا عربشاهی و نه فنونی زاده‌ای باقی می‌مانند. می‌آید و می‌گوید که چقدر طلب دارید؟ مثلا می‌گویید 70 میلیون طلب دارم. پولتان را می‌دهد و با شما خداحافظی می‌کند. دیگر حتی یک کلمه در روزنامه‌ها نمی‌توانید انتقاد کنید چرا که بلافاصله به دادگستری احضار خواهید شد. خدا شاهد است که هر وقت فتح‌الله زاده، مدیرعامل استقلال بود یا گزینه سرمربیگری‌اش ناصر حجازی بود یا امیر قلعه‌نویی بود یا پرویز مظلومی بود یا منصور پورحیدری بود یا نصرالله عبداللهی بود یا اصغر حاجیلو بود. مثل یک رستوران گردان سرمربیگری در استقلال می‌چرخید. یکی مثل عابدینی رفت و استانکو را به ایران آورد تا کسی مثل درخشان در کنار دستش بزرگ شود. اگر کسی مالک این دو باشگاه شود اما نداند که استقلال و پرسپولیس چیست نتیجه‌ اش کنار رفتن پیشکسوتان است و همه چیز به خاطره تبدیل می‌شود. استقلال و پرسپولیس ماشین نیستند که بگویند هر کسی که بیشتر پول بدهد صاحب آن خواهد شد. من نگران این هستم که یک روز پیشکسوتانی که در خانه نشسته‌اند به راحتی فراموش شوند و این اتفاق اگر این دو باشگاه به نااهلش سپرده شوند رخ می‌دهد .

زمانی: قطعا هیچ تیمی بدون پیشکسوت تیم نیست. مطمئن باشید خریدار استقلال و پرسپولیس به پشتوانه پیشکسوتان جلو خواهد آمد. او به طور قطع روی هواداران و پیشکسوتان حساب ویژه‌ای باز می‌کند و من به شما قول می‌دهم که در این رابطه نگران هیچ چیز نباشید. اگر روزی خدای نکرده بخواهد وضعیت این دو تیم به شکلی شود که هوادارانشان را از دست بدهند و اوضاع بدتر شود بازوهای نظارتی عمل خواهند کرد. ضمانت اجرایی این قضیه هم ضوابط موجود است. ضمن این که ما بررسی‌های لازم را پیش از واگذاری داریم. البته نگرانی شما را به حق می‌دانم، اما همان طور که گفتم اگر روزی این قطار بخواهد از ریلش بیرون برود مانع او خواهیم شد.

* آیا واقعا می‌توان روی باشگاهی که فروخته شده نظارت کرد؟ فرض کنیم که من به عنوان یک سرمایه‌دار باشگاه را بخرم اما بعد از مدتی آن را به یک نفر دیگر واگذار کنم. این جا نقش نهادهای نظارتی چگونه خواهد بود؟ آیا می‌توانند مانع از فروش باشگاه شوند؟

عابدینی: به هر حال دغدغه‌ها زیاد است. این دولت بعد از 10 ،11 ماه آمده یک کاری را انجام داده است. به نظر من آقایان بدترین روش را برای واگذاری این دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در نظر گرفته‌اند و ایرادات زیادی بر کارشان وارد است. برند سوزی و هویت سوزی را در دستور کارشان قرار دادند و فکر می‌کنم مجلس شورای اسلامی نباید بعد از واگذاری دو باشگاه جوابگو باشد، چرا که وظیفه آنها ایجاد فشار جهت خصوصی شدن دو باشگاه بوده و در این کار موفق بوده‌اند. سازمان خصوصی هم به نظرم مقصر نیست. به نظرم فقط وزارت ورزش و جوانان در این میان بدهکار است. شاید در مجلس شورای اسلامی چهار تا علامت سوال روی وزارتخانه رفته باشد که سه‌تایش برای همین مساله است. دغدغه مجلس شورای اسلامی قطعا انجام دلیل و وظایف از سوی وزارتخانه‌هاست. دقیقا مثال کنکور و نمره است. درست است که دانشجو باید در کنکور قبول شود تا به دانشگاه برود، اما باید نمرات لازم را در طول درسش اخذ کند. من اعتقاد دارم باید مجلس شورای اسلامی به این سمت برود که چه اتفاقی قرار است از این به بعد رخ دهد. بحث ما اول روی مکانیزم واگذاری است. می‌گوییم مکانیزم اول بحث برند معنوی است که متعلق به مردم است. به جای این که از خریدار تعهد بگیریم که این جوری برو یا این جوری نرو به او بگوییم که تو موظفی بعد از دو سال 50 درصد از سهامت را از طریق پذیره نویسی به مردم عرضه کنی که 20 درصد از این مقدار به پیشکسوتان و سایر آن به آحاد مردم داده شود. با آن 50 درصد اصلا کل پولت را در بیاور چه ایرادی دارد؟ آن زمان است که هم مردم و هم پیشکسوتان در تیم دارای حق هستند. ما برای واگذاری باید سیستم را اصلاح کنیم.

برای من خیلی عجیب است که برخی از آقایان در حالی که باشگاه در حال واگذاری است در آستانه انتخاب یک مدیرعامل جدید برای باشگاه پرسپولیس هستند. وقتی که می‌خواهند مدیرعامل انتخاب کنند یک معنا بیشتر وجود ندارد آن هم این که خود آقایان باور ندارند که بیست و هفتم بهمن قرار است این دو تیم واگذار شوند. یک هفته‌ای قرار است چه بلایی بر سر پرسپولیس بیاید که می‌خواهند برایش مدیرعامل انتخاب کنند؟

فتح‌الله زاده: جالب اینجاست که اختیار پرسپولیس و استقلال نزد وزارت اقتصاد و دارایی است. آنها نمی توانند مدیر عاملی برای این دو باشگاه در حال حاضر انتخاب کنند.

عابدینی: به هر حال صحبت من روی تعامل است. باید فرجه‌ای ایجاد شود تا تعاملی شکل بگیرد. جلسه‌ای باید برگزار شود تا به لحاظ ساختاری واگذاری اصلاح شود. امثال حاجیلو و فنونی زاده پاره تن من و فتح‌الله زاده هستند. ما حرف همدیگر را خیلی راحت می‌فهمیم. حاجیلو یک حرفی زد که واقعا تکان دهنده بود. او گفت عکسی دارد که تنها سه نفرش زنده‌اند. این حرف خیلی تلخ است.

زمانی: با توجه به خیل هواداران استقلال و پرسپولیس بی شک همه دولت‌ها دغدغه حل مشکلات این دو باشگاه را دارند. هر زمانی که نیاز باشد کنترلی رخ دهد این اتفاق خواهد افتاد و دستگاه‌های نظارتی همیشه بر روی این دو تیم نظارت خواهند داشت. استقلال و پرسپولیس هیچ گاه از ذهن دولت‌ها پاک نخواهند شد و من این مساله را به شما قول می دهم.

فتح‌الله زاده: به عنوان بخش پایانی صحبت‌هایم می‌خواهم بگویم که یکی از جوهای غلطی که ایجاد شده بحث به هدر رفتن بیت المال از سوی استقلال و پرسپولیس است. من یک بار با آقای ترکان صحبت کردم و او به من گفت شنیده‌ام که سالیانه 50 میلیارد تومان به استقلال و پرسپولیس پول می‌دهند. به او گفتم که هر کسی که گفته اشتباه کرده است. به استقلال نهایتا پنج میلیارد تومان پول می‌دادند و کسی هم به این توجه نمی‌کرد که در این سال‌ها بیشترین استفاده از استقلال و پرسپولیس شده، اما آنها کمترین استفاده را از دولت کردند. حق پخش واقعی دو تیم را ندادند و پنج میلیارد تومان به اسم حق پخش به آنها دادند. این در حالی است که به پولی که سایر تیم‌ها دریافت می‌کنند توجهی نمی‌شود. اگر خصوصی شدن خوب است چرا همه را خصوصی نمی‌کنید و اگر بد است چرا این دو باشگاه را این قدر اذیت می کنید. من به عنوان کسی که سال‌ها در استقلال کار کرده‌ام می‌خواهم بگویم این دو باشگاه با شرایط موجود به سوددهی نمی‌رسند، اما دخل و خرج خودشان را به راحتی در می‌آورند. خطاب به خریدار باشگاه می‌خواهم بگویم که فراموش نکند بسیاری از مردم به عشق این تیم می‌خوابند و با بردش خوشحال و با شکستش گریه می‌کنند. از او خواهش می‌کنم که در پولش کمی عشق را هم چاشنی کارش کند تا در نهایت موفق شود.