مرجع خبری پرسپولیس : پرسپوليس مي‌خواهد هوادارانش را شاد كند. علي دايي قصد دارد ثابت كند با افتخار و عنوان زندگي مي‌كند، حبيب كاشاني دوست دارد ثابت كند نامش با قهرماني عجين است.

 بازيكنان پرسپوليس دلشان مي‌خواهد به همه بگويند هرگز معمولي نبوده‌اند و با كسب جام قهرماني فصل منفعل، خسته‌كننده و تلخ‌شان در سكانس آخر با خوشحالي، شيريني و خوشي تمام مي‌شود.

پرسپوليس براي پنجمين بار در فينال جام حذفي حاضر خواهد بود، فينالي كه بي برو برگرد بايد عاقبت خوشي داشته باشد. يعني اگر بازي فينال قهرماني را براي سرخ‌ها به همراه نداشت، روزگار آنها تيره و تار خواهد بود.

 پرسپوليس از 4 فينال قبل سه بار سربلند بيرون آمده كه آخرين آن 11 سال پيش اتفاق افتاده است. در يك سوي ميدان پرسپوليس پرافتخار قرار دارد و طرف ديگر تيمي كه تنها دو سال قدمت دارد.

 روي نيمكت پرسپوليس علي دايي مي‌نشيند كه امروز صد هزار نفر را پشت سرش دارد و در سوي مقابل فرهاد كاظمي روي نيمكت تيم آبي‌پوش تبريز مي‌نشيند كه يك بار در سال 83 و رقابت‌هاي حذفي، مانع از صعود پرسپوليس به مراحل بالاتر شده است.

 پرسپوليس مي‌خواهد قهرمان شود تا يكي از دو جام قهرماني فوتبال را ببرد و به ليگ قهرمانان آسيا برسد ضمن اينكه بعد از مدت‌ها در رقابت‌هاي حذفي افتخار بيافريند و كلكسيون جام‌هايش را پر و پيمان‌تر كند.

پرسپوليسي‌ها با اين جام به ركورد استقلال، رقيب ديرينه خود نزديك مي‌شوند و فاصله تعداد جام‌هاي خود با عناوين آبي‌ها را حفظ مي‌كنند. در طرف مقابل تيم گسترش فولاد هم كه آبي مي‌پوشد با مربي تاكتيك‌گرا، سه بازيكن سرشناس و گروهي جوان جوياي نام قصد شگفتي‌سازي دارد و حتي با وجود شكست در بازي رفت دست از تلاش برنخواهند داشت.

 با كنار گذاشتن تمام اين نكته‌ها به اين باور مي‌رسيم كه آخرين مسابقه فوتبال ايران در فصل 89-88 مسابقه‌اي كاملا ويژه است، حتي اگر خيلي‌ها شانس پرسپوليس را فراتر از آنچه روي كاغذ مي‌ناميم، بدانند.