یکشنبه 27 بهمن (14:47)

مرجع خبری پرسپولیس : آیا نتیجه داربی از پیش تعیین می شود ؟

یک پا بر روی پای دیگر و در پاسخ به سوال خبرنگاری می گوید: سعی ما بر برد است و البته بردی با تفاضل سه گل.
این جمله ای بود که امیرقلعه نوعی بر زبان آورد و البته اگر از هر استقلالی دیگر، چه طرفدار و چه کادر مدیریتی و چه بازیکن می پرسیدی همه در انتظار یک برد پرگل بودند. و البته ژنرال بلافاصله وقتی می فهمد که در داربی نتایج تیم ها و رده بندی آنها میزان برتری در بازی شهرآورد نیست اعلام می کند که: امیدوار است سیاست در این بازی وارد نشود تا بازی به تساوی کشیده شود. اما …
بازی استقلال و پرسپولیس بدون اینکه اطرافیان و دست اندرکاران دو تیم دست به مصاحبه و جنجال بزنند، همراه با حاشیه و حساسیت هست چه برسد به اینکه بخواهید با برخی صحبتها که به این حواشی و حساسیت ها دامن هم بزنید.
استقلال اینبار هم در دقیقه 90، گلی را که با زحمت بدست آورده بود را با یک آبشار از دست داد تا اینبار این هواداران استقلال باشند تا شعار”داربی با سیاست  نمیخوایم  , نمیخوایم” را سر بدهند.
متاسفانه یا خوشبختانه، چه بخواهیم و چه نخواهیم سیاست در ورزش ما خصوصا فوتبال و باز بالاخص در این دو تیم وارد شده است چه اینکه وقتی دولت ها در ایران عوض می شوند، یا رئیس سازمان تربیت بدنی تغییر می کند ظرف کمتر از یک ماه، هیئت مدیره این دو تیم هم تغییر می کند. خوب یا بد بودن این قضیه(ورود سیاست به ورزش و این دو تیم) اینجا نیست اما اینکه سیاست نتیجه این بازی را مشخص می کند، برای آنانکه کمی تفکر می کنند شاید از مضحک بودن هم آنطرف تر است.
امیر قلعه نوعی انسان زیرکی است و البته در این بین نشان هم داده که در رده مربیگری حداقل در استقلال کارنامه خوبی دارد.
اما ای کاش امیر با صحبتی که 24 ساعت قبل از داربی انجام داد، حاشیه ای به حواشی دیگر این بازی وارد نمی کرد تا در پایان بازی برخی از هواداران استقلال شعار مخالفت با داربی سیاسی را سر ندهند.

هر آدم عاقلی میداند که اگر قرار است بازی از جانب اشخاصی تعیین نتیجه شود بهتر است که به قول عوام ” تابلو ”  نشود و به قول علی کریمی  چرا یک در میان بازی ها را برد و باخت نکنند که اینگونه حداقل یک برنده و یک بازنده وجود داشته باشند تا انگ سفارشی شدن و به قول ژنرال سیاسی بودن و فشار های سیاسی به این بازی وارد نشود؟
اگر قرار به سفارش است، اینکه یک بازی استقلال ببرد و یک بازی پرسپولیس که معقولانه تر است تا تساوی در هر بازی؟! اینطور نیست؟ نه… حقیقت این است که امیر خان ( که بر تواناییهایش ایمان کامل داریم ) آنقدر باهوش است که برای آنکه احتمالا نتیجه لازم را کسب نکند از پیش ذهنیتها را به سمت دیگر براند…

یکبار دیگر به گل تساوی پرسپولیس دقت کنید!
یک ضربه سر ساده از کریمی که جنبه پاس را داشت با ناشی گری هرچه تمامتر علیزاده به پنالتی ای تبدیل میشود که حتی مسعود زریبافان هم با اشاره به اینکه از بازیکنی مثل علیزاده که دستهایش بیشتر و بهتر از پاهایش کار میکنند، یک حرکت طبیعی بود نه غیر طبیعی و در پایان بازی هم مربی و بازیکن سبب ساز پنالتی از خجالت هم در می آیند تا اوت انداز به اولین تمرین بعد از داربی نرود و همچنین اکبرپور حسابی توسط ژنرال شسته و به کناری گذاشته می شود تا همچون علیزاده احتمالا جهت خشک شدن بر سر تمرین حاضر نشود!!

نه! این بازی نه فشار سیاسی داشت و توصیه سیاسی. این بازی همانی بود که در پایان خود قلعه توعی هم متوجه اشتباهش شد هرچند که مثل خیلی از بزرگان فوتبال به دامان تکذیب و بد برداشت کردن خبرنگاران و … پناه برد.

واقعا اگر بازی سیاسی بود , پس چرا در رختکن استقلال این همه به شیوه علی پروینی از خجالت همدیگر در آمدند ؟ چرا در داربی پیش امیرخان همین بلا را بر سر کوشکی در آورد؟ چرا مرفاوی بعد از سوت پایان همین بازی فحشها را نثار علیزاده کرد؟ آن همه اشک علیزاده در رختکن برا چه بود؟ خوشحالی منجر به اشک مازار زارع را چه توجیهی می توان کرد؟ وقتی اکبرپور گلها را نمی زند تقصیر کسی است؟ اگر آن توپها داخل دروازه می رفت هیچ شخصی می توانست نتیجه را با توصیه برگرداند؟ براستی پس این همه درگیری بر سرتوپ که حاصل آن مصدومیت و کارت گرفتن و … است به چه دلیل است؟چرا ما خبرنگارانی که ارتباط نزدیکی با این بازیکنان داریم و از بسیاری از اتفاقات خصوصیشان از زبان خودشان خبردار می شویم , در پرسش از همه این بازیکنان در محافل خصوصیمان حتی از یک نفرشان تصدیق فشاری از بالا برای تعیین نتیجه را دریافت نمی کنیم؟

نه! متاسفیم که بگوییم از اینکه در این سرزمین به مانند بساری از کشورها و البته در درجه بالاتر از بسیاری از ملل رفتار جوزدگی و پیروی از یک جریان (همانطور که به خوب در سریال مرد هزارچهره در نوروز دیدیم) جاری و ساری است. کافی است یک نفر در یک ترافیک از یک مسیری نامشخص حرکت کنئ تا همه بی تعقل از آن شخص پیروی کنند. حال این شده حکایت این ماجرا…

افرادی که در واقع از فوتبال درک حرفه ای ندارند یک شایعه را راه می اندازند و قربانش بروم تا دلتان بخواهد افراد همین جامعه جو زده سوار بر جریان تخته گاز تا ته دره می روند! این سرعت در پیروی از جریان تا جایی است که اگر کسی هم بخواهد با منطق و از رو تعقل صحبتی برخلاف آن انجام دهد مشخص نیست که با چه برخوردهای غیر منطقی جالب و غیر جالب روبرو شود!

در انتها بد نیست نگاه به آماری بیندازیم که در پایان مسابقه بر روی صفحه تلویزیون نقش بست:
در مالکیت توپ تقریبا دو تیم برابر بودند(51% پرسپولیس  49% استقلال)
در تعداد موقعیت های گل هر دوتیم در عدد 6 برابر بودند و در تعداد کرنر پرسپولیس 9 برابر استقلال کرنر زدو 9 در برابر 1.
به غیر از بحث کرنر، آمار نشان می دهد که نوع بازی بیشتر روند تساوی را در پی داشته است. آیا میتوان تعداد موقعیت های برابر دو تیم و درصد مالکیت توپ را هم سیاسی دانست؟
مخلص کلام، شاعر شیرین سخن ایرانی چه خوب فرمود:
آینه چون نقش تو بنمود راست
خود شکن آئینه شکستن خطاست