از علی کریمی که می نویسی ندایی در درونت فریاد می زند : ” لعنت بر جبر جغرافیایی “

مرجع خبری پرسپولیس : علی کریمی هرگز شروع نشد. فوتبالی که کریمی بازی می کرد با کمی آموزش آکادمیک و اندکی فرصت می توانست جهان را فتح کند. بازیکن سال آسیا و ستاره تیم ملی ایران برای کریمی خیلی کم بود .

از علی کریمی که می نویسم فقط و فقط حسرت در سرم می چرخد. شاید حالا خیلی ها بنویسند ” علی کریمی ” تمام شد. اما برای من علی کریمی هرگز شروع نشد. به یاد ندارم بازی ای را از کریمی دیده باشم و لعنت نفرسته باشم به این جبر جغرافیایی. ” جبر جغرافیایی ” بهانه ی خوبی است برای بهانه آوردن و چشم پوشیدن روی عیب های خودمان. گاهی در ژرف ترین لایه های وجودمان احساسی گزنده داریم که ” من آنقدر هم خوب نیستم”. یا ” شاید حوب هستم اما نابغه نیستم. ” اما علی کریمی نابغه فوتبال است- یا بود- شاید خودش نتواند اعتراف به نبوغش کند, شاید اصلا مثل خیلی دیگر از نوابغ اعتقادی به نبوغش نداشته باشد,

 اما برای نویسنده که کاملا بی طرفانه, بدون اینکه تعلق خاطری به ایرانی بودن یا پرسپولیسی بودن داشته باشد, بی شک علی کریمی یک نابغه بود. علی کریمی ستاره ای بود که هرگز شروع نشد. در خانواده ای که حتی یک کتاب هم در کتابخانه اش نیست نوشتن کاری بس دشوار به نظر می رسد. چند قرن پیش فیلسوف بریتانیایی  “جان لاک” روی اهمیت آموزش تاکید کرد. او حتی تا حد زیادی استعداد ذاتی را هم زیر سوال برد. حال اگر در محیطی باشی که هیچ آموزشی نیست و باز هم بدرخشی شاهکار زده ای. علی کریمی می توانست بازیکن سال فیفا و یوفا شود و جام قهرمانی چمپیونز لیگ را بالای سر ببرد اگر اسمش مثلا بود “الکساندر کارینیو” . برند جغرافیایی همان عاملی است که جبر جغرافیایی را به بار می آورد. اگر همین علی کریمی در برزیل متولد می شد آیا بازهم سرنوشتی چنین داشت؟ فقط یک فصل بازی در بایرن مونیخ نهایت افتخارش می شد؟

 پشت هر بازیکن برزیلی که به اروپا مهاجرت می کند 5 قهرمانی جام جهانی و لیستی از بازیکنان سرزمین قهوه, از پله و رولینیو گرفته تا رونالدو و رونالدینیو, می درخشد. شارلوت گنزبورگ اگر پدرش سرژ گنزبورگ و مادرش جین برکلی نبود شاید هرگز بازیگر نمی شد, چه برسد به اینکه ” کن ” بگیرد. یوردی کرایف چطور؟ واقعا فکر می کنید اگر پدرش یوهان کرایف نبود می توانست در اولدترافورد به میدان برود؟ دردناک است اما عین حقیقت. به وز براون و گری نویل نگاه کنید. سرنوشت این دو اگر در کرج به دنیا می آمدند چه بود؟ داستان همین است. علی کریمی هرگز شروع نشد. فوتبالی که کریمی بازی می کرد با کمی آموزش آکادمیک و اندکی فرصت می توانست جهان را فتح کند. بازیکن سال آسیا و ستاره تیم ملی ایران برای کریمی خیلی کم بود. خیلی خیلی کم… حسرت, حسرت, حسرت و لعنت به این جبر جغرافیایی.