جمعه 27 دی (19:47)

مرجع خبری پرسپولیس : حالا عین این داستان در پرسپولیس تکرار می شود …

تاریخ شناسان معتقدند که تاریخ بیش از آنکه نمایشگر تمدن و پیشینه ی یک ملت باشد آینه ای است برای عبرت اندوزی مردمان عصر جدید .اما انسان ها در بسیاری موارد از تجربه های تاریخ بی بهره می مانند .

1- روزهای پس از جام جهانی آلمان روزهای پر التهابی بود برای فوتبال ایران . از طرفی مسئولان سازمان تربیت بدنی و بزرگان فوتبال ایران در پی جانشینی برای محمد دادکان بودند و از طرفی نزدیک بودن جام ملت های آسیا باعث شده بود تب انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال هم بالا بگیرد . آن روزها داریوش مصطفوی که قرار بود ناجی فوتبال ایران شود در مصاحبه هایی رویاپردازانه خبر از امضای قرار داد با فیلیپه اسکولاری و ویسنته دل بوسکه می داد . سرانجام در عین ناباوری اهالی فوتبال امیر قلعه نوعی سکان هدایت تیم ملی فوتبال ایران را بدست گرفت . آن روز هر چه نوشتیم و فریاد زدیم بهترین تیم ملی تاریخ فوتبال ایران به مربی بزرگتر و معتبرتری احتیاج دارد به گوش آقایان نرفت که نرفت . امیر قلعه نوعی که پس از برنامه ی عجیب سه ساله سرانجام موفق شده بود تیم مطبوعش را به عنوان قهرمانی لیگ برتر برساند سکاندار تیم ملی فوتبال ایران شد و نتیجتا با حذف مفتضحانه ی تیم ملی فقط حسرت ماند و افسوسی که از سوختن نسل پر افتخار فوتبال ایران بر دل اهالی فوتبال نشست .

2- پس از ماجرای جدایی پر ماجرای ( بخوانید فرار پر ماجرا ) افشین قطبی از باشگاه پرسپولیس افشین پیروانی دستیار سابق قلعه نوعی در جام ملت های آسیا به عنوان سرمربی موقت ارتش سرخ پایتخت انتخاب شد . یک تغییر کوچک در چیدمان نفرات این تیم موجب شد چند نتیجه مثبت و قابل توجه در نخستین روزهای سرمربی گری افشین پیروانی حاصل شود . به همین جهت حکم موقت افشین پیروانی به حکم دائمی سرمربی گری وی در تیم کهکشانی و پر هزینه ی پرسپولیس که در بدبینانه ترین حالت یکی از سه تیم برتر پرسپولیس در تاریخ این باشگاه است تبدیل شد . تیم پر ستاره پرسپولیس که به لطف تراول های نامتناهی حسین هدایتی عضو متول هیات مدیره کلکسیونی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران را در خود جای داده بود کم کم نشان داد با افشین پیروانی چیز جدیدی برای ارائه کردن به فوتبال ایران نخواهد داشت . سرمربی بی تجربه سرخ ها کم کم روزهای ابری را هم تجربه کرد تا جایی که خیلی زود شعار معروف حیا کن رها کن (!) روی سکوهای ورزشگاه آزادی طنین انداز شد . هر چه اصحاب رسانه و کارشناسان فوتبال ایران از ضرورت به خدمت گرفتن یک مربی کارکشته و نامدار خارجی صحبت کردند اعضای هیات مدیره و مسئولان بلند پایه باشگاه کمتر شنیدند . سرانجام پس از تحولات و تغییرات در مجموعه مدیریت باشگاه پرسپولیس شایعه به خدمت گرفتن سرمربی بزرگ خارجی قوت گرفت تا جایی که نام مربیانی چون فرانک پاگلزدروف سرمربی اسبق هامبورگ و سنول گونش مربی تیم سوم جام جهانی 2002 و لوکا بوناچیچ سرمربی سابق سپاهان که با این تیم به عنوان نایب قهرمانی آسیا نایل شده بود بر سر زبان ها افتاد . اما این موضوع بیشتر به بازی با نام ها تبدیل شد تا اینکه عباس انصاری فر مدیر عامل جدید سرخ ها پس از برد خفیف تیم تا دندان مسلحش مقابل فولاد خوزستان در ورزشگاه آزادی اعلام کرد حضور لوکا بوناچیچ اصلی ترین گزینه سرمربی گری این تیم در پرسپولیس منتفی شده است ( بخوانید حضور مربی خارجی منتفی شده است ) و هیات مدیره باشگاه پرسپولیس کاملا از افشین پیروانی حمایت می کند !

3- دشمنی با افشین پیروانی نداریم و حتی معتقدیم پیروانی تمام فاکتور های لازم برای تبدیل شدن به یک مربی قابل اعتماد و موجه را داراست ولی چه کسی است که نداند حالا در شرایطی که تیم فوتبال پرسپولیس با نسل طلایی اش شرایط پیچیده ای در لیگ برتر و جام حذفی دارد و کمتر از دو ماه به آغاز رقابت های لیگ قهرمانان آسیا زمان باقی مانده مجال مناسبی برای فرصت دادن برای تجربه اندوزی افشین پیروانی نیست . چه بسی پیروانی می تواند در مقام مربی و در کنار یک مربی بزرگ هم به تجربیات خود اضافه کند و هم خدمات بهتری به تیم محبوبش ارائه کند . ای کاش مسئولان باشگاه پرسپولیس فقط کمی جلوتر از نوک پیکان بینی خود را می دیدند (!) و احساسات پاک میلیون ها هوادار را به این سادگی به بازی نمی گرفتند …

می بینید تاریخ دارد تکرار می شود . بی خود نیست که اسمش را گذاشتند تاریخ . تاریخ زورش زیاد است .

تحلیل اختصاصی // پویا نوایی – امانت داری – استفاده از این مطلب با ذکر نام مرجع خبری پرسپولیس بلامانع است