مرجع خبري پرسپوليس از اين پس در نظر دارد بازي هاي پرسپوليس را توسط يك تيم فني آناليز كند و در احتيار شما هواداران عزيز پرسپوليس قرار دهد//اختصاصي//

براي ديدن آناليز بازي پرسپوليس و استقلال اهواز بر روي ادامه مطلب كليك كنيد

ترکیب تیم در این بازی:
…………………معمارزاده……………..
اکبری………شیری……….حیدری……………رضایی

…………تیاگو(علی عسگر-45)……….
…………..باقری………………………

بادامکی……………بائو……..زارعی(خلیلی-45)
……….نوروزی(آرفی-60)……..

تحلیل کلی تیم:

در روزی که ورزشگاه آزادی جایی برای نشستن تماشاگران نداشت! پرسپولیس با ارائه یک بازی دور از انتظار همه آن سکوهای خالی را, از تماشای بازی خود شرمنده و هواداران کنترل بدست خود را عصبانی و خشمیگن کرد, خشمی که با چاشنی حسرت تماشای کریمی تا دوباره غم از دست دادن او برای هواداران فزونی یابد.

برخلاف آنچه که همه ما با توجه به بازی هجومی و سرعتی هفته گذشته پرسپولیس انتظار داشتیم این هفته شاهد یک بازی سرد, بی هدف, پر اشتباه, ایستا و خسته کننده از شاگردان کرانچار بودیم نمایشی که در پایان بازی داد سرمربی کروات را هم در آورد “از بازی بازیکنانم راضی نیستم آنها دستورات فنی ما را اجرا نکردند” و همین نارضایتی باعث می شود سرمربی کروات از نتیجه بدست آمده راضی باشد”کسب یک امتیاز از این بازی غنیمت بود!” اینکه تا چه حد کرانیکار را از شرایط خاص پرسپولیس و میزان توقعات هواداران توجیه کرده اند چیزی است که نمی توانیم بدرستی در مورد آن صحبت کنیم اما شواهد حاکی از آن است که مربی سابق تیم ملی کرواسی بخوبی عظمت پرسپولیس را درک نکرده است.

از سوی دیگر اشتباهات او در ارنج اولیه تیم هم کاملا عیان بود, اصرار به بازی دادن ملی پوشانی که صبح جمعه به تهران رسیده بودند چیزی عاید پرسپولیس نکرد جز آنکه یک نیمه کامل, عملا نه نفره بازی کردیم!, همچنین هفته قبل میثم بائو نشان داد که با تمام توانایی های ذاتی اش هنوز با جو پرسپولیس کاملا خو نگرفته به همین دلیل انتظار این بود که مرد کروات که بیش از تعداد انگشتان دو دستش هافبک دارد شانس بازی در جناح چپ را به یکی دیگر از بازیکنانش می داد, کریم باقری با همه توانایی هایش دیگر یک بازیکن نود دقیقه ای نیست و باید از دقیقه شصت به بعد جای خود را به یک بازیکن تازه نفس مثل مهدی شیری می داد, عدم تغذیه مناسب مهاجمان توسط هافبک ها هم مسئله ای بود که به هیچ عنوان در طول بازی از سوی این مربی حل نشد چرا که کرانیکار مجبور بود مهاجمان خسته و بی رمق خود را بیرون بکشد هرچند می توانست به جای محسن خلیلی یک هافبک تهاجمی به تیم خود اضافه کند و با تغییر آرایش تیم, میانه میدان را در دست بگیرد.

بازی با استقلال یک مشکل بزرگ پرسپولیس را نیز نمایان کرد؛ هافبک های پرسپولیس نمی توانند میانه میدان را برای تیمشان حفظ کنند, کرانیکار باید در سریع ترین زمان ممکن برای این مشکل بزرگ راه حلی بیابد چرا که در غیر این صورت بازهم شاهد از دست رفتن برتری تیم خواهیم بود.
خط دفاع پرسپولیس هم همچون سایر خطوط عملکرد نازلی داشت, شیث نشان داد دیگر توان و میلی برای بازی در سمت راست خط دفاعی ندارد نفوذ های کم و برگشت های کند او جناح راست دفاع پرسپولیس را جولان گاه حرکات هافبک های حریف کرده بود. جلال اکبری با تمام توانایی هایش در امر دفاع به دلیل سرعت کم به هیچ عنوان تایمینگ را رعایت نمی کند تا ما دوباره دلتنگ پژمان نوری باشیم.

در دفاع میانی هم شاهکار سپهر و میثاق که منجر به گل تساوی تیم حریف شد و فرار دقایق پایانی مدافع توگویی استقلال اهواز کافی است تا به عمق فاجعه در این خط پی ببریم.
با همه اینها نشانه هایی از پوست اندازی تاکتیکی پرسپولیس نقطه امیدی بود برای روزهای آینده بود؛ حرکت های ترکیبی که گاها به دلیل ناهماهنگی به نتیجه نمی رسید, کنار گذاشتن شیوه همیشگی و منسوخ شده ارسال از هر نقطه از زمین روی دروازه حریف, ارسال پاس های عرضی برای تغییر منطقه بازی, استفاده از تمام نقاط زمین در طول بازی, برنامه های مشخص برای بردن سریع بازی از دفاع به حمله و اصرار به ماندن ثابت یک مهاجم در زمین حریف در زمان دفاع تیمی, برنامه هایی است که نشان می دهد کرانیکار و عبدی فقط حرف نمی زنند!

با وجود همه این اگر ها و اما ها هنوز هم نمی توان به سرمربی تیم خرده گرفت چرا که او تا شناخت کامل تیمش زمان بیشتری نیاز دارد از طرفی بازی بدون تماشاگر با وجود اینکه برای بازیکنان جوان بد نیست اما یک اهرم فشار روی تیم حریف و وزنه روحی و انگیزشی برای پرسپولیس را گرفته بود؛ باید پذیرفت که پرسپولیس یا هر تیم پرطرفدار دیگری بدون تماشاگرانش نیمی از قدرت خود را از دست می دهد.
همه اینها را گفتیم اما هنوز برای قضاوت در مورد این تیم زود است باید صبوری کرد , مطمئنا حرکت همه تیم ها روی بردار خطی 34 هفته ای سینوسی خواهد بود و پرسپولیس فرصت کافی برای جبران این نتایج را خواهد داشت به شرط آنکه از اشتباهات بازی درس بگیرد و به دنبال رفع آن برآید. نباید فراموش کرد استقلال فصل قبل تا رتبه هفدهم جدول پایین رفت اما در روز آخر جام را بالای سر برد
بهترین بازیکن: در روزی که هیچ بازیکنی در حد و اندازه های خود و نام پرسپولیس نبود و برای انتخاب بدترین بازیکن میدان کاندیداهای بسیاری داشتیم سخت می شد بهترین بازیکن میدان را انتخاب کرد اما میثاق معمارزاده به دلیل دفع چند موقعیت مسلم گل زنی تیم حریف با ارفاق بهترین بازیکن میدان بود.

تحلیل خطوط تیم:

دفاع: به دلیل مصدومیت محمد شاهد تغییر و تحولاتی در چیدمان نفرات در این خط بودیم که نا هماهنگی های موجود در بین بازیکنان این خط مشهود بود مدافعان مرکزی تیم یعنی سپهر حیدری و مجتبی شیری هم نشان دادند که اصلآ نمیتوانند خط دفاع تیم را بیمه کنند چراکه استقلال اهواز اصلآ برای حمله کردن به زمین نیامده بود و هر بار حمله کرد خط دفاع پرسپولیس برتری قاطعی از نظر تعدد بازیکن داشت اما خصوصآ سپهر حیدری هر بار با انجام اشتباهاتی باعث شد تک بازیکنهای استقلال اهوزا صاحب موقعیت بشوند

و در آخر هم که با یک حرکت باور نکردنی زمینه ساز گل تیم اهوازی شد. البته وضعیت مجتبی شیری کمی بهتر از سپهر بود اما در کل زوج خط دفاعی پرسپولیس اگر قرار باشد در برابر چنین مهاجمان بی نام و نشانی انقدر به مشکل بربخورد مشخص نیست برای بازی در برابر بزرگان فوتبال ایران چه برنامه ای خواهد داشت.

میانی:در این خط در امر توپ گیری و سرعت بخشیدن به بازی و خلق موقعیت برای خط حمله ضعف عمده ای داشت و جای سوال دارد که چرا مربیان در بازیکنانی که برای این پست انتخاب میشوند کمترین تغییر را ایجاد میکنند در حالی که ضعیف ترین جای تیم در این دوبازی همین خط هافبک تیم هست

حمله:مسلما اگر توپی در اختیار مهاجمان قرار نگیرد نمیشود گل زد البته بی تحرکی مهاجمان هم در ایجاد نشدن موقعیت بی تاثیر نبود

تحلیل بازیکنان:

معمارزاده:در گرفتن موقعیت های تک به تک عملکرد خوبی داشت ولی بدلیل عدم هماهنگی با دفاع گل مفتی خورد و در اکثر شروع مجدد هایش ضعیف عمل کرد
سپهر:زننده هر دو گل بازی!که البته ناهماهنگی او در خط دفاعی باعث ایجاد اتوبان در دفاع پرسپولیس شده بود.

شیث رضایی :شیث چه نفوذ میکرد و چه نفوذ نمیکرد در هر صورت پشتش خالی بود و نکته عجیب این بود کمی بی تفاوت بازی می کرد. یعنی با اینکه در پستش بازیکن حریف حرکت میکرد وی در حال قدم زدن بود. اوج حرکت شیث .در مجموع به نظر میرسه شیث یا خیلی بی انگیزه بازی میکنه یا مشکل بدنی بسیار شدید داره که کاملآ اجازه دویدن را از او میگیرد و یا حریف را بیش از حد کوچیک در نظر میگیرد

مجتبی شیری:بهترین عملکرد را دربین مدافعان داشت و از همان خط دفاع بازیسازی را آغاز میکرد
اکبری:هر بار با یک بازیکن کورس گذاشت(خصوصآ در نیمه اول که تعداد نفوذهاش بیشتر بود) حتمآ از حریفش جا ماند. هیچ وقت نتوانست توازنی بین جلو رفتن هایش با کارهای دفاعیش ایجاد کند. در  حمله هم به قدری کند و قابل پیش بینی بازی کرد که عملآ موفق به انجام کوچکترین حرکت مثبتی نشد. به نظر میرسد امسال هم که بعد از مدتها پرسپولیس از حضور یک مدافع چپ تخصصی سود میبرد وضعیتش نسبت به قبل خیلی بهتر نباشد. اگر به همین روش ادامه دهد به زودی باید شاهد جایگزینی افراد دیگری در این پست باشیم هروقت که در حمله نیاز به حضورش بود آنجا نبود و وقتی تیم در دفاع بود اکبری در نوک پیکان حمله قرار داشت!
علی عسگر:هنوز به غیر از دوندگی بالایش کار خاصی که او را مناسب پست هافبک دفاعی کند ندیده ایم یعنی جنگندگی کافی را ندارد
باقری:بهتر از بازی با مس بازی کرد ولی هنوز در زدن شوت های بی دلیل اصرار دارد و با توجه به سن بالایش بازی کردن 90 دقیقه ای او جای تعجب دارد،واقعآ خیلی عجیب به نظر می اید که نبض تیم قرار است به بازیکنی داده شود که توانایی دویدن در زمین را ندارد کریم باقری واقعآ از جان برای پرسپولیس مایه میگذارد و واقعآ شرایط جسمانی به او  اجازه نمیدهد بهتر از این بازی کند

بائو:یکی از کم اثرترین بازیکنان مسابقه ،بازیکنی که در بازی با مس چیزی نزدیک افتضاح بود و در این بازی  در بهترین حالت متوسط بود، شماره دهی که یاد و خاطره شماره ده فصل گذشته تیم را در ذهن هوادارها زنده میکند . ابومسلم با تکیه بر بائو تونست از سقوط نجاب پیدا کنه،آیا این چنین بازیکنی میتواند شاه کلید یک تیم برای رسیدن به قهرمانی باشد؟ و دلیل 180 دقیقه بازی او هم معلوم نیست با وجود بازیکنانی مثل مهدی شیری
بادامکی: معلوم نیست چرا از پروین به جای او استفاده نمیشود کرنر ها را یکی پس از دیگری خراب میکرد بادامکی در بهترین حالت ممکن یک بازیکن جایگزین برای تیمی در سطح پرسپولیس است ،شاید بادامکی امروز از خیلی ها بهتر توپ را در زمین چرخاند اما موقعیت 100% گلی که از دست داد به علاوه پاسهای اشتباه زیادی که داشت هواداران پرسپولیس را قطعآ بسیار مایوس کرده،بادامکی بعد از آن چند هفته اولی که در زمان دنیزلی برای پرسپولیس عالی بازی کرد کاملآ محو شده و اصلآ فوتبال در خور توجهی ارائه نمیدهد.،و عجیب اینه که مربیان اصرار به استفاده از حسین بادامکی در پست هافبک کنار هم دارند،جایی که نیاز به بازیکنان سرعتی و تکنیکی با قابلیت سانتر توپ هست،واقعآ بعد از سه سال ما کدام یک از این ویژگی ها را در حسین بادامکی دیدیم

تیاگو:برای اولین بار شانس حضور 45 دقیقه بازی به او رسید و عملکرد مناسبی نسبت به بازیکنانی مثل بائو و بادامکی داشت ولی چرا او تعویض شد و آنها نه ، سوالی است که به نظر من به عدم شناخت کافی مربی از بازیکنان بر میگردد
نوروزی:امروزهم در ترکیب ثابت قرار گرفت تا کرانچار نشان بدهد حساب خاصی روی او باز کرده،بازی در تیم ملی باعث شده بود نوعی اعتماد به نفس در هادی نوروزی ایجاد بشه اما امروز نشان داد برای تبدیل شدن به یک سنتر فوروارد قابل قبول هنوز راه درازی پیش رو داره و فعلآ نمیشود به اون به دید مهاجم اصلی تیم نگاه کرد،مطمئنآ هنوز برای نظر دادن در مورد هادی نوروزی خیلی زوده در کل خوب دوید ولی با توجه به سفرش همراه با تیم ملی اگر به عنوان یار تعویضی وارد کارزار میشد می توانست مفید تر باشد
خلیلی:محسن خلیلی نشان داد برعکس امید روانخواه که همزمان با او و مشابه او مصدومیت سنگینی را تجربه کرده هنوز حتی به 50% آمادگی هم نرسیده.محسن خلیلی پیش فصل را هم با وقت تلف کردن برای تمدید قراردادش گذراند و از نظر بدنی هم اصلآ شرایط خوبی نداره.متاسفانه محسن خلیلی بازیکن بسیار احساساتی هم هست و انتظار دارد در شرایطی که آمادگی کاملی هم ندارد در ترکیب اصلی تیم باشد(اتفاقی در زمان وینگادا و حتی در زمانی که قطبی مربی تیم بود و به خاطر افت مقطعی محسن خلیلی از ماته استفاده میکرد شاهدش بودیم) در کل هنوز با روزهای اوجش فاصله دارد و تنها کار خوبش زدن ضربه ایستگاهی و دادن پاس گل بود
آرفی:در پست غیر تخصصی از او استفاده شد و نتوانست توانایش در گلزنی را نشان دهد مهاجمی که حتی یک بار هم توپ خوبی برایش ارسال نشد تا در موردش حرفی زده بشه.آرفی امروز فدای ضعف بازیسازی تیم شد.انتظارات از آرفی خیلی بالاست ،اشپیتیم باید ثابت کند لیاقت پوشیدن پیراهن شماره 8 پرسپولیس را دارد

زارعی: .ستاره بازی پرسپولیسو مس ،بازیکنی که امروز کاملآ محو بود که دلیلش هم به خستگی ناشی از سفر به بوسنی برمیگردد و هم به دلیل نبود بازیکنی که بتواند با ارسال پاسهای مناسب او را راه بیندازد، زارعی هم با از دست دادن یک موقعیت100% اصلآ وضعیت قابل دفاعی در بازی امروز نداشت. شاید اگر کرانچار زارعی را برای نیمه دوم که دفاع چند لایه (و البته نه چندان مستحکم) استقلال اهواز خسته شده بودند نگه داشته بود میتونست روند بازی را برگرداند،البته فقط شاید!

انتهای گزارش اختصاصی/ تيم فني مرجع خبري پرسپولیس