پرسپوليس و نيكبخت هر ،2 سالى پرحاشيه را سپرى كردند. هر 2 در ذات با حاشيه زندگى مى كنند. در فصل اخير هر 2 از نظر نحوه نتيجه گرفتن مثل هم بوده اند گاهى در اوج و گاهى در قعر! اين 2 در يك چيز ديگر هم به هم شباهتى آشكار دارند و آن اشتياق بيش از حد براى درخشيدن در بازى هاى آسيايى است. هر 2 با آغاز ليگ قهرمانان گويى انگار جان گرفته اند. نيكبخت- كه بيش از اين هم برايش نوشته بوديم كه با قبل فرق دارد – در بازى با الغرافه گلى زد كه دقيقاً نشان از همين روند داشت. حمله كردن به دروازه حريف تا لحظه آخر و حتى ربودن توپ از مقابل پاهاى توره و به ثمر رساندن آن، پرسپوليس را به ياد آورد كه پس از يك فصل نمايش نامطلوب و تغييرات پياپى در كادرفنى و مديريتى و در يك كلام پس از يك فصل سردرگمى، حالا دوباره فرصتى براى درخشش پيدا كرده و از همين رو در راه حفظ اين موقعيت عملكردى كاملاً شتابزده دارد. آنقدر شتابزده كه حتى بازيكن آن توپ را از پاى بازيكن ديگر مى ربايد تا دروازه را باز كند.