شنبه 26 بهمن(15:10)

مرجع خبری پرسپولیس : تفکر خطرناکي که به افکار عمومي منتقل مي‌شود

تماشاگر فوتبال اگر احساسي است و اگر تصور مي‌كند كه تيمش به آن نتيجه‌اي كه تصور مي‌كرده و پيش‌بيني داشته نرسيده و وارد بحث‌هاي حاشيه‌اي و بي‌اصل و اساس مي‌شود خيلي بيراهه نرفته است اما از برخي مسؤولين و مربيان و بازيكنان تيم‌هاي استقلال و پرسپوليس انتظار نمي‌رود كه با سكوت يا تأييد خود بر چنين تصورات باطلي مهر تأييد بزنند.
اگركادر فني و بازيكنان استقلال مدعي هستند كه بايد برابر پرسپوليس در دربي 66 پيروز مي‌شدند و با اختلاف چند گل

پرسپوليس را شكست مي‌دادند بايد به نحوه بازي تيم خود در بازي روز جمعه برابر رقيب ديرينه نگاهي دوباره و صدباره بيندازند تا ببينند چگونه مي‌خواستند پرسپوليس را با گل‌هاي زياد ببرند.
ابتدا به حرف‌هاي بعد از بازي استقلال و پرسپوليس كه از زبان تعدادي از بازيكنان استقلال گفته شد، توجه كنيد: ما فكر مي‌كرديم پرسپوليس 2-4-4 به ميدان بيايد اما وقتي وارد ميدان شديم عملاً‌ شيوه ديگري از حريف ديديم. ما 45 دقيقه نيمه اول را كاملاً سر درگم بوديم چرا كه بعد متوجه شديم كه پرسپوليس 3-4-3 آرايش پيدا كرده و آقاي قلعه‌نويي هم در بين دو نيمه از اين موضوع خيلي ناراحت بودند (حسين كاظمي در برنامه جمعه شب ورزش از نگاه دو).
وقتي تيمي مثل استقلال كه به واقع قبل از بازي برتري‌هاي محسوسي هم بر پرسپوليس داشت، 45 دقيقه يك بازي حساس را به دليل تغيير سيستم بازي و آرايش حريف از دست مي‌دهد چگونه مي‌تواند ادعا كند كه مي‌توانسته پرسپوليس را با اختلاف گل‌هاي زياد شكست بدهد؟

در نيمه دوم اگر صحنه‌هاي گل دو تيم را در نظر بگيريم خواهيم ديد كه برخلاف ادعاي كادر فني و بازيكنان استقلال، موقعيت گل دو تيم برابر بوده اما متاسفانه امير قلعه نويي دو موقعيت استقلال را صد در صد مي‌داند

و اصلاً‌ اشاره‌اي به موقعيت‌هاي پرسپوليس ندارد. موقعيت‌هايي كه توسط نيكبخت واحدي و هادي نوروزي از دست رفت، در حالي كه هر كدام از آنها مي‌توانست يك گل براي پرسپوليس باشد.
اميرقلعه نويي از كدام برتري صحبت مي‌كند در حالي كه آمار و ارقام و تعداد موقعيت هاي دو تيم تقريبا برابر بوده و حتي درصد مالكيت توپ در نيمه دوم به‌مراتب بيشتر از استقلال بوده است. از طرفي استقلال به لحاظ مهره‌ها و بازيكنان درون زمين و روي نيمكت اوضاع و احوال بهتري داشت و در روي نيمكت بازيكنان بزرگي را دراختيار داشت تا هر زمان كه اراده كند دست به تعويض آنها بزند. به تعويض‌هاي دو تيم نگاه كنيد. پرسپوليس كريم باقري و رحمان رضايي را از بازي بيرون مي‌كشد و به دليل اينكه نيمكت‌اش خالي است از هادي نوروزي و علي‌عسگر براي فشار آوردن بر استقلال استفاده مي‌كند اما استقلال فرهاد مجيدي، يدالله اكبري و علي عليزاده را جانشين مهره‌هاي اصلي خود مي‌كند.
با اين وجود القاي اين نكته به افكار عمومي كه استقلال نتيجه را بر اثر يك سري اتفاقات ماورا الطبيعه از دست داد و پيروزي را با مساوي عوض كرد، نوعي سفسطه و گول زدن افكار عمومي است. بايد بپذيريم كه اگر سياوش اكبرپور در يك صحنه بعد از گل استقلال مي‌توانست گل دوم تيمش را بزند و يا پرسپوليس با كيلوهاي اضافي نيكبخت واحدي مواجه نبود و از آن دو سه موقعيت خود بهره‌برداري لازم را مي‌برد اكنون نتيجه بازي اين نبود و چه بسا منجر به شكست استقلال مي‌شد. با اين توضيح جامعه فوتبال ما شانس و اقبال بالايي داشت كه استقلال در اين بازي شكست نخورد و گرنه اتفاقات بدي در انتظار فوتبال و هواداران فوتبال بود. زماني كه قبل از مسابقه استقلال و پرسپوليس، سرمربي استقلال در مصاحبه‌اي عنوان مي‌كند كه اميدوار است نتيجه مسابقه را به گونه‌اي ديگر تعيين نكنند، طبيعي است كه تماشاگر استقلال بعد از بازي و زماني كه مي‌بينند آن همه ادعا فقط ادعا بوده و تيمش در ثانيه‌هاي پاياني مسابقه، پيروزي را با مساوي عوض مي‌كند ، حق دارد پرخاش كند و سؤال كند كه آن همه قول‌ها و وعده‌ و وعيد‌هايي كه داده شد به كجا رفت و به صورت ناخودآگاه وارد اين موضوع مي‌شود كه درست مي‌گويند و حتماً يك مسائلي پشت پرده هست كه نمي‌خواهند بازي استقلال و پرسپوليس برنده داشته باشد!
متاسفانه اين ذهنيت در حال حاضر در بين افكار عمومي نقش بسته كه عده‌اي و گروهي خارج از جريان فوتبال به گونه‌اي برنامه‌ريزي مي‌كنند كه بازي استقلال و پرسپوليس برنده نداشته باشد. در حالي كه القاء اين قضيه خطر آفرين است همانگونه كه برخي از تماشاگران فوتبال روز گذشته و بعد از بازي شعار مي‌دادند كه “فوتبال سياسي نمي‌خواهيم“
دوستان و مربيان و بازيكنان هر دو تيم استقلال و پرسپوليس بد نيست با واقعيات كنار بيايند و بپذيرند كه نتيجه فوتبال را آنها تعيين مي‌كنند و نه افرادي خارج از مستطيل سبز ، با اين وجود اختلاف سطح فوتبال دو تيم در تمامي زمينه‌ها از بازيكن و امكانات گرفته تا هواداران و رسانه‌هايي كه از آنها حمايت مي‌كند، آنقدر نزديك به هم هست كه ساده‌ترين نتيجه‌اي كه متصور است بر بازي‌هاي دو تيم همين نتيجه مساوي است و به همين دليل از66 ديدار نتيجه 31 بازي مساوي بوده است و تا زماني كه اين نوع تفكر مرگ و زندگي بر نتيجه بازي فوق حاكم باشد نبايد انتظار ديگري غير از پيروزي و شكست‌هاي احتمالي و اتفاقي داشت. پس لطفا فرافكني نكنيد.