پرسپولیس نیوز: می‌شود در مقابل استدلال سلامتی مردم، پای کارگران زحمتکش کارخانه فولاد مبارکه را وسط کشید، می‌شود پای کارمندان شرکت هواپیمایی آتا را وسط کشید، می‌شود پای کارگران کارخانه ذوب آهن اصفهان و کارخانه فولاد خوزستان را کشید وسط. کارگران و کارمندان شریف این کارخانه‌ها کرونا نمی‌گیرند؟

حقوقدانان بهتر می‌دانند که در قوانین حقوقی کلمه «مشاع» به چه معناست. به شکل کلی و همه فهم در این قانون باید همه کسانی که ذینفع هستند با یک رای مشخص-حالا موافق یا مخالف تفاوتی ندارد-تصمیم بگیرند. به این کلمه دقت کنید:همه ذینفعان. به طبع در مسئله لیگ برتر و ادامه مسابقات یا لغو آن چون همه تیم‌ها ذینفع هستند باید همه یک رای داشته باشند. حتی یک رای مخالف، بازی مشاع را به هم می‌زند. اینجا دیگر انتخابات نیست که رای اکثریت ملاک عمل باشد. حتی یک رای خلاف هم قاعده بازی را به هم می‌زند. در یک خانه با قانون مشاع اگر فقط و تنها فقط یک مالک یا مستاجر رایی خلاف رای دیگران داشته باشد، اجازه دارد برود شکایت کند که مثلا سقف پاسیو را همسایه طبقه اول پوشانده است. این شکایت در مراجع رسمی به رسمیت شناخته می شود و حق را به صاحب شکایت می دهند.

در لیگ برتر اما می‌گویند ۱۳ تیم از ۱۶ تیم موافق لغو لیگ برتر هستند. اینجا سه تیم (بنا بر این ادعا) خلاف رای سایرین هستند. بسیار ساده است. رای اکثریت وتو می‌شود. مدیران این تیمها احتمالا در سالهای بعد نمی‌خواهند در لیگ بازی کنند و به عواقب کارشان فکر نکرده‌اند. تعجب از کسانی است که موافق تعطیلی هستند و سلامت مردم را بهانه تعطیلی قرار می‌دهد در حالی که خودشان هم می‌دانند ده امتیاز بالاتر صدرنشین لیگ دلیل این تصمیم است. کما اینکه اگر از آنها بپرسی حالا که لیگ تعطیل می‌شود پرسپولیس را قهرمان اعلام کنیم برای اینکه ده امتیاز پیش است می‌گویند نه ، ۹ هفته مانده و هنوز چیزی مشخص نیست. در یکی از برنامه‌های خنک تلویزیون هم آرش برهانی برای این ماجرا دلیل ۱۲ امتیاز جلو بودن و در چند هفته به پایان و لیگ را آورد که در آخر قهرمان نشدند. اشاره برهانی به فصل ۸۵-۸۶ بود که صمد مرفاوی در کنفرانس مطبوعاتی بعد از باخت به پرسپولیس از ۱۲ امتیاز جلو بودن استقلال گفت. در آخر آن فصل استقلال پایین‌تر از پرسپولیس در جدول ایستاد. با این حساب در شکل فعلی حتی اگر ۱۵ تیم مخالف برگزاری ادامه لیگ باشند و فقط و تنها فقط پرسپولیس موافق برگزاری، باید لیگ ادامه پیدا کند. البته که در این مورد نهادهای بالا دستی مثل ای.اف.سی و فیفا می‌توانند حکمی بدهند و خلاص. یعنی بگویند برگزار کنید یا نکنید، و اگر رای به برگزار نشدن بود تکلیف قهرمان چه می‌شود. این دعواهای زرگری را رها کنید و به اصل ماجرا بپردازید.

اصل ماجرا این است که کرونا اگر قدم نحسش تا چند روز قبل ما را در قرنطینه ناخواسته قرار داده بود و از ترسش نمی‌توانستیم از خانه خارج شویم مبادا با یک نفس کشیدن ملک الموت به سراغمان بیاید، تناقضهای بسیاری از آدم‌ها را آشکار کرد. یکی همین نوازندگان در سور برگزار نشدن لیگ. این تیم‌ها که عمدتا از صدقه سر دولت برای خود تیم ساخته‌اند و مثل پرسپولیس و استقلال هیچوقت هشتشان گرو نهشان نبوده و هیچوقت به هیچ بازیکن و مربی‌ای بدهکار نشدند و کارشان به فیفا و محاکم قضایی‌اش نرسید، هیچکدام به اندازه این دو تیم در لیگ ایران قهرمان نشده‌اند و باز هم زبانشان بلند است که اگر بتوانند یک قهرمانی دیگر از یکی از این دو تیم بگیرند. یک قهرمانی هم گرفتیم، خودش خوب است، خدا بده برکت! این مدیران هزینه ساز بی بازده که در آخر هر سال، والبته آخر هر فصل فوتبالی باید بیلان کار برای مدیر بالا دستی بفرستند، قطعا و حتما بی‌لیاقتی‌شان زمانی اثبات می‌شود که یک تیم تهرانی برای بار چهارم متوالی قهرمان لیگ شود و دست آنها تا قرن آینده از جام کوتاه بماند. برای همین هم به حرف‌هایی که می‌زنند مطلقا فکر نمی‌کنند. اگر کمی-فقط کمی- به حرف‌هایشان فکر می‌کردند ژست مظلوم‌نمایی به خود نمی‌گرفتند و از احساسات عمومی سوءاستفاده نمی‌کردند و پای کرونا را حداقل به فوتبال باز نمی‌کردند و سلامت مردم را هزینه ناتوانی‌شان نمی‌کردند. در این صورت است که می‌شود در مقابل استدلال سلامتی مردم، پای کارگران زحمتکش کارخانه فولاد مبارکه را وسط کشید، می‌شود پای کارمندان شرکت هواپیمایی آتا را وسط کشید، می‌شود پای کارگران کارخانه ذوب آهن اصفهان و کارخانه فولاد خوزستان را کشید وسط. همه هم کارخانه‌های دولتی که هزینه تیم‌داری می‌دهند. این وسط فقط فوتبال است که باید سرش بریده شود؟ کارگران و کارمندان شریف این کارخانه‌ها خانواده ندارند؟ اینها کرونا نمی‌گیرند؟ اگر یکی از این کارگران کرونا بگیرد به قول آقای زنوزی می‌تواند تا آخر عمر کار کند؟ نصف ریه‌اش از بین نمی‌رود؟!

پای مردم را از دایره ناتوانی‌تان بیرون بکشید. مردم همین حالا هم زخم خورده‌ کرونایی هستند که پول درمانش را ندارند. هزینه متوسط درمان یک بیمار کرونایی تا بهبودی کامل ۵۵ میلیون تومان است.این را می‌دانستید یا فقط شعارهای بیرون گود نشستن و لنگش کن را بلدید؟ در حالی که شما دارید فکر می‌کنید که یکی از همان تیم‌های تهرانی که زیر بار قرض و بدهی دارد کمر خم می‌کند قهرمان نشود و این را به سیاهه رزومه‌تان اضافه کنید که نگذاشتید پرسپولیس قهرمان شود، یک همشهری، یک هموطن در همان کارخانه‌هایتان و در شرکت هواپیمایی‌تان دارد با کرونا می‌جنگد. فکر نمی‌کنید بس است این صحنه‌ای که ساخته‌اید و می‌خواهید طرف پیروز این صحنه لقب بگیرید؟ بهتر نیست به جای حاضر نشدن جلوی قهرمان لیگ و در رختکن ماندن، مبارزه رودررو را انتخاب کنید و سعی کنید بازی جوانمردانه را در زمین انجام دهید نه پشت بیانیه‌ها و خطابه‌هایتان؟! فوتبال زمینی برای جنگیدن دارد به رنگ سبز. در زمین سبزش بجنگید نه پشت فنس‌های تماشاگران که در حال رجز خوانی هستند!
علیرضا مجمع