براى او كه ایرانی ها قدرش را نمی دانند

مرجع خبری پرسپولیس : على دايى از سوى مجله معتبر ورلدساكر به عنوان يكى از ۵۰ اسطوره زنده فوتبال جهان انتخاب شد.اين خبر باعث شد احساس غرور كنيم چرا كه به عنوان يك ايرانى خوشحاليم يك بازيكن بزرگ از كشورمان در بين بزرگان فوتبال جهان قرار گرفته است.

بازيكنى كه از صفر شروع كرد و به بالاترين مدارج فوتبال دنيا رسيد. كسى كه در كمال شجاعت روزى افتخار كرد در دوران گمنامى دست فروشى كرده و از هيچى به همه چيز رسيده و اعتبارى در فوتبال جهان به دست آورده است. حالا همين على دايى كه روزى دستش خالى بود و دست فروشى مى كرد، به عنوان يكى از ۵۰ اسطوره زنده فوتبال جهان انتخاب مى شود.انتخابى كه حق شايسته بزرگ مرد فوتبال ايران است و براى به دست آوردنش خيلى تلاش كرده است.

بايد اعتراف كنيم كه آن طرف دنيا قدر آدم هايى مثل على دايى را بهتر و بيشتر از خود ما مى دانند. حداقل شجاعت اين اعتراف را داشته باشيم كه آن طرف دنيا به اسطوره ها آن طور كه شايسته آنها است، بها مى دهند و جايگاه آنها در جامعه فوتبال كاملاً مشخص است.

همانطور كه مى دانيد جايگاه على دايى در فيفا آنقدر بزرگ هست كه نشان از عظمت اين مرد دارد. دايى عضو كميته فنى فيفا است و امثال سپ بلاتر از تجربيات او استفاده بهينه مى كنند اما در مملكت خودمان با على دايى چه كار مى كنيم.فكر كنيد شما عضو كميته فنى فيفا باشيد اما در مملكت خودت رئيس فدراسيون فوتبال از تو مشورت نگيرد.

اين حكايت على دايى است كه با سلام و صلوات او را به عنوان سرمربى تيم ملى معرفى كردند اما چند ماه بعد به بدترين شكل ممكن از تيم ملى اخراجش كردند تا ماهها خانه نشين شود. فكر اينكه على دايى باشى و در معادلات ملى فوتبال مملكت خودت نقشى نداشته باشى اما در فيفا براى خودت كسى باشى و جلوى پايت فرش قرمز پهن كنند، آدم را ديوانه مى كند اما اين حقيقت زندگى اسطوره اى به نام على دايى است.

ماجراى زندگى على دايى به عنوان يك بازيكن بزرگ ملى وقتى تلخ تر و غم انگيز مى شود كه به ياد مى آوريم با چه افتضاحى او را از تيم ملى به عنوان بازيكن كنار گذاشتند و حتى بازى خداحافظى هم برايش برگزار نكردند تا غريبانه از تيم ملى جدا شود. انگار كه هيچگاه نبوده و بخشى از تاريخ فوتبال ما را رقم نزده است.

دايى بدون بازى خداحافظى از بازيهاى ملى و باشگاهى خداحافظى كرد تا مظلومانه و غريبانه با دنياى بازيگرى وداع كرده باشد، وداعى تلخ.بپذيريم كه با اسطوره هايمان بد تا مى كنيم و شان و منزلت آنها در نظر نمى گيريم. باور كنيد اگر على دايى در اروپا به دنيا آمده بود و به اين جايگاه رسيده بود، امروز مجسمه اش را از طلا مى ساختند اما در اين مملكت هر روز آتش به جانش مى اندازيم. اين حكايت ما و على دايى اسطوره بزرگ فوتبال جهان است.