با آرزوی سلامتی واسه یحیی که دوران بازیگریش هم واقعا محجوب بود. نسبت به توانایی بالی فنی اش هیچوقت یاغی یا بند باز نبود.
حول و حوش سال ۷۴ بود که توی پرسپولیس چهره شد و فیکس تیم ملی. اما یه مریضی عجیبی گرفت و علی پروین تصمیم گرفت بندازش بالا. رفت فولاد زیر نظر بگویچ سه سال بازی کرد اونجا دوباره درخشید و فیکس تیم ملی شد.و به عنوان کاپیتان تیم ملی توی بازی‌های بوسان جام رو بالای سر برد.
حول و حوش ۸۱ بود که استقلال شدیدا میخواستش اما با اولین دعوت پروین پرسپولیس رو انتخاب کرد برخلاف هاشمی نسب. هرچند که بدجوری کنارش گذاشتن.
یحیی فنی بخوای بگی یکی از بهترین مدافعان تاریخ ایرانه که در سه دوره مقدماتی جام جهانی عضو تیم بود و اون دوره که نرفتیم گل ماندگارش به ایرلند رو زد و توی دور بعدی هم جلوی مکزیک گل زد.
با این حال هیچ وقت مقابل هوادار و باشگاه خودش رو قرار نداد. برخلاف اکثر ملی پوش های بزرگ مون به همه مربی ها احترام گذاشت و بدون باند بازی و حاشیه گری بازی می‌کرد.
توی مربی گری هم برخلاف بعضی ها با از هیچکی سفارش نشد و به واسطه دوستی با رجل سیاسی انتخاب نمیشد. به رزومه مربی گری اش یه نگاه بندازیم می‌بینیم چطور به پرسپولیس رسید و تیم رو نایب قهرمان آسیا کرد. دو قهرمانی و بدون شکست 120 دقیقه در بازی مقابل استقلال.