یکشنبه 17 فروردین (13:05)

مرجع خبری پرسپولیس : با این تفاسیر باید خدا را شکر کنیم که به جای چهارم پنجم نشدیم !

قیصر ، شهریار یا هر لقب دیگری برایش انتخاب کنیم امروز یک مهره سوخته است ، ستاره ای که شاید برای همیشه یا حداقل برای مدتی طولانی خاموش شد . بارها نوشتیم و هشدار دادیم که دایی با ادبیات کلامی ، غرور و خودکامگی بیش از حد و حس انتقام جویی و تهاجمی که در نگاهش موج می زد ره به جایی نخواهد برد اما گوشش به این حرف ها بدهکار نبود . دایی شاید فکرش را هم نمی کرد زمانی که به خبرنگار بخت برگشته می گفت : ” شما کجای این فوتبال هستید که درباره تاکتیک تیم من صحبت می کنید ” مسئولان بلند پایه ورزشی و یا حتی مملکتی نقشه برکناری اش را می کشند تا تمام حمایت های کورکورانه رئیس همیشه خندان فدراسیون فوتبال نقش بر آب شود !
بیشتر از نابودی دایی باید برای فوتبالی حسرت خورد که رئیس فدراسیونش در رسانه ملی با زبان ” طنز کاملا جدی!” می گوید اصلا لیوانی دست ما ندادند که بخواهیم بدون اجازه آن را جا به جا کنیم ! قدیم تر ها می گفتند اگر می خواهی بدانی چه کسی رئیس یک تشکیلات است باید ببینی ” کت ” را چه کسی پوشیده ولی به نظر می رسد امروز و در فوتبال بی جساب و کتاب ایران باید به دنبال کسی گشت که لیوان را در دست دارد ! وقتی کیومرث هاشمی با قاطعیت اعلام می کند سازمان ورزش هیچ دخالتی در انتخاب سرمربی تیم ملی نخواهد داشت و تنها توقع این است که فدراسیون فوتبال با در نظر گرفتن تمام معیارها بهترین گزینه را برای هدایت تیم ملی انتخاب کند چه کسی باور خواهد کرد ” مهندس علی آبادی ” دخالتی در انتخاب سرمربی آینده تیم ملی فوتبال نخواهد داشت ؟

شاید بهتر است فلاش بکی داشته باشیم به دوازدهم اسفند ماه سال 86 و روزی که شهریار را جایگزین سرمربی مورد نظر مردم و فدراسیون ( افشین قطبی ) کردند ، افشین قطبی درباره آن روزها می گوید : ” تقریبا تمام رسانه های جهان می دانستند من سرمربی تیم ملی ایران می شوم ، حتی مهدی تاج شب قبل از بازی با مقاومت سپاسی با من تماس گرفت و گفت شما سرمربی جدید تیم ملی هستید و از نظر ما حتی نیازی نیست برای بازی با مقاومت به شیراز سفر کنید اما من با اصرار خودم راهی شیراز شدم ، پس از پایان مسابقه با آقای کاشانی دور افتخار زدیم و با هواداران خداحافظی کردم اما زنگ زدند گفتند ” علی دایی سرمربی تیم ملی شد ” و من فهمیدم در ایران روابط از توانایی ها مهمتر است و فوتبال ایران با روابط و دین و سیاست آمیخته شده .
امروز بر کسی پوشیده نیست که تغییر ناگهانی نام سرمربی تیم ملی فوتبال در آن روز توسط شخصی خارج از محدوده هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال رخ داده است چنان چه علی کفاشیان در همان روزهای نخستین مربیگری دایی در تیم ملی در مصاحبه با فارس با بیان اینکه : ” بعضی از تصمیمات بزرگتر از آن هستند که ما به صورت مستقل در خصوص آن تصمیم گیری کنیم ” به تحمیلی بودند گزینه دولت و سازمان تربیت بدنی برای تصدی پست هدایت تیم ملی ایران مهر تایید زد . قطبی بعد ها در این خصوص به یکی از رسانه های فارسی زبان خارج از کشور می گوید : ” آن ها نمی خواستند سرمربی تیم ملی یک مربی ایرانی – آمریکایی باشد ” .
اینکه امروز رئیس فدراسیون فوتبال می گوید هیئت رئیسه در انتخاب دایی هیچ نقشی نداشت ولی مسئولیت برکناری وی بر عهده فدراسیون فوتبال خواهد بود نشان می دهد فوتبال ایران امروز بیش از گذشته از عدم استقلال رنج می برد . اگر قرار بود انتخاب سرمربی تیم ملی در جبهه ای خارج از محدوده فدارسیون فوتبال صورت گیرد پس حاصل دو سال چشیدن طعم تلخ تعلیق و کمیته انتقالی چه بود که امروز نهاد تصمیم گیری فوتبال کشور از انتخاب سرمربی تیم ملی عاجز است ؟ اگر امروز شانس صعود به جام جهانی به کمترین میزان رسیده فراتر از جاه طلبی و خودخواهی علی دایی حاصل تصمیمات نادرست و دخالت های بی مورد اشخاصی است که خارج از محدوده فوتبال لیوان را در دست گرفته و تصمیمات ریز و درشت فوتبال این کشور را می گیرند .
فارق از اینکه چه کسی جایگزین دایی روی نیمکت تیم ملی خواهد بود باید گفت با وضعیت کنونی این فوتبال نباید دلخوش به صعود به جام جهانی بود و چه بسی باید شکرگذار باشیم که به جای رتبه چهارم در رتبه پنجم جدول رده بندی مسابقات مقدماتی جام جهانی قرار نگرفتیم !!

اختصاصی // پویا نوایی – امانت داری – استفاده از این مطلب با ذکر نام مرجع خبری بلامانع است .