حضور دانیال داوری در تیم ملی ایران همزمان شد با خداحافظی مهدی رحمتی. اوایل می‌گفتند رحمتی از حضور دانیال داوری در تیم ملی ترسیده و خودش تصمیم گرفته قبل از آمدن داوری، کناره‌گیری کند تا نیمکت نشین این دروازه‌بان نشود. اما بعدها مشخص شد این شایعه درست نبوده. داوری در بوندسلیگا 2 بازیکن اینتراخت برانشوایگ است. او همراه با تیمش به بوندسلیگای یک صعود کرده تا یکی از موفقیت‌های دوران فوتبالی‌اش را ثبت کند. داوری در بسیاری از مسابقات این فصل برانشوایگ دروازه‌بان اصلی تیمش بود و حضور در بوندسلیگای دو تجربه خوبی برای او به حساب می‌آید. او اولین حضورش در تیم ملی ایران را در اردوی بازی با کویت تجربه کرد. البته دانیال در مسابقه با کویت روی نیمکت تیم ملی نشست و فرصت حضور در زمین را پیدا نکرد. او می‌گوید برای فیکس شدن در تیم ملی ایران تنها کاری که می‌تواند بکند این است که تمام تلاش‌اش را در تمرینات انجام دهد تا کار مربی را برای تصمیم‌گیری سخت کند. گفت‌وگوی مکتوب خبرآنلاین با دانیال داوری را می‌خوانید.

چگونه یک فوتبالیست حرفه‌ای شدی؟

من از پنج سالگی فوتبال بازی می‌کردم. 15 سالم که شد به باشگاه ماینس رفتم و در آنجا این فرصت را پیدا کردم که فوتبال را حرفه‌ای دنبال کنم.

آیا بازیکنان ایرانی شاغل در بوندس‌لیگا در سال‌های گذشته تاثیری روی تو گذاشتند؟ مثلاً اشکان دژاگه می‌گوید که علی دایی زمانی که در هرتا برلین بازی می‌کرده، روی او تاثیر گذاشته.

من همه بازیکنان ایرانی‌ای که در آلمان بازی می‌کردند را می‌شناختم و یادم هست که هر وقت یکی از آنها بازی خوبی انجام می‌داد یا گل می‌زد، من خیلی خوشحال می‌شدم.

فوتبال آلمان همواره دروازه‌بانان خوبی را پرورش داده است. تو چگونه در این محیط با چنان رقابت نزدیکی موفق شدی که به عنوان دروازه‌بان خودت را مطرح کنی و در سطح اول فوتبال حرفه‌ای این کشور بازی کنی؟

این واقعاً یک امتیاز است که در یک کشور با رقابتِ به این سنگینی و در یک لیگ به این قدرتمندی بازی کنی. همین باعث می‌شود که من با بلندپروازی بیشتری تلاش کنم تا بتوانم موفق شوم.

کدام دروازه‌بان‌ها الگوی تو هستند؟

الگوی من همیشه ینس لمان بوده است. سبک بازی او برای من الهام‌بخش بود.

آخرین باری که ایران آمدی کی بود؟

متاسفانه خیلی وقت است که از زمانی که آخرین بار به ایران آمدم گذشته است. برای همین خانواده‌ام در ایران خیلی خوشحال می‌شوند که مرا دوباره می‌بینند.

آیا اصلاً فکرش را می‌کردی که یک روزی برای تیم ملی ایران بازی کنی؟

نه، من فقط درباره‌اش رویاپردازی می‌کردم. این یک افتخار برزگ برای من است.

وقتی کارلوس کروش اخیراً به آلمان آمد و تو را دید، در چه موردی حرف زدید؟

آقای کروش آمد بازی ما را دید اما در مورد مساله‌ مشخصی صحبت نشد.

تا به حال به این فکر کرده‌ای که بازی در استادیوم پر از تماشاگر آزادی چگونه باید باشد؟ وقتی دژ‌اگه و رضا قوچان‌نژاد برای اولین بار در آزادی بازی کردند خیلی تحت تاثیر قرار گرفته بودند.

من خیلی درباره‌اش شنیده‌ام که بازی در استادیوم آزادی چه طوری است. امیدوارم به زودی این فرصت را پیدا کنم که خودم آن را تجربه کنم.

بعد از اینکه مهدی رحمتی از تیم ملی خداحافظی کرد، خیلی‌ها تو را به عنوان دروازه‌بان شماره یک تیم ملی می‌دانند و نسبت به عملکرد تو امیدوار هستند. با این انتظارات کنار می‌آیی؟

امید چیز خوبی است. اما من فشاری را روی خودم به خاطر آن احساس نمی‌کنم. بیشتر از این بابت خوشحالم که بتوانم یک کشور بزرگ و بااهمیت را نمایندگی کنم.

بازی اولت با تیم ملی چطور بود؟

اولین بازی خیلی برایم جالب بود. حتی با اینکه فقط روی نیمکت نشسته بودم. وقتی می‌دیدم چقدر طرفدار ایران آنجا بودند و اسم مرا صدا می‌زدند، مو به تنم سیخ می‌شد. 

خیلی‌ها انتظار داشتند تو را درون دروازه ببینند. دلیل اینکه روی نیمکت نشستی چه بود؟

دلیل‌اش را من نمی‌دانم. مربی در مورد ترکیب تیم تصمیم می‌گیرد و همه باید این را بپذیرند و در خدمت تیم باشند.

به طور کلی نظرت درباره بازی تیم چه بود؟

بازی جلوی کویت خیلی سخت بود. کیفیت زمین خوب نبود. با این حال ما موقعیت‌های بهتری داشتیم و باید به عنوان برنده زمین را ترک می‌کردیم.

برخورد بقیه بازیکنان با تو چطور بود؟

رفتار بازیکنان با من فوق‌العاده بود. من خیلی خوب در تیم پذیرفته شدم و دوستان جدیدی پیدا کردم.

فکر می‌کنی چه کار باید بکنی که در ترکیب اصلی قرار بگیری؟

من نمی‌توانم در این مورد قضاوت کنم. تنها کاری که می‌توانم بکنم این است که تمام تلاش‌ام را در تمرینات انجام دهم تا کار مربی را برای تصمیم‌گیری تا جای ممکن سخت کنم.

می‌دانی که چقدر کارمان برای صعود به جام جهانی سخت شده است. فکر می‌کنی می‌توانیم موفق شویم؟

در فوتبال همه چیز ممکن است. اگر بازی اول‌مان را مقابل قطر ببریم، شانس‌مان زیاد می‌شود. و من یقین دارم که ما موفق خواهیم شد.

سفر طولانی به دبی و کویت برایت خسته‌کننده نبود؟ فکر می‌کنی سفرهای این چنینی برای بازی‌های تیم ملی، تاثیری در عملکرد تو در باشگاه می‌گذارد؟

نه، برای من خسته‌کننده نبود. فدراسیون خیلی تلاش کرد که این سفر را تا جایی که امکان دارد برای من راحت کنند. خیلی هم برای این کار زحمت کشیدند.

می‌توانی تصور کنی که اگر پیشنهاد خوبی داشتی روزی در لیگ ایران بازی کنی؟

در فوتبال هیچ چیز معلوم نیست. شاید یک روزی در زندگی حرفه‌ای به ایران انتقال یابم. نمی‌توانم از حالا پیش‌بینی کنم.