آقای مایلی‌کهن نشناختن دائی گناه است، آن‌هم برای کسی که به قول شما زودتر از خیلی‌ها وارد این ورزش شده است و در نسل طلائی ورزش ما حضور داشته است، آن‌هم در قامت یک مدیر !

کاظم ملک پور دهکردی – گل؛ امروز بار دیگر شاهد یک مصاحبه‌ی جنجالی دیگر از آقای جنجال‌ساز فوتبال ایران بر روی خروجی خبرگزاری‌های ورزشی بودیم. بی‌تردید با خواندن لقب جنجال‌ساز پیش از پیش نام محمد مایلی‌کهن را در ذهن متصور شدید. حاجی مایلی که اکنون سرمربیگری تیم صبای قم را بر عهده دارد، امروز پس از تشریح شرایط تیمش بازهم به سر خانه‌ی نخستش بازگشت و به اظهارنظر‌های عجیب پیرامون مسائل متفاوت پرسپولیس پرداخت که نکته‌دارترین اظهارنظر مایلی‌کهن پیرامون مسائل مدیریتی بود.

سرمربی فعلی صبای قم که سابقه‌ی بسیار بالا و بلندی در مسیر سقوط تیم‌های درجه دوم حاضر در لیگ برتر دارد و از این مهم‌تر سابقه‌ی قابل توجهی در ایفا کردن نقش دایه‌ی دلسوزتر از مادر برای فوتبال دارد، امروز موضعی را پیش چشم اهالی فوتبال قرار داد که چندان هم در راستای سناریوی دایه‌ی دلسوزتر از مادر برای فوتبال نبود و صرفا پر واضح بود که یک عقده‌گشائی شخصی علیه جریانی بود که علی دائی را بر او برای نشستن روی نیمکت پرسپولیس ترجیح داد و او را از پایتخت و ورزشگاه آزادی، راهی قم و ورزشگاه یادگار امام کرد. اظهارنظرهای عجیب مایلی‌کهن درحالی در چشم می‌زند که برخلاف جریان آب است. تاکنون تمامی پیشکسوتان پرسپولیس چه از جبهه‌ی مخالف و چه از جبهه‌ی موافق علی دائی و رویانیان، تغییر در کادر مدیریتی پرسپولیس در این مقطع زمانی و بخصوص انتخاب جعفر کامبوزیا به عنوان مدیرعاملی را تحریم کرده‌اند و به ضرر پرسپولیس اعلام کرده‌اند، اما مایلی‌کهن با جسارتی که پیش از این نیز اثبات کرده بود چندان از سر منطق نیست، باردیگر بر خلاف جریان آب پارو کشید تا هم عقده‌گشائی کند و هم خاص جلوه کند. اما باید عرض کنیم مایلی‌کهن را حتی اگر خاص نیز فرض کنیم، باید او را خاص طرد شده بدانیم.

عدم شناخت از فوتبال دلیل موضع‌گیری بود نه عدم شناخت اهالی فوتبال از او !

بهتر است به آقای مایلی‌کهن تذکر دهیم که اگر اهالی فوتبال نسبت به نامزد شدن کامبوزیا به عنوان مدیرعامل پرسپولیس موضع‌گیری کرده‌اند، نه بخاطر این است که او را نمی‌شناسند، نه، بخاطر این است که آقای مهندس با جو پر پیچ و خم پرسپولیس ناآشنا است و شاید آستانه‌ی تحمل او تاب و توان فشارهای جدی فوتبال و بویژه باشگاه پرسپولیس که قابل قیاس با ورزش کم‌حاشیه‌ای همچون شطرنج نیست، را ندارد.

شاید کامبوزیا خیلی زودتر از این‌ها وارد صحنه‌ی ورزش شده باشد، شاید کارنامه‌ی او در گوشه‌ای از این ورزش آن‌هم در دوره‌ی طلائی ورزش این مرز و بوم قابل توجه بوده است، شاید او در ساخت و ساز حتی بی‌نظیر بوده است، اما شما که سرد و گرم چشیده‌ی این فوتبال هستید قضاوت کنید، آیا آینده‌ی او در پرسپولیس غیر از آینده‌ی علی‌آبادی در سازمان تربیت بدنی است ؟

آقای مایلی‌کهن قصد جانب‌داری از مدیران حاضر در این فوتبال را نداریم که آن‌ها نیز گلی به سر این فوتبال نزده‌اند، چرا که درست مشابه همین کامبوزیا وارد صحنه‌ی فوتبال شده‌اند. اما محض اطلاع شما می‌گوئیم دوران "سیگار هر نخ 5 ریال" سال‌هاست که گذشته است !

رویانیان اشتباهی آمد، قبول؛ اما کامبوزیا دیگر چرا باید بیاید ؟

آقای مایلی‌کهن درست است که مرجع انتخاب کامبوزیا و رویانیان یکسان است، اما شما هم بخوبی در پیشگاه وجدان خود می‌دانید که همان‌قدر که آمدن رویانیان با انتخاب آقایان اشتباه بود، انتخاب و از راه رسیدن کامبوزیا نیز اشتباه است و جالب‌ آن‌که اشتباه‌تر از آمدن رویانیان است، چراکه حالا سردار پس از دو سال بی‌تجربگی، تجربه آموخته است و سرد و گرم چشیده شده است و تنها ثبات می‌تواند او را موفق گرداند و پرسپولیس را از گل و گرداب خارج کند !

نشناختن دائی گناه است !

آقای مایلی‌کهن نشناختن دائی گناه است، آن‌هم برای کسی که به قول شما زودتر از خیلی‌ها وارد این ورزش شده است و در نسل طلائی ورزش ما حضور داشته است، آن‌هم در قامت یک مدیر !

هر گردی گردو نیست آقای مایلی‌کهن !

گیریم که آقای کامبوزیا، نه بهتر بگوئیم مهندس کامبوزیا کاربلد و حساب‌گر است، اما آیا به حساب این فوتبال نیز می‌تواند رسیدگی کند، آیا می‌تواند روبروی این جریان به قول شما بیمار قرار گیرد ؟ آیا می‌تواند … ؟

آیا اگر شما سرمربی پرسپولیس بودید و انصاریفرد این‌گونه رفتار می‌کرد، بازهم حقش بود ؟

شما مدعی شده‌اید که انصاریفرد هرچه کرده است، حقش بوده است، اما در پیشگاه وجدان خود قاضی شوید آیا اگر شما جای علی دائی بودید بازهم همین تفکر را داشتید ؟

آیا این اظهارنظرهای اخیر شما در راستای ترجیح داده شدن علی دائی به شما نبوده است ؟ آیا این عقده‌گشائی محسوب نمی‌شود ؟