مرجع خبری پرسپولیس : بزرگ‏‏ترین بازی هفته پنجم لیگ با تقسیم امتیازات دو تیم مدعی به پایان رسید. پرسپولیس که در سالگرد بازی معروف 6-0 سال 52 مقابل استقلال، بعد از دو برد متوالی برای هتریک بردهای خود به فولادشهر گام نهاده بود، اگرچه در حفظ تک گل سه امتیازی‏اش ناموفق بود اما شاگردان کرانیکار با نمایش قابل قبولی که از خود ارائه دادند، هواداران پرشمار سرخپوش را به روزهای آینده این تیم امیدوار کردند.
در این میان نباید از نقش پررنگ زلاتکو کرانیکار به سادگی گذشت، مردی اگر کمی زودتر وارد پروسه تمرینات پرسپولیس می‏شد، شاید الان به راحتی صدر جدول را از آن خود کرده بود. اغراق نمی‏کنیم، تیمی که در زمین اصفهان، ذوب آهن پرقدرت را در زمین خودش حبس می‏کند و در اکثر دقایق بازی حاکم بی‏چون و چرای میدان است قطعاً با شناخت بیشتر سرمربی‏اش نسبت به لیگ برتر و شرایط تیمش حرف‏های بیشتری برای گفتن خواهد داشت. با مقایسه پرسپولیس فصل گذشته با تیم فعلی به راحتی می‏توان نقش کرانیکار را در بازی سرخپوشان دید. مردی که معادلات اول فصل را برهم زده و با تکیه بر آمادگی بازیکنان، بهترین تیم را روانه میدان می‏کند.

 کی فکر می‏کرد در حضور مهاجمانی همچون اشپیتیم آرفی و محسن خلیلی، بازیکنی همچون هادی نوروزی در ترکیب سرخپوشان پایتخت بدرخشد؟ چه کسی تصور می‏کرد در بین هافبک‏های پرشمار پرسپولیس، محمد پروین به ترکیب اصلی راه پیدا کند و به یکی از موثرترین بازیکنان این تیم تبدیل شود؟ چه کسی فکر می‏کرد کریم باقری بعد از سیر نزولی که در فصل گذشته طی کرد، دوباره به مرد اول پرسپولیس تبدیل شود و طی دو هفته، دو گل حساس به ثمر برساند؟ اینکه کرانیکار در این فاصله کوتاه به قول خود یعنی نمایش هجومی از پرسپولیس عمل کرده جای تقدیر دارد و نشان می‏دهد روزهای خوبی در انتظار قرمزهای پایتخت است.
البته نمی‏توان به‏طور کامل ادعا کرد پرسپولیس نتایج ایده‏آلی کسب کرده اما برای بررسی بیلان کاری سرمربی کروات قرمزها در 5 هفته ابتدایی لیگ باید دو نکته اساسی را در نظر گرفت: 1. زمان کمی که کرانیکار برای آماده‏سازی پرسپولیس و شناخت از بازیکنان این تیم در اختیار داشت 2. تقابل پرسپولیس با تیم‏های قدرتمندی همچون مس کرمان، صبای قم و ذوب آهن اصفهان. با این وجود پرسپولیس کرانیکار روند رو به رشدی را طی کرده و با ارائه بازی‏های هدفمند و هجومی هوادرانش را به ادامه فصل امیدوار کرده است.
*****
پرسپولیس مقابل ذوب آهن بازی را بسیار خوب شروع کرد و فرصت‏های متعدد گلزنی قرمزپوشان یک به یک هدر رفت اما بعد از گل تماشایی کریم باقری که یک گل مدرسه‏ای و تمرین‏شده بود، تحلیل بدنی بازیکنان پرسپولیس که ناشی از اردوی 6 روزه این تیم در گرمای طاقت‏فرسای امارات بود، کار دست زلاتکو کرانیکار داد و ذوب آهن با تسلط بر توپ و میدان علاوه بر اینکه گل تساوی‏بخش را وارد دروازه معمارزاده کرد، چند بار هم تا یک قدمی گل دوم پیش رفت. در این بازی نبی‏الله باقری‏ها مزد بازی‏های خوبش را در تورنمنت امارات گرفت و در کنار سپهر حیدری در قلب دفاع سرخپوشان قرار گرفت که اتفاقاً هر دو نسبتاً عملکرد خوبی داشتند اما ضعف پرسپولیس مقابل ذوب آهن بیشتر مربوط به مدافعان کناری این تیم بود، جایی که مجتبی شیری با محرومیت جلال اکبری در پست غیر تخصصی‏اش – دفاع چپ – قرار گرفت و علیرضا محمد هم بعد از بازی در ازبکستان به همراه تیم ملی، 90 دقیقه پرفشار را در ورزشگاه فولادشهر پشت سر گذاشت و همین باعث شد راندمان کاری این دو بازیکن پایین‏تر از حد معمول باشد. عادل کلاه‏کج نیز برای اولین بار در فصل جدید پیراهن پرسپولیس را بر تن کرد و تا زمانی که در میدان بود بد بازی نکرد هر چند با آن بازیکنی که قبلاً در فولاد خوزستان و صبای قم دیده بودیم، تفاوت‏های آشکاری است اما با در نظر گرفتن این نکته که کلاه‏کج برای نخستین بار در کنار سایر بازیکنان پرسپولیس در یک بازی رسمی قرار می‏گرفت، می‏توان به او نمره قبولی داد. حسن کلاه‏کج نسبت سایر هافبک‏های دفاعی فوتبال ایران در این است که بیشتر پاس‏های ارسالی‏اش رو به جلو است و این همان نکته‏ای است که با ذهنیت هجومی کرانیکار همخوانی دارد. بطور مثال مازیار زارع به همه خصوصیات مثبتی که در بازی‏اش دیده می‏شود، خیلی کم پاس‏های رو به جلو می‏دهد و بیشتر پاس‏های او در عرض و یا رو به عقب است. پرسپولیس کرانیکار در فاز هجومی بسیار با برنامه عمل می‏کند و کمتر تکروی و کارهای انفرادی در نزد بازیکنان پرسپولیس دیده می‏شود و این تغییر ذهنیت برای تیمی که فصل قبل روی کاکل علی کریمی می‏چرخید، الزامی بود.

نویسنده : امید زمانی پور