• به عنوان كسى كه براى اولين بار تجربه حضور در دربى پرسپوليس- استقلال را داشتى از جو و فضاى حاكم بر اين بازى برايمان مى گويى؟
– اين ديدار شرايط خاص خودش را داشت به طورى كه هيجانات كاذب آن باعث مى شد احساساتمان بر منطق غلبه كند. البته اين شرايط بيشتر براى هواداران و تماشاگران ۲ تيم بود تا بازيكنان. خدا را شكر همه ما توانستيم تمركزمان را روى بازى منطقى معطوف نماييم و بدون هيچ استرس يا هيجان خاصى خيلى راحت دستورات و تاكتيك هاى مورد نظر كادر فنى را در زمين پياده كنيم و در مجموع فكر مى كنم حضور در اين بازى با جو خاص حاكم بر آن تجربه خوبى براى من بود.

• همان طور كه در مصاحبه قبل از دربى گفته بودى مهاجمان استقلال مقابل ساختار دفاعى پرسپوليس روز راحتى را پيش رو نداشتند.
– درست است. اتفاقاً قبل از بازى اين جمله را يادآورى كردم. شايد تيم ها درجه ۲ يا ۳ مقابل مهاجمان استقلال به نوعى در نظم و آرايش دفاع تيمى با مشكل مواجه شدند و در بازى هاى اخير گل هاى زيادى دريافت كردند اما ما نشان داديم پرسپوليس با تيم هاى ديگر فرق دارد. اگر تيم هاى ديگر تا دقيقه ۱۰ و۲۰ بازى مقابل خط حمله استقلال كم مى آوردند، ما در ۲۰ دقيقه ابتدايى اين بازى، كارى كرديم كه مهاجمان حريف در بازى گم شوند و به نوعى با رعب و وحشت كار كنند.

• به نظر مى رسيد پس از گلى كه پرسپوليس دريافت كرد به نوعى تغيير سيستم در آرايش نفرات تيم ايجاد شد؟
– ما از اول بازى با سيستم ۱-۲-۴-۳ بازى مى كرديم كه اتفاقاً سيستم خوبى بود و توانستيم با استفاده از آن نيز بر بازى سوار شويم كه پس از گلى كه خورديم بنا به ضرورت و احتياج تيم به گل تساوى، كمى چيدمانمان عوض شد. تقريباً ۲-۵-۳ شديم و اگر بخواهيم نفر به نفر عملكردمان را مورد تجزيه و تحليل قرار دهيم بدون اغراق بايد بگويم يك سر و گردن از حريفمان جلوتر بوديم.

• يكى از نشانه هاى تغيير سيستم و تهاجمى تر شدن آهنگ حركتى پرسپوليس تعويض رحمان رضايى و حضور يك مهاجم جوان مثل هادى نوروزى بود. مسأله اى كه گويا به خاطر آن كمى دلخور شده بودى؟
– اصلاً اين طور نبود. من وقتى تعويض شدم به خاطر اينكه كفشم پايم را اذيت مى كرد به رختكن رفتم. ۲ ، ۳ دقيقه بعد آمدم سمت نيمكت اتفاقاً هم پيروانى و هم وينگادا به سمتم آمدند و به من خسته نباشيد گفتند و دليلى براى اعتراض وجود نداشت. ضمن اينكه شايد اصلى ترين دليل تعويضم كارت زردى بود كه از داور گرفتم. اگر در آن دقايق كوچكترين خطايى مرتكب مى شدم احتمال اخراجم وجود داشت. آن وقت تيم ۱۰ نفره تحت فشار قرار مى گرفت.

• يعنى به تعويضت معترض نبودى؟
– نه، دليلى نداشت معترض باشم. به هر حال كادر فنى در آن لحظه صلاح ديد يك عنصر از خط دفاعى اش را كم كند و يك مهره تهاجمى و تازه نفس جايگزين كند. فكر مى كنم شائبه اعتراض من به تعويض شبيه شيطنت باشد تا مرا به حاشيه ببرند.

• به اعتقادت تساوى در اين ديدار نتيجه عادلانه اى بود؟
– عادلانه نه. ما تحت شرايطى كه همه استقلال را در اين ديدار از پيش برنده مى دانستند نشان داديم تيم بزرگى هستيم كه هر وقت اراده كرد ه ايم توانسته ايم حتى نتيجه شكست و باخت را هم عوض كنيم. البته اى كاش همان يك غفلت را هم نداشتيم و در اين ديدار تيم برنده زمين بوديم.

• از اين ديدار كه بگذريم مى خواهيم نظرت را در مورد تساوى تيم ملى مقابل كره جنوبى بدانيم.
– به نظر من بچه هاى ما در آن ديدار بد كار نكردند و حداقل نسبت به بازى هاى اخير بهتر بودند. البته تساوى در خانه و مقابل چيزى حدود ۶۰ ۷۰، هزار تماشاگر خودى نتيجه اى راضى كننده براى تماشاگران و هواداران تيم ملى نيست و توقع داشتيم در اين ديدار پيروز مى شديم. شايد بزرگ ترين مشكل و اشتباه ايران در اين ديدار اين بود كه پس از گل اول به فكر بالا بردن تعداد گل ها و بازى تهاجمى بود. مسأله اى كه شايد چندان لازم نبود و بچه ها مى توانستند با اداره بازى به فكر حفظ نتيجه و برترى خود باشند اما به هر حال اين بازى تمام شده و به جاى افسوس خوردن در مورد آن بهتر است از الان تمركز تيم ملى به موفقيت مقابل عربستان باشد تا به نوعى در اين ديدار جبران مافات شود و بتوانيم با پيروزى شيرين اثر اين تساوى خانگى را كمرنگ كنيم