مدافع اسبق تیم ملی فوتبال ایران گفت: با قطعیت نمی‌توان گفت که در دربی تبانی می‌شود، اما اگر قرار است نتیجه‌ای هم ثبت بشود، تساوی‌های دیگری هم وجود دارد!

رحمان رضایی که سابقه حضور در تیم های پروجا، مسینا و لیورنو ایتالیا را دارد، به عنوان مدیر تیم های پایه پیکان انتخاب شد تا در این زمینه فعالیتش را ادامه بدهد. رضایی در گفت و گو با برنا می گوید، در پرسپولیس برخلاف صحبت های مطرح شده به امر بازیکن سازی توجه ای نمی شود.

*از حضورت به عنوان مدیر تیم‌های پایه پیکان برایمان بگو؟
کار در رده های پایه اهمیت زیادی دارد و در واقع توجه به امر بازیکن سازی سبب می شود تا فوتبال ایران با رشد خوبی مواجه شود. فوتبال ایران در سال های اخیر در امر بازیکن سازی با مشکل روبرو بوده و در واقع این مساله باعث شده تا کارمان در رده های امید و بزرگسالان پیچیده شود. خوشحالم که مدیران پیکان این فرصت را به من دادند و در این قسمت از فوتبال که یک طرح ملی به شمار می آید، تمام تجربیاتم را در اختیار بازیکنان قرار خواهم داد. تیم های پایه ای پیکان همیشه نشان داده موفق بوده است و برای توسعه بیشتر آن باید کارهای بیشتری صورت بگیرد.

*اما قبول داری توجه به امر بازیکن‌سازی بیشتر در حد شعار بوده است تا عمل؟!
در تعدادی از باشگاه ها از جمله سایپا، نفت، راه آهن، پیکان و چند باشگاه دیگر این اتفاق صورت می گیرد و اگر این موضوع بین همه باشگاه ها فراگیر شود، شرایط بهتری را برای فوتبال ملی فراهم می آورد. اکثر باشگاه های بزرگ دنیا بازیکنان خود را از رده های پایه پرورش می دهند و در رده بزرگسالان بدون پرداخت هزینه اضافی بهره اش را می برند اما در لیگ ایران اکثر تیم ها دنبال جذب بازیکنان اسمی هستند و در واقع توجه بیش از حد به مساله نتیجه گیری سبب شده تا استفاده از نفرات پایه در تیم های بزرگسال به حداقل برسد و همین مساله باعث می شود تا لیگ ایران کیفیت و پویایی لازمه را نداشته باشد.

*خیلی‌ها مایلند بدانند چند سال زمان لازم است تا تیم‌ملی بزرگسالان بتواند از نفرات جوان‌تر و در عین حال پخته‌تر بهره ببرد؟!
یک بازیکن می تواند رده جوانان تا بزرگسال را در پنج سال با یک برنامه ریزی اصولی و هدفمند پشت سر بگذارد و در واقع آن قدر فرصت نمی خواهد که بخواهیم این کار را انجام بدهیم. مقداری توجه و اهمیت قائل شدن به رده های پایه باعث می شود تا سود آن را فوتبال ملی ایران ببرد. به همین خاطر است که تیم ملی بزرگسالان در عرض 5 سال می تواند نسل جدیدی را به خود ببیند و حرف های بسیاری برای گفتن داشته باشد. بازیکن مثل پیام صادقیان، امید عالیشاه، مهدی نظری، محسن مسلمان و یعقوب کریمی در فوتبال ایران زیاد داریم و تازه این ها خودجوش رشد پیدا کرده اند و با داشتن یک برنامه خوب استعدادهای بسیاری هستند که می توانند به مرز شکوفایی برسند.

*قطع همکاریت با مسئولان باشگاه پرسپولیس هم در نوع خودش عجیب بود؟!
قرار بود من در پرسپولیس به عنوان مدیر استعدادیابی باشگاه فعالیت کنم و برنامه های زیادی هم برای این کارم داشتم اما مسائلی را به چشم دیدم که ترجیح دادم با آنها کار نکنم.

*چه مسائلی؟
در پرسپولیس برخلاف صحبت هایی که از سوی مدیریت مطرح می شود، توجه ای به تیم های پایه صورت نمی گیرد و همه کارها در حد شعار بوده است. می توان گفت پرسپولیس ظاهر شیکی دارد اما در باطن آن خبری نیست و از این بابت تاسف می خورم که توجه ای به تیم های پایه در این باشگاه نمی شود.

*دربی دیگری هم برگزار شد و نتیجه‌ای برای اهالی فوتبال نداشت. تو به عنوان بازیکنی که در ایتالیا بازی می‌کردی، چه نظری درخصوص دربی سرخابی‌ها داری؟
هواداران فوتبال در تمام دنیا از تماشای دربی ها لذت می برند اما در فوتبال ایران عکس این قضیه رخ می دهد و اکثر مواقع ملال آور است. دربی های میلان-اینتر، رم-لاتزیو، رئال-بارسلونا، چلسی-آرسنال، دربی منچستری ها و خیلی از دربی های دنیای دیگر لذت بخش و همیشه نتایجش متفاوت است. نتیجه یک-یک یا دو-دو هم تساوی است اما چرا سه دربی پیاپی باید بدون گل تمام شود؟! تساوی های دیگری هم داریم که غیر از نتیجه بدون گل باشد تا علاقه مندان فوتبال گل هم ببینند نه این که فرصت گلزنی هم ایجاد نشود!

*یعنی این نتایج را می‌توان تبانی دو تیم نامید؟!
با قطعیت نمی توان گفت که تبانی می شود اما اگر قرار است نتیجه ای هم ثبت بشود، تساوی های دیگری هم وجود دارد. بازیکنان به جای مطرح کردن بحث استرس می توانند کمی شهامت به خرج بدهند تا تماشاگران و کسانی که از تلویزیون بازی را می بینند از آن لذت ببرند.

*به عنوان بازیکنی که در تیم‌ملی حضور داشتی، شرایط این روزهای تیم‌ملی را چطور می‌بینی؟
فوتبال ایران به این شرایط عادت کرده و صحبتی نکنم بهتر است. تیم ملی برای حضور آبرومندانه در جام جهانی باید اردو و همچنین دیدارهای تدارکاتی خوبی داشته باشد و اگر در ماه های باقی مانده قدر فرصت ها را نداریم، در جام جهانی برزیل افسوس آن را خواهیم خورد.