روزهای پرفشار باشگاه پیروزی که هواداران همان نام قدیمی را برایش می‌پسندند، مدیری را از باشگاه بیرون راند که دوران مدیریتی خوبی را در فدراسیون نگذرانده بود و این عزل می‌توانست روزهای بد او را کامل کند اما هیأت‌مدیره انتخابی سازمان تربیت بدنی، به جای داریوش مصطفوی، فردی را روی صندلی شماره یک قرمزها نشاند که از دو بار حضورش در باشگاه خاطراتی خوش باقی نگذاشته بود.

عباس انصاری‌فرد یک بار در طول سال‌‌های 69 تا 72 و بار دیگر تنها نزدیک به دو ماه در بین سال‌های 80 و 81 در مقام مدیر باشگاه انجام وظیفه کرد اما هنوز هم پاسخی برای ابهام‌های دوران مدیریتی او در باشگاه پیدا نشد. امیر عابدینی که یکی از منتقدان سازمان تربیت بدنی است مدت‌ها در مورد مسائل مالی باشگاه به او ایراد می‌گرفت. با این حال او دوره سوم حضورش در این تیم را هم با نزدیک شدن به سازمان تربیت‌بدنی تجربه کرد. روزهای مدیریتی انصاری‌فرد در باشگاه فراز و فرودهایی وحشتناک داشت ولی هیچ یک از فرازها به قهرمانی این تیم در سه جام پیش رویش نینجامید. ناکامی در دو جام داخلی و یک جام آسیایی، سرمربی انتخابی انصاری‌فرد را به خداحافظی زودهنگام ترغیب کرد.

مربی پرتغالی که انصاری‌فرد برای آنکه داربی را به مربی ایرانی ندهد، انتخابش کرده بود. او بعدها تصمیم‌های غلط دیگری هم گرفت. مشکلاتی که او در اداره باشگاه داشت او را با افراد بسیاری درگیر کرد که نیکبخت، آخرین نفر آنها بود.
حسین هدایتی کسی که گفته می‌شد برای دراختیارگیری مالکیت شخصی باشگاه حاضر شده بود چک 20 میلیاردی به سازمان ورزش بدهد بعد از یک بار آشتی‌کنان مصلحتی و صوری، سرانجام، اختلافش را با مدیر علنی کرد تا پشتوانه مالی باشگاه که حاضر شده بود برای مخارج باشگاه پرداخت پول نقد چک 3 ساله بگیرد، این تیم را ترک کند. مدیر باشگاه البته می‌خواست در فصل نقل و انتقالات فعال عمل کند تا هواداران، دست کم برای این موضوع هم که شده هوای او را داشته باشند اما جدایی بازیکنانی که با او قرارداد داخلی بسته بودند، این مهره را هم از دست مدیر خارج کرد تا او بعد از بازی با بنیادکار از سوی تماشاگران به جدایی فراخوانده شود. انصاری‌فرد این بار هم موفق نبود. او حالا با کوهی از مشکلات پیش‌رو، نمی‌داند که به استخدام مربی فکر کند یا جدایی باقری و کریمی و بازیکنان دیگر که هیچ‌کس تکلیف‌شان را نمی‌داند.