شهاب زاهدی در گفت‌گویی درباره اتفاقات و حواشی دربی ۱۰۲ صحبت کرده است.

شهاب زاهدی که در ابتدای فصل برای تقویت خط حمله پرسپولیس به این تیم اضافه شد، روز پنجشنبه اولین حضور خود در دربی را تجربه کرد؛ او در این مسابقه در یک صحنه مشکوک پنالتی و یک خطای مشکوک به اخراج حاضر بود و البته در یک صحنه هم دروازه استقلال را باز کرد که این گل به دلیل خطای او روی دروازه‌بان رد شد.

زاهدی پس از این مسابقه در خصوص این بازی و همچنین آینده پرسپولیس و حضور خودش در این تیم صحبت کرده است. گفت‌وگو با زاهدی را در ادامه می‌خوانید:

می‌خواهم درباره بدشانسی‌هایت صحبت کنیم. VAR تو را اذیت می‌کند؛ بازی با النصر گل زدی که آفساید بود، یه پاس گل هم در بازی استقلال تاجیکستان به سعید دادی که آن هم به VAR رفت.
خدا را شکر در آن صحنه VAR کمک کرد که گل سالم اعلام شود. در بازی با الدحیل هم گل زدم که آفساید شد و این بازی هم که VAR اصلا به سود ما نبود و تمام صحنه‌هایی که به VAR رفت، چیز خاصی از آن درنیامد و تصمیمی به نفع ما گرفته نشد. در نهایت هم یک پنالتی برای تیم استقلال داشت که اتفاقات فوتبال است.

صحنه اول که به VAR رفت، خیلی جالب بود. آرمین سهرابیان تو را کشید و همه گفتند می‌تواند پنالتی باشد اما VAR رد کرد.
خود من هم خیلی مطمئن بودم. شرایط و موقعیت سایر بازیکنان را در آن صحنه ندیدم اما چیزی که من و بدنم احساس کردیم، این بود که کاملا کشیده شد و من هم زمین افتادم. بعد از اینکه بازی از جریان افتاد، به VAR رفت اما…

علیرضا فغانی می‌گفت چون توپ در آن منطقه نبود، خطا رد شد.‌
من قطعا می‌توانم با آقای فغانی هم‌نظر باشم، چون ایشان یک داور بین‌المللی هستند و قطعا توانایی ایشان در مبحث داوری خیلی بیشتر از من است و اصلا جای بحثی نیست اما من نمی‌دانم در آن لحظه توپ کجا بود. خودم می‌دانم بعد از ضربه حرکت کردم و فشاری هم که اعمال شد، باعث سرنگونی من شد.

یک صحنه دیگر هم بود که باشگاه چندبار اعتراض کرده است؛ صحنه‌ای که امید حامدی‌فر مچ پایت را زد.
آن صحنه به ذهنم خطور می‌کند، ناخودآگاه پایم درد می‌گیرم. من لحظه‌ای که روی زمین بودم، گفتم صد درصد قرمز است و به بچه‌ها هم گفتم. بعد از بازی که صحنه را دیدم، متوجه شدم آقای داور پشت ما بود و به نظرم خیلی سخت بود که ببینند اما فکر می‌کنم کمک داور می‌توانست ببیند، چون بازی وسط زمین بود. اصلا به VAR نکشید و من خیلی تعجب کردم.

احتمالا به‌خاطر اینکه کارت زرد دوم به VAR نمی‌رود، این اتفاق نیفتاد.
من نمی‌توانم بگویم این برخورد کارت زرد دارد و این برخورد کارت قرمز. من نمی‌توانم درباره این مسائل صحبت کنم اما ضربه‌ای که صورت گرفت، می‌تواند باعث آسیب شود. دقیقا آن صحنه در بازی با النصر برای ما اتفاق افتاد و داور بازی بدون هیچ شکی کارت قرمز داد.‌ حتی فکر می‌کنم جایی که پای میلاد ضربه خورد و جایی که پای من ضربه خورد، کاملا یکی بود.

مثل اشتباهی که خودت در بازی با سپاهان کردی.
هر کسی می‌تواند اشتباه کند. هیچ شخصی دوست ندارد در حیطه‌ای که هست، بد کار کند اما زمانی هست که شما یک‌سری کمک‌ها داری و این VAR می‌تواند کمک خیلی بزرگی باشد اما اگر در این صحنه کمک نکند، کجا می‌خواهد کمک کند؟ با این شرایط اصلا وجود خارجی VAR جای بحث دارد. فارغ از هند و پنالتی و …، مسئله اصلی، سلامتی بازیکنان است و قطعا اتفاقی که برای من افتاد، می‌توانست به سلامتی آسیب بزند. وقتی که VAR اینجا کمک نکند…

از عملکرد خودت در دربی راضی بودی؟ 
این اولین دربی من بود و شرایط کاملا متفاوت بود و جو سنگینی وجود داشت و مسائلی هم قبل از بازی ایجاد شد. همیشه دربی هیجان‌انگیز است و شما هر چقدر هم با این حس مقابله کنی تا آرامش خودت را حفظ کنی، فشار روانی خودش را دارد. اگر بخواهم درباره کیفیت بازی صحبت کنم، ما مالک بازی بودیم. معمولا در همه مسابقات‌مان در لیگ و آسیا و … مالکیت توپ در اختیار ما است و این بازی هم همانگونه بود. با توجه به شرایطی که بازی داشت، موقعیت‌هایی ایجاد کردیم و برنامه‌هایمان خیلی خوب عملی شد و در نهایت به گل هم رسیدیم. تیم استقلال هم از شرایط خوبی برخوردار بود و سازمان دفاعی خوبی داشت اما ما می‌توانستیم زودتر هم به گل برسیم، چون ابتدای بازی بود که علی نعمتی یک سر زد که واکنش دروازه‌بان حریف مانع گلزنی او شد. ما عملکرد خوبی داشتیم ولی در نهایت ۱-۱ تمام شد.

جو بازی چطور بود؟
واقعا جو سنگین بود. ما ۱۰ روز قبل‌تر با الدحیل بازی کردیم و همه هواداران خودمان بودند و فضای استادیوم همین‌قدر پر شده بود اما این بازی ۵۰ درصد هواداران استقلال بودند و طبیعتا تشنجی در استادیوم ایجاد می‌شود. همین فضا باعث شد که بازی خیلی بسته باشد و طبیعی بود که موقعیت‌های زیادی هم برای دو تیم ایجاد نشود اما تجربه جالبی بود. می‌توانست خیلی بهتر باشد.

درباره عکسی که از تو منتشر شد و حاشیه‌هایی را به همراه داشت، توضیح بده.
من قبل از اینکه صحبت‌هایم را شروع کنم باید بگویم که هیچ‌وقت نه در گذشته و نه در آینده از من نخواهید دید که به کسی بی‌احترامی کنم. درست است فضایی بین این دو تیم بزرگ وجود دارد اما هیچ‌وقت دوست ندارم بی‌احترامی کنم. من حتی به هواداران و اشخاصی که به من بی‌احترامی می‌کنند هم حق می‌دهم و می‌گویم شاید آن لحظه عصبانی بودند و همیشه سعی می‌کنم کنترل کنم و وقتی فضا آرام شد، به آن رسیدگی کنم. ما در این صحنه داشتیم خوشحالی گل انجام می‌دادیم و کلی بطری به سمت من آمد و ما هم گفتیم می‌رویم با هواداران خودمان این شادی را تقسیم کنیم. ما در مسیر بودیم این فضا ایجاد شد و آن حرکت هم بسیار معمول است. من شاید بارها این حرکت را در تمرین و بازی انجام بدهم و چیزی که از این حرکت در ذهن من است، یعنی “باشه، اوکی”(علامت لایک). موضوع بسیار معمولی بود.

کل بازی هم با توجه به اینکه مهاجم بودیم، آن سمت حضور داشتی.
بله، به‌خصوص در نیمه دوم. در نیمه اول مهاجمان و خط هافبک ما تحت فشار بودند اما نیمه دوم من کاملا سمت هواداران استقلال بودم و این اتفاقات در فوتبال طبیعی است.

نشد که گل بزنی.
حیف شد اما با توجه به شرایطی که بازی داشت، خودم از عملکرد فنی‌ام راضی هستم. بازی واقعا بسته بود و تیم استقلال هم خیلی تدافعی کار می‌کرد.

موقعیت زیادی هم به دست نیاوردی.
فکر می‌کنم چه در هجده و چه اطراف هجده موقعیت زیادی گیرم نیامد. نیمه اول در یک صحنه توپ گیرم آمد که آن هم بیرون هجده بود و به سروش پاس دادم و نیمه دوم هم یک پاس به محمد عمری دادم که او هم به آقا امید داد و فکر کنم پس از آن لو رفت.

موقعیت خوبی هم بود.
آره، من فکر می‌کردم امید با پای چپ بزند اما نزد و پاس بیرون داد. فکر می‌کنم اشتباه دید، چون هیچ‌کدام از بازیکنان ما آنجا نبودند.

قرارداد تو یک ساله و قرضی است. چه برنامه‌ای برای آینده داری؟
قرضی نه اما هنوز نیم فصل از قراردادم با تیم اوکراینی باقی‌مانده که باید ببینیم وضعیت اوکراین به چه مشکل پیش می‌رود. اگر جنگ ادامه پیدا کند، من می‌توانم تصمیم بگیرم اما اگر جنگ ادامه پیدا نکند، باید به اوکراین برگردم. البته امیدوارم هیچ جنگی در هیچ کجای دنیا ادامه پیدا نکند و برای همه مردم دنیا آرزوی صلح می‌کنم.

جام ملت‌ها را در پیش داریم و تو هم یک اردو به تیم آقای قلعه‌نویی دعوت شدی. شرایط سخت است و رقابت در خط حمله هم شدید است. چقدر برای خودت شانس قائلی که جزء تیمی باشی که قرار است حسرت چندین ساله را پایان بدهد؟
برای هر فوتبالیستی خیلی مهم است که در تیم ملی کشورش حضور داشته باشد و قطعا من هم همینطور فکر می‌کنم و افتخار بزرگی است. شانسم را هم خوب می‌بینیم، چون در مرحله گروهی آسیا عملکرد نسبتا خوبی داشتیم و در لیگ هم فاصله زیادی با کسی که صدر جدول گلزنان است، ندارم و تیم‌مان هم هنوز مدعی است. ما یک بازی عقب‌افتاده داریم و فاصله‌مان هم با صدر جدول فقط یک‌ امتیاز می‌شود. این شانس را می‌بینیم.

بازی بعدی‌تان با استقلال خوزستان است و پس از آن هم نساجی و مس رفسنجان.
بازی‌های خوبی در پیش داریم. شاید تیم‌های حریف از لحاظ رتبه در بالای جدول حضور نداشته باشند اما همه تیم‌ها برابر پرسپولیس با همه توان بازی می‌کنند و هیچ مسابقه‌ای برای ما ساده نیست. قطعا اگر عملکرد خوبی داشته باشم، از چشمان کادرفنی تیم ملی دور نمی‌ماند و من هم بیشترین تلاشم را می‌کنم که در تیم ملی حضور داشته باشم.

شرایط پرسپولیس را برای ادامه مسابقات چطور‌ می‌بینی؟ 
با توجه به شرایطی که حاکم بود و اتفاقاتی که رقم خورد، واقعا نتایج خوبی گرفتیم. اگر بخواهیم همه این مسائل را تقسیم‌بندی کنیم و به جزئیات بپردازیم که در هر مسابقه چه اتفاقاتی رقم خورد، می‌بینیم که نتایج خیلی خوبی گرفتیم. ما از ابتدای فصل مصدوم زیاد دادیم و بازیکنان کلیدی‌مان خیلی می‌توانستند کمک کنند اما متاسفانه مصدوم شدند. برخی از آنها یک مدت طولانی را از دست دادند و برخی به‌صورت کوتاه مدت مصدوم شدند که این موضوع به هر تیمی ضربه می‌زند و همه تیم‌ها در این شرایط آسیب‌پذیر می‌شوند. فکر می‌کنم نتایج ما خیلی خوب بوده، چون برای مثال منچسترسیتی، یک دی‌بروینه را از دست داد و الان چند هفته است که با آن تعداد مهره و هزینه، درگیر یک برد است. با همه این تفاسیر ما الان فاصله زیادی با صدر جدول نداریم و در آسیا هم فارغ از بدشانسی‌هایی که رقم خورد، عملکرد خیلی خوب داشتیم. ما در بازی با الدحیل هم عملکرد خیلی خوبی داشتیم اما موقعیت‌هایمان تبدیل به گل نشد.

در بازی با الدحیل برای ضربه پنالتی اعتماد به نفس نداشتی یا هماهنگ شده بود که گولسیانی بزند؟
من در لیگ پنالتی زده بودم اما این تصمیمی است که گرفته می‌شود. گئورگی همیشه خوب پنالتی زده و فصل قبل هم ۹-۱۰ تا گل روی پنالتی زده بود اما این طبیعی است. از مسی بزرگتر که نیست؛ حالا رونالدو هست (با خنده) اما مسی هم در کوپاآمریکا پنالتی از دست داد و آرژانتین حذف شد.

آخر بازی هم عجیب و غریب شد.
من تا ۴۸ ساعت نمی‌دانستم چه اتفاقی افتاده است. ما چقدر خوب بازی را شروع کردیم و خیلی زود به گل رسیدیم اما بدجوری گل خوردیم، به‌خصوص گل اول. گل دوم هم طبیعی است، چون وقتی تیمی بی‌محابا حمله می‌کند، این اتفاق میفتد. ما برد می‌خواستیم و با همه وجود حمله می‌کردیم اما این اتفاقات در فوتبال رقم می‌خورد. ما همگی بیشتر از وجودمان هم توان گذاشتیم و نه تنها بازیکنان، بلکه کادرفنی و اعضای باشگاه هم تلاش می‌کردند اما نشد.

هواداران خیلی عصبانی شدند و بطری پرتاب کردند و …
نمی‌شود هیچ‌کس را قضاوت کرد. ما قبل از بازی‌ها در هتل المپیک می‌مانیم و اتاق من هم سمت استادیوم بود؛ من می‌دیدیم که هواداران از ۸-۹ صبح داشتند به استادیوم می‌آمدند. یک مثالی هست که می‌گویند فاصله تنفر و عشق در یک لحظه است و فکر می‌کنم این کاملا صدق می‌کند. شما انقدر انرژی می‌دهی و حمایت می‌کنی اما یک لحظه است. شما نمی‌توانید بگویید هواداران ما واقعا اینطور هستند. این اتفاقات طبیعی است و ما یک خانواده هستیم؛ ممکن است پدر خانواده با بچه‌اش درگیر شود اما دلیل نمی‌شود بگوییم که این‌ها همیشه با هم مشکل خواهند داشت. این چیزها طبیعی است و هدف همه هم رشد و پیشرفت باشگاه در تورنمنت‌های مختلف است.

چرا شماره پیراهن ۲۰ را انتخاب کردی؟
من در ابتدا شماره دیگری را دوست داشتم اما با شماره‌هایی که خالی بود، این شماره را انتخاب کردم.

شماره ۱۰ میلاد را می‌خواستی که تمدید کرد؟
بله، قرارداد میلاد آن زمان مشخص نبود و من می‌خواستم اول شرایط او را بدانم، چون قطعا ۱۰ برازنده خود میلاد است و از سالیان قبل در باشگاه حضور داشته است. شماره ۱۰، شماره موردعلاقه من است اما احترام مهم‌ترین چیز است.

می‌دانی چه کسانی در پرسپولیس شماره ۲۰ را پوشیده‌اند؟
آقا رضا نورمحمدی زمانی که خودم بودم، می‌پوشید. آقا بهروز رهبری‌فرد هم بودند.

مهدی هاشمی‌نسب هم ۲۰ می‌پوشید.
ایشان را نمی‌دانستم.

صحبت پایانی؟
از هواداران تشکر‌ می‌کنم که در هر شرایطی کنار ما بودند و از ما حمایت کردند. امیدوارم در ادامه فصل عملکرد ما به گونه‌ای باشد که حداقل قدردان این میزان حمایت باشیم.