عنايت، عامل اتحاد دشمنان تاريخي!

مرجع خبری پرسپولیس : مي بينيد همه چيز چقدر ايده‌آل است؟ احتمالاً اگر مسعود خان چند ماه ديگر سرکار باشند، مشکلات مربوط به تورم و هدفمندي يارانه‌‌‌‌ها و مهاجرت نکردن تهراني‌‌‌‌ها به خارج از استان هم حل خواهد شد!

1) امروز و در پي تداوم هراس انگيز اشتباهات داوري، مسعود عنايت در حالي در تيررس انتقادات شديد و شديدتر قرار گرفته است که شايد در فضاي احساسي جاري، بسياري از معترضان و مخالفان رئيس کميته داوران، از خدمت بسياربزرگ او به جامعه فوتبال غافل مانده باشند.

اتفاق‌هاي گوناگون، معمولاً ابعاد مختلفي دارند و درست به همين خاطر است که خيلي مواقع، واقعيتهاي پنهان در دل يک حادثه، به راحتي ناديده گرفته مي شوند.

بله آقايان؛ اگر از زاويه اي ديگر به داستان اشتباهات مکرر در مکرر داوري نگاه کنيد، در خواهيد يافت که مسعود عنايت – احتمالاً ناخواسته! – لطفي بزرگ به فوتبالي‌‌‌‌ها کرده و بعد از مدتها انشقاق و از هم گسيختگي، آنان را زير يک چتر جمع کرده است. آيا اين، براي فوتبالي که هر روز عده‌اي در آن با شمشير زهرآگين حکام، عليه عده‌اي ديگر يورش مي برند، خدمت کوچکي است؟!

2) علي دايي بعد از سال‌ها، مشکلاتش با دست‌اندرکاران صباي قم را فراموش مي‌کند و در حمايت از عباس مرادي، قائم مقام صبا را بابت پايمال شدن امتياز اين تيم مقابل مس کرمان، صاحب حق مي پندارد. بعد از اين داستان است که دايي ممنوع المصاحبه مي‌شود و اين بار به معناي واقعي کلمه «معجزه» رخ مي‌دهد؛ دشمنان قديمي يک به يک از راه مي‌رسند.

علي کريمي، علي دايي را اسطوره قابل ستايش فوتبال ايران قلمداد کرده و مجازات او را به سبک خودش، شديدا زير سوال مي‌برد و کمي آن سوتر، محمد مايلي کهن به زبان مي آيد که «اگر قرار است من و دايي حرف نزنيم، آقايان هم نبايد حرف بزنند.» باور کردني نيست، اما همين که محمد مايلي کهن- که سر کلاسهاي مربيگري فدراسيون حتي آرم پوشاک دايي را هم روي پيراهنش تحمل نمي‌کرد- در يک جمله از عبارت «من و دايي» استفاده مي‌کند، اتحادي تاريخي است که بي گمان بدون شاهکارهاي مديريتي مسعود عنايت و صد البته همکاري تحسين برانگيز ساير مسوولان فدراسيون فوتبال، حتي قابل تصور هم نبود.

اين آخري هم که البته جاي خودش را داشت؛ وقتي کنگاني بعد از بازي شاهين و استقلال گفت «آقايان دايي را جريمه مي‌کنند، اما کار خودشان درست نمي‌شود» ناخودآگاه ياد حساسيت‌هاي رخ داده بين پرسپوليس و شاهين، بعد از بازي برگشت ليگ قبلي و سخنان احمدپوري در برنامه نود افتاديم که حالا تحت لواي اعتراض به يک سؤ مديريت کم نظير در ورزش ايران، کاملاً به باد فراموشي سپرده شده است.

دست شما درد نکند جناب عنايت؛ الحق که «سازمان ملل» هم نمي توانست اين همه دشمني را در کمترين زمان ممکن، يکجا جمع کند! 3) به احتمال فراوان، فدراسيون فوتبال ايران همچنان به لجبازي‌هايش ادامه خواهد داد. شايد عده‌اي محروم شوند، سعيد بخشي‌زاده بعد از شاهکار ستودني «استقلال- شاهين» براي داربي بعدي تهران کانديدا شود و مسعود عنايت مصاحبه تند جديدي عليه منتقدانش ترتيب بدهد.

دور از همه اين بي‌تفاوتي‌‌‌‌ها و خوش باشي‌‌‌‌ها اما، جنايتهاي کاملاً حرفه اي در جريان است؛ برخي تيم‌‌‌‌ها به بي رحمانه‌ترين شکل ممکن تاوان گناه ناکرده شان را پس مي‌دهند، فضاي تشنج و بد گماني و عصبيت به فوتبال باشگاهي ايران سايه مي‌اندازد، اعتبار داوري فوتبال ايران سير قهقرايي‌اش را با سرعت افزون‌تري ادامه مي‌دهد و البته در سايه بي‌درايتي مسوولان امر و به يک چوب راندن همه نقدها و عرض‌‌‌‌ها از سوي ايشان، تبهکاران احتمالي با آسودگي خيال به زد و بند و همکاري‌‌‌‌هاي کثيف ادامه مي‌دهند!

اين «ناله»‌‌‌‌ها هم البته حکم همان فريادهايي را دارد که هرگز به هيچ کجا نمي‌رسد. گله از رييس ضعيف کميته داوران فدراسيون فوتبال را کجا بايد ببريم؛ پيش رييسي که اصولاً و اساساً توي «باغ» تشريف ندارد و وقتي سخني از سفر احتمالي مارادونا به ايران مي‌شود، همکارانش به افکار عمومي اطمينان خاطر مي دهند که «نگران نباشيد، کفاشيان مارادونا را ديگر مي‌شناسد» يا نزد رييس سازماني که دستورش براي کاهش نرخ بليت‌هاي ورزشگاه‌ها سه ماه بلاتکليف بود و تا زمان تهديد به کسر بودجه، راه به جايي نبرد؟! 4

) وقتي نکات منفي آزارمان مي‌دهد و در عين حال کاري از دستمان ساخته نيست، مي‌توانيم خودمان را با جنبه‌‌‌‌هاي شيرين ماجرا سرگرم کنيم؛ درست مثل اينکه سوتهاي خنده‌دار و پرچم‌‌‌‌هاي فرحبخش دوستان داور، علاوه بر اتحاد تاريخي دشمنان در فوتبال ايران، حالا باعث مي شود رضا غياثي تندخو که در دوران رياست خودش بر کميته داوران به ندرت از اين ناپرهيزي‌‌‌‌ها کرده بود، زبان به سخن بگشايد و به جاي عنايت از بوشهري‌‌‌‌ها «عذرخواهي» کند! مي بينيد همه چيز چقدر ايده‌آل است؟ احتمالاً اگر مسعود خان چند ماه ديگر سرکار باشند، مشکلات مربوط به تورم و هدفمندي يارانه‌‌‌‌ها و مهاجرت نکردن تهراني‌‌‌‌ها به خارج از استان هم حل خواهد شد!

نویسنده: بهروز وسایلی