پیشکسوت پرسپولیس گفت:بازیکنی که ساعت 4 صبح در اینستاگرام عکس یهویی می گذارد، چطور فردا می خواهد تمرین کند؟

رضا شاهرودی در رابطه با خاطره ای که رهبری فرد در اینستاگرام خود قرار داده و گفته که در دهه 70 تنها بازیکن خوش تیپ پرسپولیس شاهرودی بوده، اظهار داشت: یادم می آید که ما با پرسپولیس در مالزی بودیم و به سفارت دعوت شدیم. سفیر تک به تک با بازیکنان دست می داد که با من به انگلیسی سلام کرد که من گفتم ایرانی هستم. اینکه هم از نظر ظاهری و هم فنی در سطح بالایی بودم، هم لطف خداست و هم اینکه سالم زندگی کردم.

وی ادامه داد: البته من هیچ وقت از این برتری خودم سوءاستفاده نکردم، با اینکه لقب مالدینی را هم برای من گذاشته بودند. حالا دیگر پول وارد فوتبال شده و اصلا این مسائل مهم نیست. نمی گویم که نباید بازیکنان پول بگیرند اما باید در قبال آن در زمین کارایی داشته باشند.

پیشکسوت پرسپولیس همچنین درباره تفاوت بازیکنان نسل قدیم با بازیکنان فعلی تصریح کرد: آن زمان ما هر جایی پایمان را نمی گذاشتیم زیرا مردم ما را می شناختند و به خاطر همین احساس مسئولیت می کردیم. رفتن به مهمانی ایرادی ندارد اما بازیکن باید خواب و تمرینش راهماهنگ کند تا لطمه ای به او وارد نشود. اینکه بازیکن ساعت 4 صبح در اینستاگرام عکس یهویی می گذارد، چطور فردا می خواهد تمرین کند؟ بعد همین می شود که فردا همین بازیکن سر تمرین خمیازه می کشد.

وی در ادامه عنوان کرد: در ترکیه و چین که من بازی می کردم بندی در قرارداد بازیکنان وجود داشت که از ساعت 10 شب به بعد بیرون دیده شوید، با جریمه های سنگین روبرو خواهید شد. وقتی بازیکن حرفه ای پول می گیرد، باید حرفه ای هم قرارداد ببندد.

شاهرودی با اشاره به شایعه مصرف برخی مواد روانگردان توسط برخی از بازیکنان تیم های مطرح گفت: واقعا اگر این شایعات صحت داشته باشد، فاجعه ای در فوتبالمان است. این بازیکنان مثلا الگوی مردم هستند و خیلی باید مراقب باشند. حتی همان قلیان هم که چند باری مشخص شده برخی از بازیکنان از آن استفاده می کنند، نباید در زندگی فوتبالیست ها جایی داشته باشد. همین صادقیان و مسلمان بودند که در اردوی تیم امید قلیان کشیده بودند و باید خیلی مراقب باشند.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که به شما نیز در دوران بازیگری تان پیشنهاداتی برای کشیدن قلیان و مصرف مواد مخدر می شد، تصریح کرد: من اصلا هیچ وقت جایی نمی رفتم که چنین پیشنهادی به من داده شود. اگر یک درصد فکر می کردم که در مجلسی خبری از دود است، پایم را آنجا نمی گذاشتم. حتی هنوز قلیان نمی کشم و علاقه ای هم ندارم بکشم.