مرجع خبری پرسپولیس : رئيس کميته انضباطي فدراسيون فوتبال، در خصوص راي‌هاي صادر شده برای سرمربی تیم پرسپولیس گفت این رای موقت بوده و رای قطعی نیست.

مجتبي شريفي در گفت‌وگويي به برخی شبهات و سوالات پاس داد:

* اعلام راي در خصوص سرمربي تيم پيروزي حرف و حديث هايي را در پي داشت.نظرتان در اين مورد چيست؟

آنچه در باره علي دايي صادر شده دستور موقت بوده و هنوز کميته انضباطي راي خود را صادر نکرده است و به زودي در اين خصوص تصميم نهايي گرفته مي شود. اما شبهاتي پيرامون اين راي مطرح شده که به سادگي قابل پاسخگويي است.

برخي اعلام کرده اند که محروميت از مصاحبه خلاف قانون اساسي است.

در پاسخ اعلام مي کنم که مسلما قانون اساسي ،قانون مادر بوده و بايد موارد منافات با آن از بين برود.اما پاسخ نقضي به سوال شما اين است که در قانون مجازات ،بخش مجازاتهاي تکميلي و تعميمي به محاکم دادگستري اجازه داده شده که براي تاثير گذارتر کردن کيفرها به برخي مجرمين ،مجازاتهاي تعميمي و تکميلي بدهند که در بعضي موارد ديده شده است که محاکم به استناد همين اختيارات مبادرت به صدور راي کرده اند.در واقع محروميت صادر شده پيرامون يکي از مربيان فوتبال کشور از سوي يکي از دادگاههاي تجديد نظر بر همين امر استوار بوده است.مسلما اگر صرف محروميت خلاف قانون اساسي باشد دادگاه حق چنين رايي را ندارد.

* گويا منتقدين معتقدند که کميته انضباطي حق دادن چنين رايي را ندارد؟

مستند اين سخن را بايد بررسي کرد واگر مقصود اين است که ماده استنادي در آئين نامه موجود نيست که مي دانيد آئين نامه کميته انضباطي به اين امر تصريح کرده است.اما اگر اصل ماده را قبول ندارند بايد دليل رد آنرا ذکر کنند.منافات با قانون اساسي را توضيح داديم. فاقد موضوعيت است وگرنه در قانون مجازات پيش بيني نمي شد و اگر مقصود اين است که محروميت از مصاحبه هاي مرتبط با فوتبال با صلاحيت دادگاهها ناسازگار است،پاسخ اين است که سنخ تنبيه ما با مجازات و کيفر دادگاهها متفاوت است.اگر کيفر و مجازات مقرر در قانون محاکم را اجرا کنيم ،دخالت در صلاحيت محاکم کرده ايم. اما اگر آنچه را محاکم جرم تلقي مي کنند و براي آن کيفرهايي چون زندان و برخي ديگر از مجازاتها را در نظر مي گيرند،ما از زاويه متخلف بودن ،باشگاه را مورد توجه قرار داده و تنبيه محدود به حوزه فوتبال را در نظر مي گيريم و هرگز بر خلاف صلاحيت دادگاهها گام بر نداشته ايم.

* پاسخ شما درخصوص اينکه کميته انضباطي حق ندارد در مورد تهمت،افترا،اهانت و نشر اکاذيب و … رسيدگي و راي صادر کند،چيست؟

ما در آئين نامه انضباطي فيفا درباره مصاحبه جنجالي مواد تصريحي داريم که به منظور جلوگيري از هرگونه اظهار نظر هاي جنجالي در حوزه فوتبال تدوين شده است .حال منشاء مصاحبه جنجالي مي تواند اهانت باشد ،توهين و افترا،تحقير و … باشد .آئين نامه انضباطي که ماخذ آئين نامه انضباطي ما نيز محسوب مي شود.براي مصاحبه جنجالي تنبيه در نظر گرفته است .حال اگر بگوييم اعمال اين تنبيه دخالت در امر قضايي است،پس بايد بخش عظيمي از مواد آئين نامه انضباطي فيفا را در فوتبال اجرا نکنيم و به جاي اعمال محروميت فوتبالي،مشکلات مسابقات و موارد مرتبط با مصاحبه هاي جنجالي را دراختيار دادگستري قرار داده تا به جاي تنبيه از سوي کميته انضباطي شاهد مجازات کيفري از سوي محاکم قضايي باشيم.مسلما چنين چيزي مانع تداوم کار در حوزه فوتبال خواهد شد.

*برخي از منتقدان گفته اند جلوگيري از مصاحبه خلاف آزادي بيان است.در اين باره چه پاسخي داريد؟

يقينا زيباترين بهره اي که خداوند به انسان داده است نعمت سخن گفتن و آزادي در اظهار نظر است.اما هرگز آزادي در اظهار نظر را نمي توان وسيله اي براي سلب آسودگي و امنيت از ديگران و توهين و تحقيرآنها قرار داد. اگر ملاک آزادي بيان را به طور مطلق و بدون در نظر گرفتن حقوق آن در نظر بگيريم،پس فدراسيون فوتبال اسپانيا حق نداشت مورينيو را به خاطر اهانت 2 جلسه محروم کند و اين در حالي بود که بازي داربي اسپانيا پيش رو بود و عکس العمل هاي فراواني را در پي داشت. مورينيو مي تواند بگويد من در بيان آزاد بوده ام .اگر در آزادي بيان به طور مطلق و بي قيد و شرط مطرح باشد پس چرا خداوند غيبت کردن،دروغ گقتن،سخن چيني، تهمت زدن و دهها گناه زباني ديگر را حرام اعلام کرده است.

در نهايت منع از مصاحبه مرتبط با فوتبال که ازماده 22 آئين نامه انضباطي فيفا گرفته شده است که در مقام ذکر تنبيه اشخاص حقيقي مي گويد يک فرد ممکن است از شرکت در هرگونه فعاليت مرتبط به فوتبال اعم از اداري و ورزشي محروم شود که محروميت از حضور درکنفرانس مطبوعاتي امري ويژه و مختص به حوزه فوتبال و مرتبط با آن است درحالي که محروميت از مصاحبه اگر از سوي محاکم قضايي صادر شود همه حوزه ها و فعاليتهاي نيازمند به اظهار نظر رسانه اي را شامل مي شود و دادگاه مي تواند مديران مسئول و شبکه هاي راديو و تلويزيوني را ملزم به رعايت حکم صادره کند. در حالي که درخصوص منع از مصاحبه جنجالي در حوزه فوتبال ،مجري حکم،سازمان ليگ برتر و کميته مسابقات بوده و در صورت امتناع محکوم به حکم انضباطي ،کميته انضباطي درباره او محروميت از نيمکت نشيني و … را اجرا خواهد کرد و اين در حالي است که امتناع از حکم قضايي ،ضمانت هاي خاص مندرج در قوانين موضوعه را در پي دارد.

* پس چرا مسئولين کميته هاي انضباطي در گذشته، محروميت از مصاحبه را با وجود انتقاداتي که مطرح ميشود اعمال نمي کردند؟

مسلما ماده محروميت از مصاحبه مرتبط با فوتبال در آئين نامه جديد پيش بيني شده و قبلا وجود نداشته است تا به کار برده شود. بگذريم از اين که در آراءکميته هاي انضباطي قبل از اين کميته نيز به آرايي بر مي خورديم که در آن به قانون مسئوليت مدتي استناد شده است. به عنوان مثال حکم صادره شده پيرامون سرباز احمدي که انصافا مظلوم واقع شده بود و هر کمکي به اوشايسته بود و نزد همگان مقبول است ،با توجه به تبصره ذيل ماده 71 آئين نامه انضباطي سابق و باکمک گرفتن از ملاک مقررات ماده 5 قانون مسئوليت مدني صادر شده است ،اگر دوستان ما جلوگيري از مصاحبه هاي مرتبط با فوتبال را دخالت در صلاحيت محاکم مي دانند پس نسبت به حکم مذکور که در آن تصريحا به قانون مسئوليت مدني استفاده کرده اند چه سخني مي توانند ابراز کنند؟ که البته مستندات و آراء مربوط به اين امر در کميته انضباطي موجود است و در صورت لزوم موارد مرتبط قابل ارائه مي باشد.

* گویا از منتقدان گله دارید؟

در طي مدتي که در کميته انضباطي انجام وظيفه كرده ام،نشان داده ايم که به گفتمان ورزشي علاقه مند بوده و دوست داريم کاستي ها و نقايصمان را شنيده و رفع کنيم.اما هميشه گفته ام نبايد انتقاد را با عيب جويي برابر دانست.چرا که انتقاد از ريشه نقد در زبان عربي گرفته شده است.اما اينکه فقط معايب را بگوييم و ذکر محاسن را وظيفه ديگران بدانيم ،نامش انتقاد نيست و نکته ديگر درباره انتقادات سازنده اين است که کاستي ها و معايب فرد يا ساختار را مي بايد به افراد و اعضاي آن ساختار و يا مقامات مافوق و تاثير گذار بيان کرد اما بيان رسانه اي آنچه نزد ما عيب و ايراد تلقي مي شود ،هرگز نه تنها به رفع ايراد کمک نمي کند بلکه تنش و ايراد را در حوزه فوتبال که خود به تنهايي يک حوزه جنجالي است، ايجاد مي کند .از اين رو توصيه مي کنيم دوستان ايرادهاي ما را به صورت مکتوب و بدون جنجال در رسانه در اختيارمان قرار بدهند و ضمانت اجرايي ترتيب اثر دادن آن و بيان دليل و استدلال در رد احتمالي آنرا در نوشته خود قرار دهند که اگر به آنچه نوشته ايم ترتيب اثر ندهيد يا پاسخ قانع کننده اي نداشته باشيد ،مطلب خود را رسانه اي خواهيم کرد.