تمرین انفرادی همچون زندان انفرادی بود

مرجع خبری پرسپولیس : شیث رضایی کاپیتان غایب پرسپولیسی ها که طی هفته های اخیر در تمرینات و مسابقات تیم محبوبش حضور نداشت ظهر امروز و پس از گفتگو با مسئولان و کادر فنی تیمش در جمع سرخپوشان و جلسه خصوصی این تیم شرکت کرد تا بازگشت خود را رسما اعلام نماید.

در ادامه مصاحبه با مدافع با تعصب و محبوب پرسپولیس را می خوانیم:

شیث رضایی پس از بازگشت به جمع سرخپوشان امروز چه احساسی داشت؟

حقیقت اینکه دوری از پرسپولیس واقعا برای بنده غیرقابل تحمل بود البته من هم باید مثل پیشکسوتان قبلی روزی از تیم محبوبم جدا شوم اما دوست نداشتم اینگونه از پرسپولیس دور شوم ضمن اینکه هیچ کسی نمی تواند شرایط ما را در روزهایی که سپری کردم درک نماید.

حتی وقتی انفرادی تمرین می کردم احساس می کردم در زندان انفرادی هستم و شکنجه می شوم. چون خودم هم نمی دانستم چه خطایی کرده ام با این حال همچنان برای تفکرات و تصمیمات علی دایی احترام خاصی قائل بوده و هستم و چیزهای زیادی از ایشان آموخته ام. مهم این بود که دوست داشتم حتی در تیم های پایه پرسپولیس تمرین کنم ولی از تیم محبوبم دور نشوم چون پرسپولیس چیزی نیست که بخواهم با صدها میلیون پول عوض کنم.

همین چند وقت دوری باعث شد بیش از پیش به اهمیت و بزرگی پیراهن و هواداران پرسپولیس واقف گردم. امروز هم با وجودی که بچه ها به خوبی از بازگشتم استقبال کردند اما تلخی شکست در قزوین همچنان در چهره بچه ها وجود داشت که این موضوع را کاملا لمس کردم، چون تمام بچه ها متعصب و باغیرت هستند.

شیث در این مدت که غایب بود چه تجاربی کسب کرد؟

تجارب تلخ ولی گرانبها کسب کردم و این امر عاملی شد تا دوست و دشمن را با دیده بصیرت و بهتر بشناسم. به همین منظور دوست دارم از این تجارب برای آینده زندگی ورزشی و شخصی ام به نحو احسن استفاده کنم.

این تجارب باعث ایجاد تغییرات در رفتار و کردار شیث هم می شود؟

مطمئنا باید به گونه ای رفتار کنم که در شأن پرسپولیس و کاپیتان این تیم باشد و اگر قابل باشم الگوی مناسبی برای هواداران جوانی که بازیکنان پرسپولیس را دوست دارند خواهم بود، ضمن اینکه قصد دارم در تمام امور ورزشی و غیر ورزشی نقاط قوت رفتار و کرداری ام را تقویت کنم تا در میدان عمل نشان دهم شیث در این مدت کوتاه تجارب درخشان و پرباری بدست آورده است. البته جا دارد علاوه بر دایی از حاج حبیب کاشانی نیز صمیمانه تشکر کنم چون در این مدت مرا تنها نگذاشت و همچون پدری مهربان جویای احوالم بود.

اولین جمله ای که دایی به شیث گفت چه بود؟

دایی مثل برادر بزرگتر مرا تحویل گرفت و گفت: این پروژه، هم برای خودت و هم برای پرسپولیس سخت بود که امیدوارم بار دیگر ثابت کنی به تیم محبوبت تعصب داری که حقیقتا وقتی دایی اینگونه صادقانه صحبت کرد، اشک در چشمانم جمع شده بود.